ปัญหาที่สำคัญที่สุดของเราคือเป็นคนเครียดง่าย ทนแรงกดดันยาก
แต่เราก็อยากทำงานเพื่อประสบการณ์จริงๆ พอมาเจออะไรที่มันไม่เหมาะ
ก็จะเริ่มคิดว่าจะไปดีหรือไม่ เพราะที่นี่ทดลองงานไม่นาน
ตอนนี้คิดไม่ตกเลยค่ะ

ตอนนี้มีปัญหางานที่เพิ่งทำได้ไม่กี่วันค่ะ ปัญหาคือเจอที่ทำงานใช้งานมั่ว
สมัครหนึ่งตำแหน่งแต่ทำแทบจะทุกอย่าง
สมมุติว่าทำงานด้านเว็บก็ต้องมาทำบัญชีและไล่เก็บเงินลูกค้าด้วย
พองานเยอะสุมหัวปุ๊บเราก็จะเครียด และมึน ตั้งสติยังทำไม่ได้ ใครอธิบายงานก็จะงงๆค่ะ
พองานออกมาไม่ได้เรื่อง ก็จะเจอผู้บริหารตำหนิ มันก็เป็นธรรมดาใช่มั้ยคะ
แต่คนนี้ตำหนิแบบหยาบคายมาก ใส่อารมณ์ด่าเอาซะไม่ใช่ลูกน้องเป็นผู้เป็นคนเลย
อยากเรียนรู้งานนะคะ แต่งานมันหลายส่วนขนาดนี้ก็ไม่ไหว
แค่คิดก็ปวดหัวแล้ว ไม่อยากออกจากบ้านไปทำงานตอนนี้เลย
แต่ทางครอบครัวบอกต้อง "อดทน" ที่ไหนก็มี
นึกถึงตอนตกงานนะคะ ว่าก็เครียดไม่แพ้กัน แต่พอได้สัมภาษณ์งานนี้
เราขอให้เราได้ตำแหน่งที่เราสมัคร แต่พอมาทำแล้วไม่ได้เป็นอย่างที่คิดเลย
เจอองค์กรที่งานไม่เป็นระบบอีกแล้ว ถอนหายใจเป็นสิบรอบ
ออกจากที่นี่ก็ไม่รู้จะหางานทำที่ไหน จะไปสมัครโรงงานแม่ก็ไม่สบายใจที่จะให้ทำ

เจอแบบนี้มาที่นี่เป็นที่ที่ 2 ค่ะ จนเรารู้สึกว่า เอ๊ะ...หรือเราจะไม่ทนเองวะ
ก็แค่ทำทุกอย่าง เราก็สามารถเรียนรู้ได้
แต่ก็มาคิดดูอีกที ไอ้ที่ออกไปข้างนอกน่ะก็รถของเรานะ
การตกลงเรื่องค่าน้ำมันรถก็ไม่ได้มีแต่แรก

ทำไมชีวิตตั้งแต่เรียนจบมา แย่ หรือมันเป็นเพราะเราเอง แบบไหนที่เรียกว่าอดทนคะ
ขอบคุณที่ให้พื้นที่ระบายค่ะ