ดูก่อนอานนท์ ! กามคุณมี ๕ อย่าง, ห้าอย่างเหล่าไหนเล่า? ห้าอย่าง
คือ รูปทั้งหลายที่เห็นได้ทางตาก็ดี, เสียงทั้งหลายที่ฟังได้ทางหูก็ดี, กลิ่น
ทั้งหลายที่ดมรูได้ทางจมูกก็ดี, รสทั้งหลายที่ลิ้มได้ทางลิ้นก็ดี, และโผฏฐัพพะที่
สัมผัสรู้ทางผิวกายก็ดี, อันเป็นสิ่งที่น่าปรารถนา น่ารักใคร่ น่าพอใจ ที่ยวน
ตายวนใจให้รัก ฯลฯ เป็นที่เข้าไปตั้งอาศัยอยู่แห่งความใคร่ เป็นที่ตั้งแห่งความกำหนัด
ย้อมใจมีอยู่. อานนท์! เหล่านี้แล คือ กามคุณ ๕ อย่าง.
อานนท์ ! สุขโสมนัสใด อาศัยกามคุณ ห้าเหล่านี้บังเกิดขึ้น ;
อานนท์ ! สุขโสมนัสนั้นเราเรียกว่า "กามสุข".
อานนท์ ! ชนเหล่าใดก็ตาม จะพึงกล่าวอย่างนี้ว่า "สัตว์ทั้งหลาย
ที่ได้เสวยเฉพาะซึ่งกามสุข ย่อมอยู่ในฐานะได้บรมสันติ บรมสุข บรมโสมนัส" ดังนี้.
อานนท์ ! เรา ตถาคตไม่ยอมรับรองคำ กล่าวเช่นนั้น ของชนเหล่านั้น. ข้อนี้
เพราะเหตุไร ? อานนท์! เพราะเหตุว่าสุขอย่างอื่น ที่เหนือกว่า ประณีต
กว่า กว่ากามสุขนั้นยังมีอยู่.
อานนท์ ! สุขอย่างอื่นที่เหนือกว่า ประณีตกว่า กว่ากามสุขนั้น
เป็นอย่างไรเล่า? คือ บรรลุถึงฌานที่หนึ่ง.........ฯลฯ
..........."สัตว์ทั้งหลายที่ได้เสวยเฉพาะซึ่งสุขอันเกิดแต่ปฐมฌาน
ย่อมอยู่ในฐานะได้บรมสันติ บรมสุข บรมโสมนัส" ดังนี้. อานนท์ ! เราไม่ยอม
รับรองคำ กล่าวเช่นนั้นของชนเหล่านั้น. ข้อนี้ เพราะเหตุไร ? อานนท์ !
เพราะเหตุว่า สุขอย่างอื่น ที่เหนือกว่า ประณีตกว่า กว่าความสุขอันเกิดแต่
ปฐมฌานนั้น ยังมีอยู่.
อานนท์ ! สุขอย่างอื่น ที่เหนือกว่า ประณีตกว่า กว่าความสุขอัน
เกิดแต่ปฐมฌาน นั้น เป็นอย่างไรเล่า ? คือ บรรลุถึงฌานที่สอง......... ฯลฯ
......."สัตว์ทั้งหลายที่ได้เสวยเฉพาะซึ่งสุขอันเกิดแต่ทุติยฌาน
ย่อมอยู่ในฐานะได้บรมสันติ บรมสุข บรมโสมนัส" ดังนี้. อานนท์ !
เราไม่ยอมรับรองคำ กล่าวเช่นนั้น ของชนเหล่านั้น. ข้อนี้ เพราะเหตุไร ?
อานนท์ ! เพราะเหตุว่า สุขอย่างอื่น ที่เหนือกว่า ประณีตกว่ากว่าความสุข
อันเกิดแต่ทุติฌานนั้น ยังมีอยู่.
อานนท์ ! สุขอย่างอื่น ที่เหนือกว่า ประณีตกว่า กว่าความสุขอัน
เกิดแต่ทุติยฌานนั้น เป็นอย่างไรเล่า ? คือ บรรลุถึงฌานที่สาม.......... ฯลฯ
........"สัตว์ทั้งหลาย ที่ได้เสวยเฉพาะซึ่งสุขอันเกิดแต่ตติยฌาน
ย่อมอยู่ในฐานะได้บรมสันติ บรมสุข บรมโสมนัส" ดังนี้. อานนท์ !
เราไม่ยอมรับรองคำกล่าวเช่นนั้นของชนเหล่านั้น. ข้อนี้ เพราะเหตุไร ?
อานนท์ ! เพราะเหตุว่า สุขอย่างอื่น ที่เหนือกว่า ประณีตกว่ากว่าความสุข
อันเกิดแต่ตติยฌานนั้น ยังมีอยู่.
อานนท์ ! สุขอย่างอื่นที่เหนือกว่า ประณีตกว่า กว่าความสุขอัน
เกิดแต่ตติยฌานนั้น เป็นอย่างไรเล่า ? คือ บรรลุถึงฌานที่สี่..........ฯลฯฯลฯ
"สัตว์ทั้งหลายที่ได้เสวยเฉพาะซึ่งสุขอันเกิดแต่จตุตถฌาน ย่อมอยู่ในฐานะได้
บรมสันติ บรมสุข บรมโสมนัส" ดังนี้. อานนท์ ! เราไม่ยอมรับรองคำ กล่าว
เช่นนั้น ของชนเหล่านั้น............ ฯลฯ
อานนท์ ! สุขอย่างอื่นที่เหนือกว่า ประณีตกว่า กว่าความสุขอัน
เกิดแต่จตุตถฌาน นั้นเป็นอย่างไรเล่า ? คือ บรรลุอากาสานัญจายตนะ.......... .ฯลฯ
........"สัตว์ทั้งหลายที่ได้เสวยเฉพาะซึ่งสุขอันเกิดแต่อากาสานัญจายตนฌาน
ย่อมอยู่ในฐานะได้บรมสันติ บรมสุขบรมโสมนัส" ดังนี้. อานนท์ ! เราไม่ยอม
รับรองคำกล่าวเช่นนั้นของชนเหล่านั้น........ ฯลฯ
ว่าด้วยลำดับแห่งโลกิยสุข.........
คือ รูปทั้งหลายที่เห็นได้ทางตาก็ดี, เสียงทั้งหลายที่ฟังได้ทางหูก็ดี, กลิ่น
ทั้งหลายที่ดมรูได้ทางจมูกก็ดี, รสทั้งหลายที่ลิ้มได้ทางลิ้นก็ดี, และโผฏฐัพพะที่
สัมผัสรู้ทางผิวกายก็ดี, อันเป็นสิ่งที่น่าปรารถนา น่ารักใคร่ น่าพอใจ ที่ยวน
ตายวนใจให้รัก ฯลฯ เป็นที่เข้าไปตั้งอาศัยอยู่แห่งความใคร่ เป็นที่ตั้งแห่งความกำหนัด
ย้อมใจมีอยู่. อานนท์! เหล่านี้แล คือ กามคุณ ๕ อย่าง.
อานนท์ ! สุขโสมนัสใด อาศัยกามคุณ ห้าเหล่านี้บังเกิดขึ้น ;
อานนท์ ! สุขโสมนัสนั้นเราเรียกว่า "กามสุข".
อานนท์ ! ชนเหล่าใดก็ตาม จะพึงกล่าวอย่างนี้ว่า "สัตว์ทั้งหลาย
ที่ได้เสวยเฉพาะซึ่งกามสุข ย่อมอยู่ในฐานะได้บรมสันติ บรมสุข บรมโสมนัส" ดังนี้.
อานนท์ ! เรา ตถาคตไม่ยอมรับรองคำ กล่าวเช่นนั้น ของชนเหล่านั้น. ข้อนี้
เพราะเหตุไร ? อานนท์! เพราะเหตุว่าสุขอย่างอื่น ที่เหนือกว่า ประณีต
กว่า กว่ากามสุขนั้นยังมีอยู่.
อานนท์ ! สุขอย่างอื่นที่เหนือกว่า ประณีตกว่า กว่ากามสุขนั้น
เป็นอย่างไรเล่า? คือ บรรลุถึงฌานที่หนึ่ง.........ฯลฯ
..........."สัตว์ทั้งหลายที่ได้เสวยเฉพาะซึ่งสุขอันเกิดแต่ปฐมฌาน
ย่อมอยู่ในฐานะได้บรมสันติ บรมสุข บรมโสมนัส" ดังนี้. อานนท์ ! เราไม่ยอม
รับรองคำ กล่าวเช่นนั้นของชนเหล่านั้น. ข้อนี้ เพราะเหตุไร ? อานนท์ !
เพราะเหตุว่า สุขอย่างอื่น ที่เหนือกว่า ประณีตกว่า กว่าความสุขอันเกิดแต่
ปฐมฌานนั้น ยังมีอยู่.
อานนท์ ! สุขอย่างอื่น ที่เหนือกว่า ประณีตกว่า กว่าความสุขอัน
เกิดแต่ปฐมฌาน นั้น เป็นอย่างไรเล่า ? คือ บรรลุถึงฌานที่สอง......... ฯลฯ
......."สัตว์ทั้งหลายที่ได้เสวยเฉพาะซึ่งสุขอันเกิดแต่ทุติยฌาน
ย่อมอยู่ในฐานะได้บรมสันติ บรมสุข บรมโสมนัส" ดังนี้. อานนท์ !
เราไม่ยอมรับรองคำ กล่าวเช่นนั้น ของชนเหล่านั้น. ข้อนี้ เพราะเหตุไร ?
อานนท์ ! เพราะเหตุว่า สุขอย่างอื่น ที่เหนือกว่า ประณีตกว่ากว่าความสุข
อันเกิดแต่ทุติฌานนั้น ยังมีอยู่.
อานนท์ ! สุขอย่างอื่น ที่เหนือกว่า ประณีตกว่า กว่าความสุขอัน
เกิดแต่ทุติยฌานนั้น เป็นอย่างไรเล่า ? คือ บรรลุถึงฌานที่สาม.......... ฯลฯ
........"สัตว์ทั้งหลาย ที่ได้เสวยเฉพาะซึ่งสุขอันเกิดแต่ตติยฌาน
ย่อมอยู่ในฐานะได้บรมสันติ บรมสุข บรมโสมนัส" ดังนี้. อานนท์ !
เราไม่ยอมรับรองคำกล่าวเช่นนั้นของชนเหล่านั้น. ข้อนี้ เพราะเหตุไร ?
อานนท์ ! เพราะเหตุว่า สุขอย่างอื่น ที่เหนือกว่า ประณีตกว่ากว่าความสุข
อันเกิดแต่ตติยฌานนั้น ยังมีอยู่.
อานนท์ ! สุขอย่างอื่นที่เหนือกว่า ประณีตกว่า กว่าความสุขอัน
เกิดแต่ตติยฌานนั้น เป็นอย่างไรเล่า ? คือ บรรลุถึงฌานที่สี่..........ฯลฯฯลฯ
"สัตว์ทั้งหลายที่ได้เสวยเฉพาะซึ่งสุขอันเกิดแต่จตุตถฌาน ย่อมอยู่ในฐานะได้
บรมสันติ บรมสุข บรมโสมนัส" ดังนี้. อานนท์ ! เราไม่ยอมรับรองคำ กล่าว
เช่นนั้น ของชนเหล่านั้น............ ฯลฯ
อานนท์ ! สุขอย่างอื่นที่เหนือกว่า ประณีตกว่า กว่าความสุขอัน
เกิดแต่จตุตถฌาน นั้นเป็นอย่างไรเล่า ? คือ บรรลุอากาสานัญจายตนะ.......... .ฯลฯ
........"สัตว์ทั้งหลายที่ได้เสวยเฉพาะซึ่งสุขอันเกิดแต่อากาสานัญจายตนฌาน
ย่อมอยู่ในฐานะได้บรมสันติ บรมสุขบรมโสมนัส" ดังนี้. อานนท์ ! เราไม่ยอม
รับรองคำกล่าวเช่นนั้นของชนเหล่านั้น........ ฯลฯ