ตอนนี้กำลังเรียนพยาบาลที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในจังหวัดที่อยู่ใกล้ๆกรุงเทพ
...ชอบโดนญาติฝ่ายพ่อพูดใส่บ้างเอาไปนินทาบ้าง
เช่น เรียนอะไรก็จบมามีงานทำเหมือนกันแหละแถมพาดพิงมาว่าแม่กระแดะส่งลูกไปเรียนไกล
แล้วก็มีครั้งนึงไปชวนน้องมาเรียนพยาบาลเห็นว่ายังไม่มีที่เรียนพอเอ่ยปากชวนน้องบอกว่าอยากไปอ่ะพี่แล้วอาก็สวนขึ้นมาว่าไปเรียนไกลไปหาหาผัวหรือไง
....พอน้องได้ที่เรียนแล้วก็ถูกเอาเปรียบเทียบกับน้อง(ลูกสาวอา)ที่กำลังสอบเข้ามหาลัยแต่ไม่ได้เรียนพยาบาลหรอก....บอกว่าน้องยังไม่เห็นไปเรียนไกล สอบติดทุกที่แหละแต่ไม่ให้ไปไกล
แล้วมาตอนนี้ธุรกิจที่บ้านทำอยู่เหมือนจะขาดทุนทำให้โดนว่าเหยียบซ้ำอีกว่าไม่มีเงินยังให้ลูกไปเรียนเอกชน(เราเข้ามาเรียนตั้งแต่ครอบครัวยังไม่มีปัญหาเรื่องการเงิน)
แต่ก่อนแม่ให้เดือนละหมื่นห้าไม่รวมค่าหอ...ตอนนี้กัดฟันใช้อาทิตย์ละพันห้าเหมือนจะลำบากแต่คิดว่าแม่คงลำบากกว่าบวกกับพ่อไปฟังญาติพ่อพูดมาแล้วมาหาเรื่องด่าแม่บ่อยๆว่าแม่ไม่มีประโยชน์(แม่โทรมาร้องไห้ทุกครั้ง)......ตอนนี้ท้อมากเลยแต่คิดว่ากัดฟันสู้เพื่อแม่
ตอนที่พ่อไปทำงานต่างประเทศพ่อโอนตังมาแม่ก็เอาให้ย่าทุกเดือนเราเป็นคนเอาไปให้เองกับมือ..พอพ่อกลับมาย่ากลับบอกพ่อว่าไปทำงานไม่เห็นได้ใช้ตังด้วยเลย
พ่อก็ด่าแม่อีกเราเลยบอกพ่อว่าจะไม่ได้ใช้ได้ไงหนูเป็นคนเอาให้เอง(แม่บอกว่าดีนะที่แม่ให้หนูเอาไปให้ไม่งั้นก็คงถูกว่า)
เคยถามแม่นะว่าแม่ทนอยู่แบบนี้ทำไม(เราไม่ได้อยากให้แม่กับพ่อเลิกกันหรอกแค่คิดว่าถ้าเป็นเราคงเลิก)..แต่พอได้คำตอบจากแม่เราน้ำตาไหลเลย..แม่บอกว่า"อยากให้ลูกมีครอบครัวที่สมบูรณ์มีทั้งพ่อและแม่". เราไม่เคยเกลียดพ่อเลยแต่หวังว่าสักวันพ่อจะไม่เชื่อคนอื่นมากกว่าคนในครอบครัว
ตั้งแต่จำความได้ก็ไม่เคยได้รับความรักจากย่าเลย
ตอนเด็กๆเคยไปเล่นกับลูกพี่ลูกน้องแล้วย่าให้ตังหลานทุกคนไปซื้อขนมยกเว้นเราและพี่สาวแล้วบอกเราว่าไม่มีอยากกินไปขอกับแม่..แม่มีเงินนิ
พ่อไม่ได้สมบัติจากย่าสักชิ้นเดียวบอกแต่ว่าไปเอากะเมีย..เมียสมบัติเยอะนิ(ยังมีอีกหลายเรื่องเล่าทั้งอาทิตย์ก็ยังไม่หมดหรอก)
!!เราผิดมากไหมที่ต่อไปจะไม่แคร์พวกเขา ต่อไปจะไม่ยกมือไหว้พวกเขา!!
แต่ญาติฝ่ายแม่ดีมากนะตอนเจอปัญหาแบบนี้ช่วยตลอดลุง(พี่ชายแม่)โทรมาถามตลอดไม่มีตังก็โอนให้