คือเราว่ามีอะไรหลายอย่างเลยที่ไม่สมเหตุสมผล
หรือสามารถเขียนบทให้สมเหตุสมผลกว่านี้ได้

ประการแรก บทเข้าใจผิดระหว่างพ่อเหมกับแม่ลำดวน

ในเรื่องเขียนให้แม่ลำดวนเข้าใจผิดว่าพ่อเหมไม่รัก
จึงคิดจะสู่ขอแม่บัว
แต่ก็แสร้งมารยาว่ารักแม่ลำดวน
แต่กลัวแม่ลำดวนเปลี่ยนใจ
จึงจะฉุดแม่ลำดวนไปข่มขืน

ซึ่งตรงนี้ ถ้าพ่อเหมคิดจะทำจริง
แล้วจะเทครัวได้อย่างไร?
ในเมื่อต่อให้ข่มขืนลำดวนได้จริง
แต่ถ้าพ่อแม่ของแม่บัวไม่ให้แต่งกับแม่บัว
พ่อเหมก็ไม่มีทางได้สมหวัง
และพ่อกับแม่ของแม่บัวก็มองว่าแม่บัวมีศักดิ์มีศรี
ไม่มีทางที่แม่บัวจะหนีตามพ่อเหม
แล้วพ่อเหมจะเทครัวอย่างไร?
จะฉุดแม่บัวอีกรึ?

ในกรณีว่ามีตัวอย่างแม่ลำดวนแล้ว
ทุกคนก็ต้องป้องกันแม่บัวเป็นอย่างดี
ก็ยากที่พ่อเหมจะทำการได้อีก

ทำไมพ่อกับแม่ไม่คิดถึงตรงนี้?

ประการที่สอง สร้อยทองเส้นที่โจรใส่
ที่ไม่ใช่เส้นเดียวกับที่คุณพี่เหมใส่

ถ้าเส้นที่โจรใส่ไม่ใช่เส้นของลำดวนที่ให้คุณพี่เหม
แล้วจะเป็นสร้อยของใครไปได้
นอกจากหนึ่งในสองของลูกสาวในบ้าน

เพราะโดยส่วนตัวคิดว่าหมื่นวิชิตไม่น่าจะหลอมขึ้นมาใหม่
เพราะต้องใช้ทองในการหลอม และการหลอมก็ต้องใช้เวลา
ซึ่งจากที่ดูในละคร เวลาในเรื่องรวดเร็วมาก
หลอมใหม่อาจไม่ทันกาล
คิดว่าน่าจะใช้เส้นของแม่บัวมากกว่า

ประการที่สาม ถ้าพ่อกับแม่ไม่สงสัยในตัวแม่บัว
ที่เป็นลูกสาวคนกลางผู้เพียบพร้อมว่าจะคิดทรยศน้องได้

ก็น่าจะเฉลียวว่า ลูกสาวฉันไปทำสร้อยขาดที่ไหนหรือไม่?
อาจจะให้ลูกสาวของตัวเองหาสร้อยในห้องตัวเอง
แม่ทับทิมมีสร้อยอยู่กับตัวแล้ว
แสดงว่าอีกเส้นเดียวก็ต้องเป็นของแม่บัว

ถึงตรงนี้ต่อให้พ่อแม่ไม่สงสัยลูกสาวตัวเอง
แต่แม่ลำดวนก็จะต้องสงสัยพี่สาวตัวเองบ้างล่ะ

ฉะนั้นถ้ามีฉากนี้ ถ้าแม่ลำดวนสงสัยพี่สาวตัวเอง
ก็จะดูมีเหตุมีผล
แต่ถ้าแม่ลำดวนจู่ ๆ สงสัยแม่บัวขึ้นมาในทันที
เพราะสร้อยพระเป็นคนละเส้นกับของพ่อเหม
โดยไม่ดูสร้อยของแม่บัว
ก็จะดูเหมือนหวาดระแวงพี่สาวตัวเองแบบจับผิดได้

เพราะแม่ลำดวนก็น่าจะคิดบ้างว่าหมื่นวิชิตหลอมขึ้นมาใหม่
ถ้าเขียนบทให้แม่ลำดวนเป็นคนไว้ใจพี่สาว

และถ้าสร้อยพระทองไปหลอมเลียนแบบมาจริง
แม่บัวก็จะรอดไปในตรงนี้อีก เพราะมีสร้อยของตัวเองมายืนยัน

ก็ดูบทหน้าต่อไป ว่าลำดวนจะสงสัยพี่สาวตัวเองอย่างไร
ไปกินขนมลูกตาลดีกว่า