สักวา มีแมงเม่า เขาขี้โม้         ชอบคุยโว โอ้อวด น่าปวดเศียร
เป็นแค่เม่า เขากลับว่า ข้าคือเซียน           เพราะพากเพียร เรียนจนเก่ง เจ๋งกว่าใคร
ข้านี่หรือ คือผู้ทรง ภูมิปัญญา                   จ้าวมาหลอก กินตับข้า หาหวั่นไหว
ปล่อยข่าวลือ หรือจะปั่น ก็ปั่นไป             คิดหลอกข้า จ้าวหน้าไหน ไม่มีทาง

วันเกิดเหตุ มาเทรดหุ้น ในห้องค้า           เผอิญว่า เห็นนายตัน ผู้กว้างขวาง
ปล่อย ICHI เข้าตลาด ฟาดพุงกาง         เอาแต่วิ่ง จนทิ้งห่าง อย่างน่ากลัว
แถมมีข่าว จะเข้าไป ซื้อไบเล่                 หุ้นยิ่งเห เฉขึ้นไป ให้ปวดหัว
เม่าทั้งหลาย ได้หุ้นมา นึกว่าชัวร์            พาขึ้นดอย หงอยกันทั่ว มั่วตามกัน

เขาดูถูก พวกแมงเม่า ที่เข้าไป               เพราะราคา เกินปัจจัย ไปหลายชั้น
ไปเชื่อจ้าว เข้าซื้อได้ อย่างไรกัน          จ้าวหลอกฉัน สุดมั่นใจ ไม่ได้กิน
ไปโอ้อวด วาดลวดลาย กับนายตัน       มาพนัน กันไหม ใจถวิล
หลอกฉันซื้อ ICHI ได้ นายตัน win       จะยอมรับ นับถือสิ้น ทั้งกายใจ

นายตันว่า หลอกให้ซื้อ นั้นมันยาก        แต่ถ้าหาก หลอกให้ขาย แทนได้ไหม
เขารับคำ ทำสั่งซื้อ ในทันใด                 แล้วบอกไป หลอกให้ขาย มาได้เลย
เห็นนายตัน นั้นหัวร่อ ก็นึกออก             ถูกเขาหลอก ปอกลอกเอา แมงเม่าเอ๋ย
ความเชื่อมั่น พลันมลาย หายหมดเลย ถึงกับจุก กับมุกเชย เห่ยจริงกู

จ้าวคือจ้าว เม่าคือเม่า จงเข้าใจ           จำเอาไว้ เป็นจ้าวได้ ใช่เรื่องหมู
ทุกย่างก้าว จ้าวเขาแน่ แค่มองดู          จ้าวเขารู้ ดูเม่าออก หลอกง่ายดาย
อย่าทะนง หลงตัวเอง เก่งเกินใคร        เห็นแมงเม่า เข้ากองไฟ ไปมากหลาย
นึกว่าเก่ง เจ๋งกว่าจ้าว เม่ามากมาย      จึงวอดวาย ตายเพราะจ้าว ปวดร้าวเอย



โทษทีนะครับ วันนี้มาสายหน่อย
เป็นแมงเม่า ต้องรู้จักเจียมตัวนะครับ อย่าไปหาญสู้จ้าวเลยครับ
วันนี้ ไม่ค่อยมีเวลา ไม่เม้นท์หลังกลอนมากแล้ว เอาแค่นี้ละกันนะครับ
โชคดีทุกท่านนะครับ