ไหนๆแม่บัวก็ยืดเยื้อเรื้อรังเกาะไม่ปล่อยมาจนจะจบเรื่องแล้ว โดยมีแม่ลำดวนเป็นใจทางอ้อม
แม่ลำดวนจัดใส่พานถวายคุณพี่เหมแต่แกล้งทำเป็นงอนไว้มาดเมียหลวงไปงั้นแหละ คุณพี่เหมก็
ยังไม่เก็ท โธ่! เชื่อพี่สมิงเถอะ ไอ้บุศย์มันยังรู้เลย ไอ้หลวงสรอรรถมันก็สรุปให้แล้วว่า เมียน้อย
เมียน้อย ทุกคำ มีคุณพี่เหมไม่รู้อยู่คนเดียว วุ้ย! จะบ้าตาย




ฉากเมานี่น่าจะทำเนียนไปเล๊ย นี่ดันกลัวเมียจนสร่างเมา ฉากเมากะกลัวเมียนี่คุณพี่เหมเธออตลกดีนะ
แล้วยังต้องไปนั่งจ๋องสารภาพผิดเป็นเด็กรอคุณครูทำโทษอีก คุณพี่เหมจะซื่อไปไหน ทั้งเมียทั้งพี่เมียเค้า
จัดฉากให้แล้ว ยังไม่รู้เรื่องอยู่นั่นแหละ เฮ้ออออ!






ความจริงแม่บัวหล่อนไม่เคยลืมคุณพี่เหมรูปทองนะ หล่อนปิ๊งเขาแต่แรกพบเลย ตั้งแต่หล่อน
ยังไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร หล่อนรักของหล่อนนะแต่หล่อนรักตัวเองมากกว่ามากเท่านั้นแล ยิ่งเขาหล่อออ เก่งงงขึ้น
ทุกวัน หล่อนยิ่งอยากด้ายยยยย จะลงแดงตายแล้ว ของๆช้านทำตกหน่อยเดียวนังน้องคว้าไปกินเลย!






หล่อนงามสมเป็นสาวชาววัง ทั้งยังหยาดเยิ้มจนคุณพี่เหมก็เคยหลงหล่อนจนโงหัวไม่ขึ้นมาแล้ว




มุมน่ารักหล่อนก็มีนะเจ้าคะคุณพี่เหม ฉากไปวัดหล่อนขำคุณพี่เหมใส่เสื้อ
นุ่งโจงผิดไซส์ "อย่าขำจนเลยเพลแล้วกัน" กร๊ากกก คุณพี่เหมตลกหน้าตาย ฉากนี้คุณพี่เหมน่ารักเหมือน
ที่เคยเจอตัวจริงเลย ไม่หน้าบู่เหมือนถูกบางมุมกล้องทำร้าย






เพิ่มบทแม่บัวมากมาย ก็เข้าใจนะให้ละครเข้มข้นมีสีสัน ไม่งั้นชีวิตพ่อเหมมันจะไร้รสชาติ เหนื่อยยาก
ตรากตรำอย่างเดียว ฉากรักฉากแต่งงานมีเป็นกระสาย ขอยกแม่บัวให้เป็นรางวัลชีวิตของคุณพี่เหม
อีกสักรางวัลเถอะนะเจ้าคะ ช่วยๆสงเคราะห์นางหน่อยเถิด อย่าปล่อยให้นางต้องไปนอนหนาวอยู่ลำปาง
คนเดียวเลย