เราเพิ่งรู้เมื่อต้นปีว่าเราป่วยมีชีวิตอยู่ได้ด้วยการกินยาและต้องรักษาสุขภาพ เราไม่มีลูก อยู่บ้านกับแฟน2คน ชีวิตไม่ได้ลำบากอะไรแต่ก็ไม่ได้สบายมากนัก ตอนนี้กำลังสับสนว่าจะทำตามฝัน ที่ไม่รู้ว่ามันจะประสบความสำเร็จไหม มันอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่หวัง ซึ่งจะทำให้เงินเก็บลดลง หรือจะใช้เงินไปกับการเดินทาง เราชอบท่องเที่ยวแบบแบ็คแพ็ค เคยคิดไว้ก่อนที่จะรู้ว่าตัวเองป่วย ว่าทำไหมจะต้องมีรูป พรีเว็ดดิ้ง หรือภาพพรีเซนเตชั่นที่ไปเที่ยวเฉพาะงานแต่ง เวลาที่เราจากไป เราอยากติดรูปที่เราไปเท่ียวตามที่ต่างๆหน้างาน เพื่อให้คนมางานรับรู้ว่าเรามีความสุขกับชีวิตแค่ไหน เราเที่ยวในตอนที่เรายังมีแรงเหลืออยู่ วันข้างหน้าไม่มีใครรู้เลยจะเป็นอย่างไร เราอยากถามว่าเราควร
1. เอาเงินเก็บที่มี(ไม่ได้เยอะนะคะ) ลงทุนกับธุรกิจ ซึ่งไม่รู้ว่ามันจะประสบความสำเร็จไหม เคยลงทุนกับหลายๆอย่างทั้งทำร้านกาแฟ ร้านเฟอร์นิเจอร์วินเทจ ฯลฯ แต่มันเจ็ง ธุรกิจตัวนี้เราพยายามรอบคอบและเซฟตัวเองที่สุด คิดว่ามันยังค่อนข้างใหม่ในตลาดอาจมีคนเปิดแต่เราไม่รู้ แต่เท่าที่หาดูก็ไม่มี ถ้าทำในกรุงเทพฯน่าจะดีมาก แต่เราไม่อยากเช่าที่ เลยว่าจะเปิดที่บ้านในต่างจังหวัด กังวลอยู่ว่าถ้าทำที่ต่างจังหวัดมันอาจจะเป็นของใหม่เกินไปอาจไม่รุ่ง แต่เราก็ไม่ต้องไปจ่ายค่าเช่า และอีกข้ออาจมีการลอกเลียนแบบ ธุรกิจตัวนี้ใช้เงินลงทุนหลัก7 ถ้าทำก็ต้องเหนื่อยกับมัน เสี่ยงกับมัน ถ้าประสบความสำเร็จเราไม่ได้อยากให้ใครดีใจด้วย แค่อยากให้แม่กับป๊าภูมิใจบ้าง แต่ถ้าไม่เป็นอย่างที่คิด เราอาจเจอกับความเครียด เวลาเที่ยวลดลง เงินเก็บเหลือน้อยลง
2. เอาเงินไปเที่ยว ใช้แบบเซฟๆ เอาเงินเก็บที่มีไปลงทุนในเรื่องอื่นซึ่งผลตอบแทนอาจจะน้อยกว่า เรามีเงินเดือนจากแฟนให้อยู่แล้วเดือนละ2หมื่น แต่รายจ่ายก็เยอะขึ้น เลี้ยงหมาทั้งจรไม่จรสิบกว่าตัว ค่าอาหารเดือนนึงหมื่นกว่า ใช้กิน ใช้จ่ายส่วนตัว ฯลฯ ไม่พอใช้ ต้องถอนเงินเก็บใช้ แต่ก็จะมีเวลามากพอที่จะไปเที่ยว ไม่เครียด
ตอนนี้เราประกาศขายที่(ชื่อตัวเอง) 2-3แปลง เมื่อก่อนเราไปเที่ยวโดนบ่นให้เก็บเงิน อย่าใช้เงินเก่ง แต่เดี่ยวนี้แม่เราบอกให้ขายทุกสิ่งอย่างที่เป็นของเราแล้วเอาเงินไปเที่ยว ตอนแม่รู้ว่าเราไม่สบายแม่โทรหาเราทุกวัน ให้กำลังใจ หาแม้กระทั้งหมอที่อเมริกาให้บินไปรักษา ซึ่งเราถามหมอที่ไทยแล้วยาที่โน้นแรงกว่าเท่านั้น แต่วิธีการรักษาก็ไม่ต่างกันมาก เราก็บอกแล้วเปลืองเงินเปล่าๆ เราไม่ได้เศร้ากับเรื่องเกิดแก่เจ็บตาย มันเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว แค่มันจะมาช้าหรือมาเร็วแค่นั้น
ไม่อยากอธิบายเรื่องเราให้มาก คิดว่าเราควรเลือกข้อไหนดีคะ อยากได้แง่คิดจากมุมมองของท่านอื่นๆ บ้าง ในแง่ที่เราอาจมองไม่เห็น ขอบคุณคะ
จะเลือกทำตามความฝัน หรือจะใช้เวลาหาความสุขกับเวลาที่เหลืออยู่
1. เอาเงินเก็บที่มี(ไม่ได้เยอะนะคะ) ลงทุนกับธุรกิจ ซึ่งไม่รู้ว่ามันจะประสบความสำเร็จไหม เคยลงทุนกับหลายๆอย่างทั้งทำร้านกาแฟ ร้านเฟอร์นิเจอร์วินเทจ ฯลฯ แต่มันเจ็ง ธุรกิจตัวนี้เราพยายามรอบคอบและเซฟตัวเองที่สุด คิดว่ามันยังค่อนข้างใหม่ในตลาดอาจมีคนเปิดแต่เราไม่รู้ แต่เท่าที่หาดูก็ไม่มี ถ้าทำในกรุงเทพฯน่าจะดีมาก แต่เราไม่อยากเช่าที่ เลยว่าจะเปิดที่บ้านในต่างจังหวัด กังวลอยู่ว่าถ้าทำที่ต่างจังหวัดมันอาจจะเป็นของใหม่เกินไปอาจไม่รุ่ง แต่เราก็ไม่ต้องไปจ่ายค่าเช่า และอีกข้ออาจมีการลอกเลียนแบบ ธุรกิจตัวนี้ใช้เงินลงทุนหลัก7 ถ้าทำก็ต้องเหนื่อยกับมัน เสี่ยงกับมัน ถ้าประสบความสำเร็จเราไม่ได้อยากให้ใครดีใจด้วย แค่อยากให้แม่กับป๊าภูมิใจบ้าง แต่ถ้าไม่เป็นอย่างที่คิด เราอาจเจอกับความเครียด เวลาเที่ยวลดลง เงินเก็บเหลือน้อยลง
2. เอาเงินไปเที่ยว ใช้แบบเซฟๆ เอาเงินเก็บที่มีไปลงทุนในเรื่องอื่นซึ่งผลตอบแทนอาจจะน้อยกว่า เรามีเงินเดือนจากแฟนให้อยู่แล้วเดือนละ2หมื่น แต่รายจ่ายก็เยอะขึ้น เลี้ยงหมาทั้งจรไม่จรสิบกว่าตัว ค่าอาหารเดือนนึงหมื่นกว่า ใช้กิน ใช้จ่ายส่วนตัว ฯลฯ ไม่พอใช้ ต้องถอนเงินเก็บใช้ แต่ก็จะมีเวลามากพอที่จะไปเที่ยว ไม่เครียด
ตอนนี้เราประกาศขายที่(ชื่อตัวเอง) 2-3แปลง เมื่อก่อนเราไปเที่ยวโดนบ่นให้เก็บเงิน อย่าใช้เงินเก่ง แต่เดี่ยวนี้แม่เราบอกให้ขายทุกสิ่งอย่างที่เป็นของเราแล้วเอาเงินไปเที่ยว ตอนแม่รู้ว่าเราไม่สบายแม่โทรหาเราทุกวัน ให้กำลังใจ หาแม้กระทั้งหมอที่อเมริกาให้บินไปรักษา ซึ่งเราถามหมอที่ไทยแล้วยาที่โน้นแรงกว่าเท่านั้น แต่วิธีการรักษาก็ไม่ต่างกันมาก เราก็บอกแล้วเปลืองเงินเปล่าๆ เราไม่ได้เศร้ากับเรื่องเกิดแก่เจ็บตาย มันเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว แค่มันจะมาช้าหรือมาเร็วแค่นั้น
ไม่อยากอธิบายเรื่องเราให้มาก คิดว่าเราควรเลือกข้อไหนดีคะ อยากได้แง่คิดจากมุมมองของท่านอื่นๆ บ้าง ในแง่ที่เราอาจมองไม่เห็น ขอบคุณคะ