สักวา แก๊งค์โจรมา ธนาคาร เกิดเป็นโจร โดยสันดาน มารหัวขน
โจรควักปืน แล้วยืนชู ขู่ผู้คน ตัวหัวหน้า ว่ามาปล้น ตะโกนดัง
"ทุกคนอย่าขยับ ! ... เงินเป็นของรัฐ แต่ชีวิต เป็นของคุณ !!! "
ลูกค้าต่าง ยอมอย่างดี ไม่มีฝืน หมอบกับพื้น ไม่ขัดขืน ไม่ขึงขัง
เงินของรัฐ ให้โจรไป เราไม่พัง แต่โจรสั่ง ดังฟังชัด ขัดคือตาย
เราเรียกสิ่งนี้ว่า "เทคนิคการเปลี่ยนแนวคิด "
สาวคนหนึ่ง ถึงหมอบอยู่ ดูหวาดหวั่น เงยหน้ามอง อยากร้องลั่น ด้วยขวัญหาย
เธออ้าปาก อยากตะโกน ด่าโจรควาย โจรชิงพูด ก่อนจะสาย ไม่ประวิง
"เรามีวัฒนธรรม ผมมาปล้นแบ๊งค์ ไม่ได้มาข่มขืนคุณ ฉะนั้น...โปรดเงียบ ! "
สาวคนนั้น พลันสงบ จบคำพูด แล้วหย่อนตูด หมอบต่อไป ใจกลับนิ่ง
โจรพูดดี มีเหตุผล โดนใจจริง เงียบตามสั่ง ดั่งโจรติง หญิงปลอดภัย
เราเรียกสิ่งนี้ว่า "การเป็นมืออาชีพ "
โจรกลับฐาน หลังงานเสร็จ สำเร็จดี มีลูกน้อง จบ ป.ตรี ขี้สงสัย
อยากนับเงิน ที่ปล้นมา ว่าเท่าใด หัวหน้าว่า นับทำไม ให้เสียแรง
"แกนี่โง่จริงๆ เงินตั้งเยอะแยะ จะนับยังไงไหว คืนนี้ทีวีจะบอกเองแหละ ว่าเราได้มาเท่าไหร่ ! "
การศึกษา หัวหน้านั้น ชั้นประถม แต่สะสม ประสบการณ์ งานผาดแผลง
จนเชี่ยวชาญ งานเหลือล้น ปล้นพลิกแพลง จนค่าตัว ค่าหัวแซง แพงกว่าใคร
เราเรียกสิ่งนี้ว่า “ประสบการณ์ ” ซึ่งมีค่ามากกว่าใบปริญญามากมายนัก
ย้อนกลับมา ธนาคาร หลังการปล้น ยังสับสน ถูกปล้นไป มากแค่ไหน
พนักงาน เตรียมแจ้งความ ตำรวจไป ผู้จัดการ ค้านทันใด ใจเย็นๆ
"เดี๋ยวๆๆ ใจเย็นๆ โจรเอาเงินไปเท่าไหร่ เรามานับกันก่อน แล้วแจ้งว่า โจรเอาไปมากกว่านั้น "
โอกาสงาม ตามภาษิต ติดปากอยู่ เหมือนมีหมู ชนปังตอ ล่อให้เห็น
โอกาสมา อย่าให้ลอย หลุดกระเด็น ต้องกินเป็น เล่นตามน้ำ ตามทันที
เราเรียกสิ่งนี้ว่า "กินตามน้ำ ”
ผู้จัดการ เปลี่ยนวิกฤต เป็นโอกาส ช่างสามารถ ฉลาดนัก สมศักดิ์ศรี
ผู้จัดการ ให้อ่านข่าว ออกทีวี ปล้นครั้งนี้ มิใช่น้อย ร้อยล้านเลย
เราเรียกสิ่งนี้ว่า “เปลี่ยนวิกฤตเป็นโอกาส ”
โจรเห็นข่าว กล่าวไว้ถึง หนึ่งร้อยล้าน ต้องอุทาน มากปานนี้ มิใช่เหวย
สั่งลูกน้อง ลองนับดู ให้รู้เลย นับเสร็จเผย ยี่สิบล้าน ฉันเป็นรอง
“เราเสี่ยงตายปล้นมาได้แค่ 20 ล้าน แต่ ผจก.หัวไวนิดเดียว กินส่วนต่าง 80 ล้าน สบายๆ เลย ! ”
โจรเจ็บใจ ไม่อาจสู้ ผู้จัดการ ใช้แรงงาน หรือจะทัน มันสมอง
โจรเสื้อนอก หลอกเก่งกว่า อย่าประลอง โจรแท้ๆ แค่ที่สอง เป็นรองไป
โจรเสื้อนอก ร้ายกาจกว่า โจรจริงๆ ยิ่งนัก
เป็นแมงเม่า หวังเอาเงิน จากตลาด ความคิดเม่า เราสามารถ ฟาดฟันไหว
กลับมาเจอ โจรเชิ้ตขาว จ้าวปล้นไป เป็นแมงเม่า เข้ากองไฟ เจ็บใจเอย
เป็นแมงเม่า ถูกจ้าวปล้นไปเสมอๆ ถ้าคุณไม่อยากเน่า ต้องเป็นจ้าวให้ได้นะครับ
เรื่องนี้ผมได้รับ forward จาก Line มาหลายรอบแล้วล่ะครับ ไม่รู้จะให้เครดิตใครครับ
หลายคนคงเคยได้อ่านกันบ้างแล้ว ผมก็เลยเปลี่ยนนิด เติมหน่อย
แล้วแปลงเป็นเวอร์ชั่นสักวาให้อ่าน เปลี่ยนอรรถรสกันดูบ้างนะครับ
เดี๋ยวนี้ นานๆ จะมีเวลามาโพสต์สักวาสักทีนึง คิดถึงเพื่อนพี่น้องห้องสักวาจังเลยครับ
ไว้อีกสักสองเดือน เมื่อการตรวจรับรองคุณภาพของที่ทำงานผ่านเรียบร้อยไปแล้ว (ช่วงปลายเดือน ส.ค. น่ะครับ)
คงจะกลับมามีเวลาโพสต์สักวาได้บ่อยขึ้นครับ อย่าเพิ่งหนีหายกันไปซะก่อนนะครับ
โชคดีทุกท่านนะครับ
ป.ล. เอารูป Nobby มาฝากจากทะเลหัวหินครับ ขออนุญาตเซ็นเซ่อร์หน้าผมไว้ก่อนนะครับ
<[^_^]> สักวา แก๊งค์โจรมา ธนาคาร.....เกิดเป็นโจร โดยสันดาน มารหัวขน
โจรควักปืน แล้วยืนชู ขู่ผู้คน ตัวหัวหน้า ว่ามาปล้น ตะโกนดัง
"ทุกคนอย่าขยับ ! ... เงินเป็นของรัฐ แต่ชีวิต เป็นของคุณ !!! "
ลูกค้าต่าง ยอมอย่างดี ไม่มีฝืน หมอบกับพื้น ไม่ขัดขืน ไม่ขึงขัง
เงินของรัฐ ให้โจรไป เราไม่พัง แต่โจรสั่ง ดังฟังชัด ขัดคือตาย
เราเรียกสิ่งนี้ว่า "เทคนิคการเปลี่ยนแนวคิด "
สาวคนหนึ่ง ถึงหมอบอยู่ ดูหวาดหวั่น เงยหน้ามอง อยากร้องลั่น ด้วยขวัญหาย
เธออ้าปาก อยากตะโกน ด่าโจรควาย โจรชิงพูด ก่อนจะสาย ไม่ประวิง
"เรามีวัฒนธรรม ผมมาปล้นแบ๊งค์ ไม่ได้มาข่มขืนคุณ ฉะนั้น...โปรดเงียบ ! "
สาวคนนั้น พลันสงบ จบคำพูด แล้วหย่อนตูด หมอบต่อไป ใจกลับนิ่ง
โจรพูดดี มีเหตุผล โดนใจจริง เงียบตามสั่ง ดั่งโจรติง หญิงปลอดภัย
เราเรียกสิ่งนี้ว่า "การเป็นมืออาชีพ "
โจรกลับฐาน หลังงานเสร็จ สำเร็จดี มีลูกน้อง จบ ป.ตรี ขี้สงสัย
อยากนับเงิน ที่ปล้นมา ว่าเท่าใด หัวหน้าว่า นับทำไม ให้เสียแรง
"แกนี่โง่จริงๆ เงินตั้งเยอะแยะ จะนับยังไงไหว คืนนี้ทีวีจะบอกเองแหละ ว่าเราได้มาเท่าไหร่ ! "
การศึกษา หัวหน้านั้น ชั้นประถม แต่สะสม ประสบการณ์ งานผาดแผลง
จนเชี่ยวชาญ งานเหลือล้น ปล้นพลิกแพลง จนค่าตัว ค่าหัวแซง แพงกว่าใคร
เราเรียกสิ่งนี้ว่า “ประสบการณ์ ” ซึ่งมีค่ามากกว่าใบปริญญามากมายนัก
ย้อนกลับมา ธนาคาร หลังการปล้น ยังสับสน ถูกปล้นไป มากแค่ไหน
พนักงาน เตรียมแจ้งความ ตำรวจไป ผู้จัดการ ค้านทันใด ใจเย็นๆ
"เดี๋ยวๆๆ ใจเย็นๆ โจรเอาเงินไปเท่าไหร่ เรามานับกันก่อน แล้วแจ้งว่า โจรเอาไปมากกว่านั้น "
โอกาสงาม ตามภาษิต ติดปากอยู่ เหมือนมีหมู ชนปังตอ ล่อให้เห็น
โอกาสมา อย่าให้ลอย หลุดกระเด็น ต้องกินเป็น เล่นตามน้ำ ตามทันที
เราเรียกสิ่งนี้ว่า "กินตามน้ำ ”
ผู้จัดการ เปลี่ยนวิกฤต เป็นโอกาส ช่างสามารถ ฉลาดนัก สมศักดิ์ศรี
ผู้จัดการ ให้อ่านข่าว ออกทีวี ปล้นครั้งนี้ มิใช่น้อย ร้อยล้านเลย
เราเรียกสิ่งนี้ว่า “เปลี่ยนวิกฤตเป็นโอกาส ”
โจรเห็นข่าว กล่าวไว้ถึง หนึ่งร้อยล้าน ต้องอุทาน มากปานนี้ มิใช่เหวย
สั่งลูกน้อง ลองนับดู ให้รู้เลย นับเสร็จเผย ยี่สิบล้าน ฉันเป็นรอง
“เราเสี่ยงตายปล้นมาได้แค่ 20 ล้าน แต่ ผจก.หัวไวนิดเดียว กินส่วนต่าง 80 ล้าน สบายๆ เลย ! ”
โจรเจ็บใจ ไม่อาจสู้ ผู้จัดการ ใช้แรงงาน หรือจะทัน มันสมอง
โจรเสื้อนอก หลอกเก่งกว่า อย่าประลอง โจรแท้ๆ แค่ที่สอง เป็นรองไป
โจรเสื้อนอก ร้ายกาจกว่า โจรจริงๆ ยิ่งนัก
เป็นแมงเม่า หวังเอาเงิน จากตลาด ความคิดเม่า เราสามารถ ฟาดฟันไหว
กลับมาเจอ โจรเชิ้ตขาว จ้าวปล้นไป เป็นแมงเม่า เข้ากองไฟ เจ็บใจเอย
เป็นแมงเม่า ถูกจ้าวปล้นไปเสมอๆ ถ้าคุณไม่อยากเน่า ต้องเป็นจ้าวให้ได้นะครับ
เรื่องนี้ผมได้รับ forward จาก Line มาหลายรอบแล้วล่ะครับ ไม่รู้จะให้เครดิตใครครับ
หลายคนคงเคยได้อ่านกันบ้างแล้ว ผมก็เลยเปลี่ยนนิด เติมหน่อย
แล้วแปลงเป็นเวอร์ชั่นสักวาให้อ่าน เปลี่ยนอรรถรสกันดูบ้างนะครับ
เดี๋ยวนี้ นานๆ จะมีเวลามาโพสต์สักวาสักทีนึง คิดถึงเพื่อนพี่น้องห้องสักวาจังเลยครับ
ไว้อีกสักสองเดือน เมื่อการตรวจรับรองคุณภาพของที่ทำงานผ่านเรียบร้อยไปแล้ว (ช่วงปลายเดือน ส.ค. น่ะครับ)
คงจะกลับมามีเวลาโพสต์สักวาได้บ่อยขึ้นครับ อย่าเพิ่งหนีหายกันไปซะก่อนนะครับ
ป.ล. เอารูป Nobby มาฝากจากทะเลหัวหินครับ ขออนุญาตเซ็นเซ่อร์หน้าผมไว้ก่อนนะครับ