จูบคือไฟ เผาใจกาย จนไหม้มอด

เจ้าลำดวน
อุ่นกระไอ ร้อนผะผ่าว คราวอยู่ใกล้
ลมหายใจ คล้ายเหมือนดัง ข้างๆหู
ผิวต้องลม ประโลมไล้ ราวให้รู้
ว่าพี่อยู่  หมายสนิท ชิดเคียงนาง

คุณพี่เหม
เชยคางเจ้า เฝ้าเบือนอาย ให้หวนกลับ
แสงเทียนจับ วาวเนตรน้อง ทั้งสองข้าง
ซ่านระเรื่อ แต้มผิวผ่อง ที่สองปราง
โอษฐ์อ่อนบาง ไหวสะเทิ้น ด้วยเขินอาย

เจ้าลำดวน
มิเคยหมาย ใครได้เคียง ชิดเพียงพี่
กอดยิ่งร้อน กว่าวจี ที่มอบให้
คำรักแผ่ว วอนให้น้อง เป็นของชาย
จูบทั่วกาย ดังคล้ายรัก ฝากตรึงตรา

คุณพี่เหม
กอดของพี่ แน่นเกินพราก ไปจากเจ้า
จุมพิตเผ้า ผมสยาย ปลายนขา
โลมเพียงเนื้อ ไล้เพียงนวล งามยวนตา
มอบกายา พี่กับเจ้า เข้าด้วยกัน

เจ้าลำดวน
จูบคือไฟ เผาใจกาย จนไหม้มอด
น้ำคือกอด พรอดพร่ำ แทนคำมั่น
จูบอีกแล้ว กอดอีกเล่า เคล้าคลอกัน
กี่ร้อยพัน เท่าไรหนอ จะพอใจ



[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่