ภัยแล้งที่กำลังเผชิญกันอยู่ส่วนหนึ่งเกิดจากการที่เกษตรกรแย่งน้ำกันใช้ ไม่ยอมแบ่งพื้นที่บางส่วนไว้เก็บกักน้ำ และปลูกพืชเชิงเดี่ยวเพียงชนิดเดียว เช่น ข้าว ที่ต้องใช้น้ำมากครับ...


โมเดลแก้มลิงหนองเสือ ... เป็นโมเดลของการเก็บกักน้ำด้วยการยอมแบ่งพื้นที่เกษตรบางส่วนมาทำ "แก้มลิง" เก็บน้ำได้กว่า 17 ล้าน ล.บ.ม. + กับการทำร่องสวนที่เก็บน้ำได้อีก 0.9 ล้าน ล.บ.ม.

และยังบริหารจัดการด้วยการปลูกพืชแบบผสมผสาน เช่น ข้าว ปาล์ม พืชสวน พืชไร่ โดยไม่ได้ปลูกพืชเพียงชนิดเดียวที่ต้องแย่งน้ำกันใช้ ผลผลิตก็หลากหลายขายได้ทุกฤดูกาล

ทุกวันนี้เกษตรกรในหนองเสือโมเดลอยู่ดีกินดี รายได้เพิ่มจากการจัดการที่ถูกต้อง ไม่ได้ลดลงเพราะต้องสูญเสียพื่นที่เพาะปลูกไปกับการขุดคลอง ทำแก้มลิงแต่ประการใด เป็นโมเดลทางรอดทั้งในหน้าแล้ง และน้ำท่วม น่าเอาเป็นแบบอย่างจริงๆ ครับ

ช่วงก่อนหน้านี้เกษตรกรแย่งน้ำกันใช้ เร่งปลูกข้าวที่ไม่มีคุณภาพที่ประเทศเพื่อนบ้านก็ปลูกได้ ทำให้น้ำแล้ง สารเคมีตกค้าง ดินเสื่อม
และข้าวคุณภาพต่ำล้นตลาด น่าที่จะ "เปลี่ยน" การบริหารจัดการใหม่
ปลูกข้าวคุณภาพดี ขายได้ราคาดีกว่า และยอมแบ่งพื้นที่มาเก็บกักน้ำเอาไว้ใช้เองบ้างนะครับ

"ทำเกษตรนอกจากจะมีความรู้ด้านการเพาะปลูกแล้ว ต้องรู้พึ่งพาตนเอง ใช้ปัญญาในการแก้ไขปัญหา บริหารจัดการ จะได้ไม่ต้องพึ่งพานโยบายรัฐบาลเพียงอย่างเดียวครับ"

ที่มา http://utokapatfoundation.blogspot.com/2014_08_01_archive.html