ข้าบดินทร์ ละครที่ไม่ต้องมีฉากรักหวือหวา กอดจูบแรงๆ แต่ทำให้ฟิน จิกหมอนหนักมากได้

ช่างเป็นฉากรักที่ละมุนละไมเสียนี่กระไร ดูแล้วใจเต้นโครมคราม ไม่ต้องมีอะไรมากแค่แอบมองส่งสายตากันไปมา เราก็รับรู้ได้ถึงความรักที่ก่อตัวขึ้นมาในใจของพ่อเหมและแม่ลำดวน

เมื่อแรกอยู่ในอ้อมกอด


ลงจากหลังช้างก็ยังสร้างความฟินได้


ถ้าไม่อยู่นิ่งๆ ก็จะเฆี่ยนให้หลังลายเชียว แอร๊ย


เจ้าลำดวนจะรู้หรือไม่ว่าข้ารู้สึกเช่นไร


ความรักลอยออกมานอกจอทีวีเลยเจ้าค่ะ บ่าวอิจฉา ตาร้อนผ่าวๆ


แลกสร้อยแลกแหวน



ต่างคนต่างเขิน แต่ดูเหมือนพ่อสะเดียงเหมจะเป็นหนักกว่า


ชอบการแอบมองกันของทั้งคู่มาก บ่าวยิ้มแก้มแตกแล้ว



เล่นน้อยแต่ได้มากมายมหาศาล ใครจะทนทานสายตาของพ่อเหมได้น้อ ก็หวานซะขนาดนั้น เอ่อ...คืนนี้จะเอาอะไรหนุนนอน ทึ้งหมอนกระจุยกระจาย หนักมาก   เพี้ยนเพลีย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่