วันนี้นั่งรำลึกฉากเก่าๆตั้งแต่พ่อเหมแตกหนุ่ม เจอช็อตนี้แล้วขำกร้าก

คุณพี่เหมมาชวนแม่บัวไปเที่ยวแต่แม่บัวไปไม่ได้ แต่ดูสิ ใครไปได้กันเอ่ย แล้วทำไมคุณพี่เหม มองแรว๊งขนาดน้าน


มาตอนนี้อาการมองสลับกันเลย ๕๕

อ้อ จริงๆแม่บัวก็เคยมีน้ำใจฝากเครื่องหอมมาให้พี่เหมตอนโดนโบยครั้งแรกด้วยนะ
นี่ถ้าไม่ได้ย้อนดูก็ลืมฉากนี้ไปเลยนะนี่ว่าแม่บัวก็ไม่ได้แย่ขนาดน้าน เพียงแต่พอคนมันแย่มากความรู้สึกติดลบมันมีอิทธิพลมากจริงๆ

เหมือนที่เขาว่าทำดีสิบครั้งไม่เท่าทำชั่วหนึ่งครั้งกระมัง (เหมือนเคยได้ยิน มั่วเอานะ ๕๕)