ระหว่างรอวันพุธ นั่งดูรีรันหนึ่งในทรวงกันดีกว่าค่ะ
ตัวแคตตาไล้ของเรื่อง เอิ๊กกก
ส่องสมชื่อ ส่องตลอด ใครทำอะไรที่ไหน ถ้าเพียงส่องรู้ ส่องจะตามไปดู
“ตอนแรกก็ไม่ยอมแต่พี่หนึ่งอ้อนวอนจนฉันอ่อนใจ แต่ฉันก็ให้เวลาเค้าแค่ 3 เดือนเท่านั้น พอแต่งครบกำหนดต้องหย่าทันที แล้วเค้าก็จะมาแต่งงานกับฉัน ไม่เห็นเหรอ..พี่หนึ่งถึงได้จัดงานเล็กๆ เงียบๆ ไม่ให้คนอื่นรู้”
“ถ้าไม่ยอมก็หน้าด้านเกินไปล่ะ คนเราจะทนอยู่กับคนที่แต่งงานกับเราเพราะความจำเป็นได้ยังไง..คนเรามันต้องมีศักดิ์ศรีกันบ้าง จะทนอยู่ได้ยังไงในเมื่อผู้ชายไม่ได้รักตัวเองสักนิด”
คุณพ่อสุดหล่อ เป่ากระหม่อมลูกชาย
" ไม่ใช่แค่จำได้..แต่ไม่มีวันลืม.. แม่ของหนึ่งคือผู้หญิงคนเดียวที่ทำให้พ่อ “หยุด” ... “หยุดสายตา” ไว้ที่ใบหน้าสวยหวาน มองเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อ ... “หยุดหัวใจ” .. ไว้ที่ความน่ารัก ความดี ความอ่อนโยน แล้วก็ “หยุดการแสวงหา” พ่อไม่สนใจผู้หญิงคนอื่นอีกเลย ตั้งแต่ได้รู้จักแม่ของหนึ่ง ... “ อนวัชฟังอย่างตั้งใจ คิดตาม “เมื่อเราคิดที่จะหยุดอยู่กับใครสักคน...อยากใช้ชีวิตอยู่กับเค้า เราจะได้คำตอบเองว่า..คนนี้คือคนที่เราอยากแต่งงานด้วย” อนวัชคิด วิทย์หันมาถาม “แล้วหนึ่งล่ะ คิดอยากจะ “หยุด” ขึ้นมาบ้างหรือยัง”
คิดสิคะคุณหนึ่ง รู้ใจตัวเองสักกะทีนะเจ้าคะ อิชั้นรอฟินนานแระ
แม่ยกเพชรลดาเหงือกแห้ง แม่นมเดือนประดับน้ำลายเหนียวค้างเติ่งแล้วเจ้าคะ
ขุ่นพระ นี่ก็สะกดจิตตัวเองตลอด
“เพราะเค้าไม่ได้รักปุ้ม..และถ้าเราแต่งงานกันสักวัน เค้าก็ต้องเลิกกับปุ้มเพื่อไปอยู่กับคนที่เค้ารัก..”
“แล้วแบบนี้ปุ้มจะแต่งงานกับเค้าทำไมคะ”
ปุ้มย้ำ “การหมั้นของเราไม่ได้เกิดขึ้นมาจากความรัก..
การแต่งงานจะสวยงามไปได้ยังไงคะ ปุ้มไม่อยากทำร้ายคนอื่นด้วยการแต่งงานครั้งนี้..รวมทั้งตัวเอง..”
“ปุ้มแน่ใจได้ยังไงว่าพี่หนึ่งไม่ได้รักปุ้ม”
“ทุกอย่างที่เค้าทำมันบอกอยู่แล้วค่ะ มันชัดที่สุด..คุณอนวัชไม่เคยรักปุ้ม!!”
เอ่อ คุณปุ้มก็ตั้งการ์ดมาสูงซะขนาดยอดเขาเอฟเวอร์เรสต์เรียกพี่ กำแพงเมืองจีนเรียกป้า
พ่อหล่อสุดในพระนครโอป้าซารางเฮโย
เกิดอาการช้ำรักจากพระนคร
.. แอ่วเหนือสิเจ้าคะ ไป ไปเถอะไปแอ่ว ไปเตอะไปแอ่วจังหวัดเชียงใหม่ //
อยากปักป้ายแขวนขึ้นแผ่นเท่าฟ้า ประกาศให้คนรู้ว่าบ้านนี้หนา( เพชรลดาสีชมพู) มีชายอกหัก
จะหักอื่น ขืนหัก ก็จักได้
หักอาลัย นี้ไม่หลุด สุดจะหัก
สารพัด ตัดขาด ประหลาดนัก
แต่ตัดรัก นี้ไม่ขาด ประหลาดใจ จาก กลอนสุนทรภู่ บางตอนจาก "นิราศอิเหนา"
ก่อนช้ำรักจากพระนคร มีแอบยื่นโนติส แหมๆๆๆๆ อ่อยแรง
คุณปุ้มของบ่าว จะ yes or no โปรดติดตาม พรุ่งนี้กันนะคะ
เครดิตในรูป ขอบคุณเจ้าของรูปด้วยนะคะ
(หนึ่งในทรวง)... ตัดรักนี้ไม่ขาดประหลาดใจ
ตัวแคตตาไล้ของเรื่อง เอิ๊กกก
ส่องสมชื่อ ส่องตลอด ใครทำอะไรที่ไหน ถ้าเพียงส่องรู้ ส่องจะตามไปดู
“ตอนแรกก็ไม่ยอมแต่พี่หนึ่งอ้อนวอนจนฉันอ่อนใจ แต่ฉันก็ให้เวลาเค้าแค่ 3 เดือนเท่านั้น พอแต่งครบกำหนดต้องหย่าทันที แล้วเค้าก็จะมาแต่งงานกับฉัน ไม่เห็นเหรอ..พี่หนึ่งถึงได้จัดงานเล็กๆ เงียบๆ ไม่ให้คนอื่นรู้”
“ถ้าไม่ยอมก็หน้าด้านเกินไปล่ะ คนเราจะทนอยู่กับคนที่แต่งงานกับเราเพราะความจำเป็นได้ยังไง..คนเรามันต้องมีศักดิ์ศรีกันบ้าง จะทนอยู่ได้ยังไงในเมื่อผู้ชายไม่ได้รักตัวเองสักนิด”
คุณพ่อสุดหล่อ เป่ากระหม่อมลูกชาย
" ไม่ใช่แค่จำได้..แต่ไม่มีวันลืม.. แม่ของหนึ่งคือผู้หญิงคนเดียวที่ทำให้พ่อ “หยุด” ... “หยุดสายตา” ไว้ที่ใบหน้าสวยหวาน มองเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อ ... “หยุดหัวใจ” .. ไว้ที่ความน่ารัก ความดี ความอ่อนโยน แล้วก็ “หยุดการแสวงหา” พ่อไม่สนใจผู้หญิงคนอื่นอีกเลย ตั้งแต่ได้รู้จักแม่ของหนึ่ง ... “ อนวัชฟังอย่างตั้งใจ คิดตาม “เมื่อเราคิดที่จะหยุดอยู่กับใครสักคน...อยากใช้ชีวิตอยู่กับเค้า เราจะได้คำตอบเองว่า..คนนี้คือคนที่เราอยากแต่งงานด้วย” อนวัชคิด วิทย์หันมาถาม “แล้วหนึ่งล่ะ คิดอยากจะ “หยุด” ขึ้นมาบ้างหรือยัง”
คิดสิคะคุณหนึ่ง รู้ใจตัวเองสักกะทีนะเจ้าคะ อิชั้นรอฟินนานแระ
แม่ยกเพชรลดาเหงือกแห้ง แม่นมเดือนประดับน้ำลายเหนียวค้างเติ่งแล้วเจ้าคะ
ขุ่นพระ นี่ก็สะกดจิตตัวเองตลอด
“เพราะเค้าไม่ได้รักปุ้ม..และถ้าเราแต่งงานกันสักวัน เค้าก็ต้องเลิกกับปุ้มเพื่อไปอยู่กับคนที่เค้ารัก..”
“แล้วแบบนี้ปุ้มจะแต่งงานกับเค้าทำไมคะ”
ปุ้มย้ำ “การหมั้นของเราไม่ได้เกิดขึ้นมาจากความรัก..
การแต่งงานจะสวยงามไปได้ยังไงคะ ปุ้มไม่อยากทำร้ายคนอื่นด้วยการแต่งงานครั้งนี้..รวมทั้งตัวเอง..”
“ปุ้มแน่ใจได้ยังไงว่าพี่หนึ่งไม่ได้รักปุ้ม”
“ทุกอย่างที่เค้าทำมันบอกอยู่แล้วค่ะ มันชัดที่สุด..คุณอนวัชไม่เคยรักปุ้ม!!”
เอ่อ คุณปุ้มก็ตั้งการ์ดมาสูงซะขนาดยอดเขาเอฟเวอร์เรสต์เรียกพี่ กำแพงเมืองจีนเรียกป้า
พ่อหล่อสุดในพระนครโอป้าซารางเฮโย เกิดอาการช้ำรักจากพระนคร
.. แอ่วเหนือสิเจ้าคะ ไป ไปเถอะไปแอ่ว ไปเตอะไปแอ่วจังหวัดเชียงใหม่ //
อยากปักป้ายแขวนขึ้นแผ่นเท่าฟ้า ประกาศให้คนรู้ว่าบ้านนี้หนา( เพชรลดาสีชมพู) มีชายอกหัก
จะหักอื่น ขืนหัก ก็จักได้
หักอาลัย นี้ไม่หลุด สุดจะหัก
สารพัด ตัดขาด ประหลาดนัก
แต่ตัดรัก นี้ไม่ขาด ประหลาดใจ จาก กลอนสุนทรภู่ บางตอนจาก "นิราศอิเหนา"
ก่อนช้ำรักจากพระนคร มีแอบยื่นโนติส แหมๆๆๆๆ อ่อยแรง
คุณปุ้มของบ่าว จะ yes or no โปรดติดตาม พรุ่งนี้กันนะคะ
เครดิตในรูป ขอบคุณเจ้าของรูปด้วยนะคะ