ถ้าเอาแบบสาระนะ  มันจะเกี่ยวข้องกับระบบ sensory integration (SI) ค่ะ
ซึ่งในมนุษย์จะมีทั้งหมด 7 sense ได้แก่ การมองเห็น การได้ยิน การรับกลิ่น การรับสัมผัส
การทรงตัวและการเคลื่อนไหว สุดท้ายก็ความรู้สึกจากเอ็นและข้อต่อ

ซึ่งมนุษย์แต่ละคนจะมีความแตกต่างทางด้าน SI ค่ะ
ทั้งระดับความหนักเบา ความแรงความค่อยในการรับแต่ละ sense
ความรู้สึกชอบ ไม่ชอบ พอใจ ไม่พอใจ ในแต่ละคนด้วยเช่นกัน

ในเด็กบางราย การกระตุ้นประสาททางกายสัมผัส ในระดับที่พอดี ไม่เบาไป ไม่แรงไป
ช่วยสร้างความผ่อนคลายและทำให้เข้าสู่สภาวะสงบได้น่ะ ก็ทำให้หลับได้ง่ายค่ะ
แต่กับบางคนก็ใช้เทคนิคนี้ไม่ได้น่ะ แต่อาจจะเป็นด้านอื่นแทน เช่น บางคนต้องหาอะไรฟังก่อนนอนถึงจะหลับ

ในผู้ใหญ่ บางคนที่มีประสาทกายสัมผัสไว บางครั้งก็อาจพบปัญหาในเรื่องของ tag เสื้อ
หรือมักจะทนผ้าที่มีเนื้อหยาบไม่ได้น่ะ ถ้าเอามาปูนอนก็จะหลับไม่สบาย อะไรแบบนี้
แต่กับบางคนเขาไม่รู้สึกถึงความหยาบหรือ tag เสื้อ แต่กลับไปไวต่อ แสง เสียง กลิ่น แทน
ทีนี้ในเด็ก บางทีผู้ใหญ่มองว่า แค่ tag เสื้อรบกวนเอง แต่มันเป็นปัญหาใหญ่ของเด็กเลยนะ
สามารถส่งผลต่อการเกิดพฤติกรรมการเรียนได้น่ะ เพราะตัวเด็กเองมีความไม่สบายใจและไม่พร้อมอยู่

ปัจจุบันก็มีการใช้ประโยชน์จากเรื่อง SI ในการกระตุ้นพัฒนาการ และปรับพฤติกรรมเหมือนกันค่ะ
เอามาใช้กับเรื่องเรียนก็ได้ อย่างบางคนเรียนรู้ได้ดีถ้าเรียนจากการฟัง บางคนต้องใช้การมอง บางคนสัมผัสร่วมด้วย
ก็เอามาประยุกต์ออกแบบเป็นสื่อการสอนในรูปแบบต่างๆ หรือ กิจกรรม เทคนิคการสอนที่ให้เด็กสนใจก็ได้น่ะ

ทีนี้บางครั้งเราอาจเจอเด็กที่ไม่ชอบให้กอด ไม่ว่าใครก็ตามก็ไม่ชอบให้กอด ตรงนี้บางครั้งก็มาจากเรื่องของ SI เช่นกัน
พบได้บ่อยในเด็กพิเศษนะ หรือ เด็กบางคนกายสัมผัสเป็นแบบรู้สึกน้อยกว่าคนอื่น บางทีเล่นกับเพื่อนก็กะแรงไม่ถูก
เพราะตัวเองไม่รับรู้ถึงแรง แต่เพื่อนมีกายสัมผัสที่รับรู้ได้ไว ก็เป็นปัญหาที่พบได้บ่อยเหมือนกัน