สวัสดีเพื่อนๆ ทุกคนค่ะ
วันนี้จะขอเเชร์ เรื่องราวความรักระหว่าง สาวไทย กับหนุ่มเยอรมัน แบบหวาน ปนขมมากๆ
เรื่องมันก็มีอยู่ว่า..
เพื่อนๆ หลายคนคงรู้จัก application นึงนะคะ ทีชื่อว่า Tinder หลายคนที่เล่นก็คงพอทราบกันดีว่า ถ้าเราไลค์เค้าเเต่ เค้าไม่ไลค์เรา ก็จะไม่ match และคุยกันไม่ได้
ทีเเรกเราก็ไม่ได้เล่นแอพนี้หรอกนะ คือเพื่อนมาชวนให้เล่น เราก็ เออน่าสนุกแฮะอยากมีเพื่อนบ้างและได้ข่าวว่าคนต่างชาติเล่นเยอะมากๆ ก็เลยลองเล่นดู 55555
ก็เล่นไปเรื่อยๆ ไม่มีอะไรนะ ได้คุยกับฝรั่งเยอะดี จนกระทั้งวันนึง.. เราก็ไปเเมทก็ฝรั่งเยอรมันคนนึง นางกำลังฝึกงานอยู่ที่เมืองไทย ทีเเรกเราก็คิดว่า คงจะ match แล้วไม่คุย แล้วอยู่ดีๆ นางก็ทักมา เราก็ไม่ได้อะไรก็คุยตอบกลับไป
ตอนเเรกนางทักมาภาษาอังกฤษ สักพักพิมภาษาไทยมา เราก็เอ๊ะ พูดไทยได้หรอเลยชมไปว่า
"เฮ้ย น่ารักจังเเก พิมภาษาไทยได้ด้วย งี้ต้องพูดไทยได้เเน่ๆ” นางตอบกลับมาว่า “ใช่ๆ พูดได้พิมได้ “ 55555ทีนี้หวานหมูเรามากๆ ก็คุยกันไปสักพักนางก็ขอไลน์ เราก็เอ๊ะ เห้นเป็นน้องก็อ้ะๆ ให้ก็ได้ นางก็ทักมาทุกวัน บอก Good morning ทุกเช้า สาย บ่าย เย็น จนกระทั้งคุยกันได้ประมาณ 3 อาทิตย์ นางก็เปิดบทสนาประมาณว่า อยากได้คนสอนภาษาไทยมากๆ เพราะเรียนเองก็งง เราก็ด้วยความอยากเรียนเยอรมันเหมือนกัน สุดท้ายก็เลยตกลงนัดเจอและสอนภาษาแลกกัน
วันนัดเจอก็เป็นไปด้วยดีนะ กินข้าว แล้วก็สอนภาษากัน เป็นแบบนี้ประมาณ 2 อาทิตย์ คือเรานัดเจอกันทุกเสาร์กับอาทิตย์ ประมาณกลางๆ อาทิตย์ที่ 3 นางก็ทักไลน์มาบอกว่าอยากเจอเรา ช่วงนี้เพื่อนๆ ยุ่งกันหมด ไม่มีใครว่างเลยนางเหงา เราก็แบบเอ๊ะ จะจีบหรอ ฉันรู้ทันนะ5555 ก็ไปหานะ พอเจอนางก็ยิ้มไม่หุบเลย ชวนไปโน่นไปนี่ พอตอนจะกลับบอกเราว่า “เราอยากให้เธอมาหาเราทุกวันเลยนะ เราอยากเจอเธอ อยากไปเที่ยวด้วย อยู่กับเธอแล้วมีความสุข เราชอบเวลาเธอยิ้ม” โอ้ย 5555 ตอนนั้นใจเราเต้นเเรงมากๆ คิดในใจว่าตกลงมันจะจีบเราจริงๆ หรอ?? เราไม่สวยเลยนะ แล้วอีกอย่างนางก็ไม่ใช่สเปคเราเลยสักนิด เเต่วันนั้นเราก็ไม่ได้ตอบอะไร ก็เเค่ยิ้มกลับไป พอกลับมาถึงหอที่มหาลัย นางก็ทักมาว่า ถึงหอหรือยัง และก็บอกฝันดีตามปกติ ชีวิตช่วงนั้นแบบว่าเรียนเสร็จก็ต้องนั้นรถ จากรังสิตไปสยามตลอดเลย เป็นแบบนี้ไปสักพักนึง
และแล้ววันที่แทบช็อคก็มาถึง คือ วันงานฟุตบอลประเพณี จุฬา-มธ (ต้องบอกก่อนว่าเราเป็นเด็ก มธ นะ) ก่อนหน้านั้นเราเคยชวนนางมางานนี้ เเต่ว่านางกลัวนางไม่ว่าง เเต่สุดท้ายนางก็มาได้ เราก็มางานกันตามปกตินะ นางก็ใส่เสื้อเชียร์ ของ มธ เดินมากับเรา คนมองเยอะ (มองนางหรือมองเรา อันนี้เราไม่เเน่ใจ) เเต่มีคนบอกว่านางหล่อทุกคนเลยนะ
ก็ขึ้นไปสเเตนด์เชียร์บอลกันตามปกตินะ สักพักนางหิวน้ำเลยขอเดินลงไปซื้อน้ำ สักพักใหญ่ก็กลับมาพร้อมกับน้ำเยอะมาก 55555 ก็กินไปสักพักนางยื่นกระดาษเเผ่นนึงมาให้เรา พอเห็นก็นึกในใจยื้นไรมาฟร้ะ 555 ก็หยิบมาแล้วเปิดดู มันเขียนว่า “ich liebe dich” เป็นภาษาเยอรมัน แปลว่า ผมรักคุณ ไรประมาณนี้ เราเขินหน้าเเดงเลย แล้วหันไปถามว่า เเกล้งอะไรเราอีกหล่ะ นางหันมาตอบว่าไม่ได้เเกล้งนะ นางบอกจากใจจริงๆ แล้วนางก็ถามต่อว่า “ได้ไหม?” เราถามกลับว่าได้ไหมอะไร นางตอบกลับมา “เป็นเเฟนกันได้ไหม” เท่านั้นเเหละ บอลลูกเเรกยิงเข้าประตูจุฬาพอดีเลย คนเฮลั่น 555555
เราตอบนางกลับไปว่า ค่อยๆ เรียนรู้กันไปนะ ไม่อยากรีบร้อน เเต่เราให้โอกาสเธอ.
ชีวิตก็ผ่านไปแบบดีๆ ทุกวันหลังจากนั้น เจอกันบ่อยมากขึ้นเพราะนางรบเร้าทุกวัน จนกระทั่งวันวาเลนไทน์ นางขอเจอเรา ก็ไปกินข้าวกันปกตินะ เหมือนเคยเเต่วันนั้น เรากลับช้ามาก เพราะนางไม่อยากให้เรารีบกลับเหมือนวันอื่นๆ ก็เลยพากันเดินเที่ยวจนดึกมาก จำได้ว่าตอนนั้นเราอยู่เเถวท่าพระจันทร์ประมาณ ตี1 เดินเล่นกันสักพักนางเอาเเขนมาพาดบ่า เราถามว่า “ทำอะไรอ้ะ” นางตอบกลับมาว่า “ทำไม่ได้หรอ” สักพักก็เอาเเขนมาทำท่าจะโอบเราเข้าไป เราเลยพูดไปว่า “เพื่อนกันทำไมต้องโอบกันด้วย?” นางก็ปล่อยทันที พอตอนกลับเรายืนรอเเท็กซี่นางก็ขอมาส่งที่มหาลัย อ้อนเราอยู่นานเราก็ไม่ให้มา เราก็เป็นห่วงนาง สุดท้ายนางพูดว่า “ให้เราไปส่งเถอะนะ ถ้าเธอเป็นอะไรไปเราเจ็บตรงนี้ “แล้วนางก็เอามือเราไปชี้ที่หัวใจนาง พูดไม่ออกเลยยอมให้ไปส่ง นั่งอยู่บนรถก็งอเเงตามประสาฝรั่งขี้อ้อน เล่นกันสักพักนางก็คว้ามือเราไปจับ เราก็พยายามเเกะออกนางก็กำเเน่นกว่าเดิม แล้วก็เอาหัวมาซบที่ไหล่ เราเขินลุงขับเเท็กซี่สุดเพราะเเกมองผ่านกระจกตลอด พอถึงมหาลัยนางก็ไม่อยากกลับอีก ยืนคุยกับเรานานมาก แล้วก็บอกเราว่าอีกไม่นานก็ต้องกลับเยอรมันแล้วด้วย บอกเลยตอนนั้นเราก็ใจไม่ดีเหมือนกัน เเต่ทำไงได้ หลังจากวันนั้นนางก็ยุ่งขึ้นเรื่อยๆ เพราะต้องเคลียร์งาน เตรียมกับเยอรมัน ไม่ได้คุยกัน เราก็พยายามทักไปนะ เเต่ไม่ตอบเลย ตอบว่าเเค่ว่า ยุ่งนะ ขอโทษถ้าว่างจะทักไปหา
พอเราไปดูใน facebook ก็ยังเล่นอยู่ ทีเเรกก็งง สืบตามมารู้ทีหลังก็คือ กุ๊กกิ๊กกับคนแล้ว เราเลยงงว่า แล้วที่บอกกับเราหล่ะมันคืออะไร?
ทุกวันนี้นางกลับไปเยอรมันแล้ว เเต่เราก็ยังอยากรู้อยู่ดีว่า เราทำอะไรให้เค้าโกรธหรือเปล่า แล้วทำไมเขาถึงหายไป ถ้าไม่อยากคุยกัน เราอยากให้เขาบอกเราสักหน่อยก็ยังดี เราไม่โกรธหรอก และหวังว่าสักวันเขาจะกลับมาอธิบายเหตุผลให้เราฟังนะ เรายังรอ
ประสบการณ์รักสาวไทยกับหนุ่มเยอรมัน
วันนี้จะขอเเชร์ เรื่องราวความรักระหว่าง สาวไทย กับหนุ่มเยอรมัน แบบหวาน ปนขมมากๆ
เรื่องมันก็มีอยู่ว่า..
เพื่อนๆ หลายคนคงรู้จัก application นึงนะคะ ทีชื่อว่า Tinder หลายคนที่เล่นก็คงพอทราบกันดีว่า ถ้าเราไลค์เค้าเเต่ เค้าไม่ไลค์เรา ก็จะไม่ match และคุยกันไม่ได้
ทีเเรกเราก็ไม่ได้เล่นแอพนี้หรอกนะ คือเพื่อนมาชวนให้เล่น เราก็ เออน่าสนุกแฮะอยากมีเพื่อนบ้างและได้ข่าวว่าคนต่างชาติเล่นเยอะมากๆ ก็เลยลองเล่นดู 55555
ก็เล่นไปเรื่อยๆ ไม่มีอะไรนะ ได้คุยกับฝรั่งเยอะดี จนกระทั้งวันนึง.. เราก็ไปเเมทก็ฝรั่งเยอรมันคนนึง นางกำลังฝึกงานอยู่ที่เมืองไทย ทีเเรกเราก็คิดว่า คงจะ match แล้วไม่คุย แล้วอยู่ดีๆ นางก็ทักมา เราก็ไม่ได้อะไรก็คุยตอบกลับไป
ตอนเเรกนางทักมาภาษาอังกฤษ สักพักพิมภาษาไทยมา เราก็เอ๊ะ พูดไทยได้หรอเลยชมไปว่า
"เฮ้ย น่ารักจังเเก พิมภาษาไทยได้ด้วย งี้ต้องพูดไทยได้เเน่ๆ” นางตอบกลับมาว่า “ใช่ๆ พูดได้พิมได้ “ 55555ทีนี้หวานหมูเรามากๆ ก็คุยกันไปสักพักนางก็ขอไลน์ เราก็เอ๊ะ เห้นเป็นน้องก็อ้ะๆ ให้ก็ได้ นางก็ทักมาทุกวัน บอก Good morning ทุกเช้า สาย บ่าย เย็น จนกระทั้งคุยกันได้ประมาณ 3 อาทิตย์ นางก็เปิดบทสนาประมาณว่า อยากได้คนสอนภาษาไทยมากๆ เพราะเรียนเองก็งง เราก็ด้วยความอยากเรียนเยอรมันเหมือนกัน สุดท้ายก็เลยตกลงนัดเจอและสอนภาษาแลกกัน
วันนัดเจอก็เป็นไปด้วยดีนะ กินข้าว แล้วก็สอนภาษากัน เป็นแบบนี้ประมาณ 2 อาทิตย์ คือเรานัดเจอกันทุกเสาร์กับอาทิตย์ ประมาณกลางๆ อาทิตย์ที่ 3 นางก็ทักไลน์มาบอกว่าอยากเจอเรา ช่วงนี้เพื่อนๆ ยุ่งกันหมด ไม่มีใครว่างเลยนางเหงา เราก็แบบเอ๊ะ จะจีบหรอ ฉันรู้ทันนะ5555 ก็ไปหานะ พอเจอนางก็ยิ้มไม่หุบเลย ชวนไปโน่นไปนี่ พอตอนจะกลับบอกเราว่า “เราอยากให้เธอมาหาเราทุกวันเลยนะ เราอยากเจอเธอ อยากไปเที่ยวด้วย อยู่กับเธอแล้วมีความสุข เราชอบเวลาเธอยิ้ม” โอ้ย 5555 ตอนนั้นใจเราเต้นเเรงมากๆ คิดในใจว่าตกลงมันจะจีบเราจริงๆ หรอ?? เราไม่สวยเลยนะ แล้วอีกอย่างนางก็ไม่ใช่สเปคเราเลยสักนิด เเต่วันนั้นเราก็ไม่ได้ตอบอะไร ก็เเค่ยิ้มกลับไป พอกลับมาถึงหอที่มหาลัย นางก็ทักมาว่า ถึงหอหรือยัง และก็บอกฝันดีตามปกติ ชีวิตช่วงนั้นแบบว่าเรียนเสร็จก็ต้องนั้นรถ จากรังสิตไปสยามตลอดเลย เป็นแบบนี้ไปสักพักนึง
และแล้ววันที่แทบช็อคก็มาถึง คือ วันงานฟุตบอลประเพณี จุฬา-มธ (ต้องบอกก่อนว่าเราเป็นเด็ก มธ นะ) ก่อนหน้านั้นเราเคยชวนนางมางานนี้ เเต่ว่านางกลัวนางไม่ว่าง เเต่สุดท้ายนางก็มาได้ เราก็มางานกันตามปกตินะ นางก็ใส่เสื้อเชียร์ ของ มธ เดินมากับเรา คนมองเยอะ (มองนางหรือมองเรา อันนี้เราไม่เเน่ใจ) เเต่มีคนบอกว่านางหล่อทุกคนเลยนะ
ก็ขึ้นไปสเเตนด์เชียร์บอลกันตามปกตินะ สักพักนางหิวน้ำเลยขอเดินลงไปซื้อน้ำ สักพักใหญ่ก็กลับมาพร้อมกับน้ำเยอะมาก 55555 ก็กินไปสักพักนางยื่นกระดาษเเผ่นนึงมาให้เรา พอเห็นก็นึกในใจยื้นไรมาฟร้ะ 555 ก็หยิบมาแล้วเปิดดู มันเขียนว่า “ich liebe dich” เป็นภาษาเยอรมัน แปลว่า ผมรักคุณ ไรประมาณนี้ เราเขินหน้าเเดงเลย แล้วหันไปถามว่า เเกล้งอะไรเราอีกหล่ะ นางหันมาตอบว่าไม่ได้เเกล้งนะ นางบอกจากใจจริงๆ แล้วนางก็ถามต่อว่า “ได้ไหม?” เราถามกลับว่าได้ไหมอะไร นางตอบกลับมา “เป็นเเฟนกันได้ไหม” เท่านั้นเเหละ บอลลูกเเรกยิงเข้าประตูจุฬาพอดีเลย คนเฮลั่น 555555
เราตอบนางกลับไปว่า ค่อยๆ เรียนรู้กันไปนะ ไม่อยากรีบร้อน เเต่เราให้โอกาสเธอ.
ชีวิตก็ผ่านไปแบบดีๆ ทุกวันหลังจากนั้น เจอกันบ่อยมากขึ้นเพราะนางรบเร้าทุกวัน จนกระทั่งวันวาเลนไทน์ นางขอเจอเรา ก็ไปกินข้าวกันปกตินะ เหมือนเคยเเต่วันนั้น เรากลับช้ามาก เพราะนางไม่อยากให้เรารีบกลับเหมือนวันอื่นๆ ก็เลยพากันเดินเที่ยวจนดึกมาก จำได้ว่าตอนนั้นเราอยู่เเถวท่าพระจันทร์ประมาณ ตี1 เดินเล่นกันสักพักนางเอาเเขนมาพาดบ่า เราถามว่า “ทำอะไรอ้ะ” นางตอบกลับมาว่า “ทำไม่ได้หรอ” สักพักก็เอาเเขนมาทำท่าจะโอบเราเข้าไป เราเลยพูดไปว่า “เพื่อนกันทำไมต้องโอบกันด้วย?” นางก็ปล่อยทันที พอตอนกลับเรายืนรอเเท็กซี่นางก็ขอมาส่งที่มหาลัย อ้อนเราอยู่นานเราก็ไม่ให้มา เราก็เป็นห่วงนาง สุดท้ายนางพูดว่า “ให้เราไปส่งเถอะนะ ถ้าเธอเป็นอะไรไปเราเจ็บตรงนี้ “แล้วนางก็เอามือเราไปชี้ที่หัวใจนาง พูดไม่ออกเลยยอมให้ไปส่ง นั่งอยู่บนรถก็งอเเงตามประสาฝรั่งขี้อ้อน เล่นกันสักพักนางก็คว้ามือเราไปจับ เราก็พยายามเเกะออกนางก็กำเเน่นกว่าเดิม แล้วก็เอาหัวมาซบที่ไหล่ เราเขินลุงขับเเท็กซี่สุดเพราะเเกมองผ่านกระจกตลอด พอถึงมหาลัยนางก็ไม่อยากกลับอีก ยืนคุยกับเรานานมาก แล้วก็บอกเราว่าอีกไม่นานก็ต้องกลับเยอรมันแล้วด้วย บอกเลยตอนนั้นเราก็ใจไม่ดีเหมือนกัน เเต่ทำไงได้ หลังจากวันนั้นนางก็ยุ่งขึ้นเรื่อยๆ เพราะต้องเคลียร์งาน เตรียมกับเยอรมัน ไม่ได้คุยกัน เราก็พยายามทักไปนะ เเต่ไม่ตอบเลย ตอบว่าเเค่ว่า ยุ่งนะ ขอโทษถ้าว่างจะทักไปหา
พอเราไปดูใน facebook ก็ยังเล่นอยู่ ทีเเรกก็งง สืบตามมารู้ทีหลังก็คือ กุ๊กกิ๊กกับคนแล้ว เราเลยงงว่า แล้วที่บอกกับเราหล่ะมันคืออะไร?
ทุกวันนี้นางกลับไปเยอรมันแล้ว เเต่เราก็ยังอยากรู้อยู่ดีว่า เราทำอะไรให้เค้าโกรธหรือเปล่า แล้วทำไมเขาถึงหายไป ถ้าไม่อยากคุยกัน เราอยากให้เขาบอกเราสักหน่อยก็ยังดี เราไม่โกรธหรอก และหวังว่าสักวันเขาจะกลับมาอธิบายเหตุผลให้เราฟังนะ เรายังรอ