สวัสดีค่ะ คือเราได้มีโอกาสรู้จักผู้ชายคนนึงในช่วงกลางเดือนสิงหาคมปีที่แล้ว เขาเป็นคนรุ่นเดียวกันกับเราค่ะเลยค่อนข้างที่จะสามารถเข้ากันได้อยู่พอสมควร จนกระทั่งเราลองขอเขาคบหลังจากที่รู้จักราวๆ4้เดือนคือเราชอบที่เขาเป็นคนที่ค่อนข้างใส่ใจรายละเอียดเล็กๆน้อยๆและทำให้เราให้ยิ้มได้ค่ะ ถึงแม้ข้อเสียของเขาบางครั้งจะเป็นคนที่พูดไม่คิดแล้วมันค่อนข้างที่จะทำร้ายจิตใจเรา แต่เราคิดว่าเรารับได้เลยตัดสินใจไปแบบนั้น ในช่วงเดือนแรกที่คบกันค่อนข้างที่จะทะเลาะกันบ่อยเนื่องจากเราได้ไปเจอผู้หญิงคนนึงนางเป็นคนที่ตลกเฮฮาดีแต่ก่อนจะไปนอนเนี่ยนางพูดเชิงประมาณหยอกล้อว่า เดี๋ยวนอกใจไปหา เรารู้ว่านางแค่พูดเล่นเราเลยไม่ได้คิดอะไร แต่เขาดูค่อนข้างจริงจังเหมือนว่าจะไม่ชอบและได้บอกว่าห้ามไปคุยด้วยอีกเด็ดขาด วันต่อมาเราได้มีโอกาสคุยกับนางอีกรอบพร้อมกับขอโทษเรื่องเมื่อวานไปนางก็บอกไม่ได้คิดอะไรแค่เล่นๆ หลังจากที่ผ่านไปทุกครั้งที่คุยกันเขาเหมือนจะชอบหยิบเอาประเด็นวันนั้นมาพูดเหมือนกับว่าเขาไม่เชื่อใจเรา จนได้ทะเลาะกันหลายครั้งครั้งนี้เหมือนจะเป็นการปรับความเข้าใจกันและได้คุย สัปดาห์ต่อมาเขาได้ทักมาขอโทษที่ไม่เชื่อใจเราไม่ได้ซีเรียสมากและหวังว่าอะไรๆมันจะดีขึ้นแต่วันถัดมาเขาได้เอาเรื่องนี้มาคุยอีกครั้งสุดท้ายก็จบที่งั้นก็จะไม่ยุ่งเรื่องนี้อีก ตั้งแต่ตอนนั้นทุกอย่างก็เหมือนจะโอเครดีแต่เหมือนว่าเรารู้สึกว่าเขาค่อนข้างที่จะหัวรุนแรง หยาบขึ้นมากต่างจากเมื่อก่อนและบ่อยครั้งที่เรารู้สึกว่าเราเหมือนกับที่ระบายอารมณ์จนกระทั่งไม่กี่วันก่อนเขาพูดถึงคนที่หักหลังคนร่วมอุดมการณ์ ซักพักก็ต่อเชิงว่าเราก็เคยเจอคนแบบนี้นะก็คือเราเอง ตอนนั้นเราก็เชื่อๆนิดหน่อยจากนิสัยของเขาสักพักก็กลบว่าก็เพื่อนเราไง พอก่อนจะไปนอนเขาก็บอกว่ามีเรื่องจะบอกคือเรื่องที่คุยก่อนหน้าก็คือเขาเองแหละก็มีนิสัยแบบนั้น เราเลยค่อนข้างระแวงว่าเราจะโดนรึเปล่าเคยคิดอยากจะเลิกหลายครั้งแต่ก็ใจไม่กล้าพอค่ะเขาเป็นคนขี้แค้นด้วยและค่อนข้างที่จะเสียดายเพราะค่อนข้างรู้จักกันมานานคุ้นชินกันมากพอไม่มีเขารู้สึกเหมือนขาดอะไรสักอย่าง เลยอยากถามทุกคนว่าควรไปต่อยังไงดีคะ
ควรไปต่อไหมกับความสัมพันธ์แบบนี้