เราไม่ใช่คนใจบุญอะไรมากหรอกค่ะ แค่บางครั้งเห็นคนทำบาปกับสัตว์บ้าง ทำอะไรไม่ดีบ้าง คือบางทีก็เป็นเรื่องเล็กน้อย เราจะไปห้ามเค้าก็ใช่ที่ ดีไม่ดีจะโดนด่ากลับมาด้วย จะกล้าเตือนก็แต่คนใกล้ตัวเท่านั้น
อย่างครั้งนึงไปทะเลกับครอบครัว ขากลับก็แวะตลาดปลากับแม่ แม่ก็อยากซื้อปู เราเห็นปูเป็นๆอยู่ในถาดที่มีน้ำหล่ออยู่เกือบแห้ง โดนมัดกล้ามมัดขา กำลังตะเกียกตะกายออกจากถาด แม่ก็เข้าสั่งแม่ค้าว่าเอาใส่กล่องโฟมโปะน้ำแข็งให้ด้วย เราพยายามบอกว่าเอาตัวที่ตายแล้วได้มั้ย(จริงๆก็เข้าใจนะคะว่าปูตายแล้วเนื้อมันจะยุ่ย ไม่สด) แม่ก็อยากซื้อปูสด เราก็ทำได้แค่บอกแม่ว่าไม่เอานะๆๆๆ กลัวแม่ดุเหมือนกัน ยังดีที่แม่เห็นใจ เลยไม่ซื้อเลยทั้งปูเป็นปูตาย ไม่งั้นเราคงต้องนั่งฟังเสียงปูตะกายกล่องโฟมจนถึงบ้านแน่ๆ บางคนอาจจะคิดว่าไร้สาระนะคะ แต่ไม่รู้ทำไม ทำใจไม่ได้
อย่างกรณีแบบนี้เป็นแม่ก็พอขอได้ค่ะ แต่ถ้าเห็นคนอื่นทำนี่อึดอัดใจจริงๆที่ผ่านมาเลยได้แต่วางเฉย เมินหน้าหนีเลย ทำได้แต่นั่งกลัวบาปที่เราไม่ห้ามค่ะ