เราเป็นคนนึงที่มักปิดกั้นตัวเอง เพราะเรารอใครคนนึงมานานแล้ว
แต่พอวันนึง ทันรู้สึกไม่ไหวแล้ว กับการรอคอย มันโคตรทรมานเลยนะ
เลยตัดสินใจจะหยุดทุกอย่าง แล้วเปิดใจรับใครซักคน
มีคนนึงขอเราคบ เค้าขอให้เราลืมเจ้าชายของเรา
แล้วเปิดใจรับเค้าได้มั้ย เป็นแฟนกันมั้ย เราดีใจมาก
ในที่สุดก็จะมีคนคอยเคียงข้างจับมือเดินไปด้วยกันแล้ว
รู้สึกดีมากๆ
พอมาอีกไม่กี่ชั่วโมง เค้าไปคืนดีกับแฟนเก่า
แล้วบอกว่าขอโทษ ขอให้เราลืมเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานเถอะ
ความรู้สึกที่มีให้มันคือเรื่องจริงทุกอย่าง เค้ารู้สึกอย่างงั้นจริงๆ แต่น้อยกว่าแฟนเก่า
ไอ้เราก็ได้แต่ยิ้มให้แล้วเดินออกมา
ตอนแรกคิดว่ามันจะโอเคนะ ไม่เปนไร
แต่พอคิดว่าคนที่เค้ากอด คนที่เค้าอ้อน คนที่เค้ารัก
คนนั้นไม่ใช่เราอีกแล้ว
มันเจ็บนะ
จะร้องยังร้องไม่ออกเลย
เราไม่รุ้จะทำยังไงจริงๆ
เราโกรธจนอยากจะวีนจะเหวี่ยง
ก็ได้แต่เก็บมันไว้
ไม่อยากทำร้ายเค้า
ไม่เป็นไรถ้าทำให้เค้ามีความสุข
ทุกอย่างจะไม่เป็นไร
เราบอกกับตัวเองแบบนั้น
บทสรุปของการเปิดใจ
แต่พอวันนึง ทันรู้สึกไม่ไหวแล้ว กับการรอคอย มันโคตรทรมานเลยนะ
เลยตัดสินใจจะหยุดทุกอย่าง แล้วเปิดใจรับใครซักคน
มีคนนึงขอเราคบ เค้าขอให้เราลืมเจ้าชายของเรา
แล้วเปิดใจรับเค้าได้มั้ย เป็นแฟนกันมั้ย เราดีใจมาก
ในที่สุดก็จะมีคนคอยเคียงข้างจับมือเดินไปด้วยกันแล้ว
รู้สึกดีมากๆ
พอมาอีกไม่กี่ชั่วโมง เค้าไปคืนดีกับแฟนเก่า
แล้วบอกว่าขอโทษ ขอให้เราลืมเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานเถอะ
ความรู้สึกที่มีให้มันคือเรื่องจริงทุกอย่าง เค้ารู้สึกอย่างงั้นจริงๆ แต่น้อยกว่าแฟนเก่า
ไอ้เราก็ได้แต่ยิ้มให้แล้วเดินออกมา
ตอนแรกคิดว่ามันจะโอเคนะ ไม่เปนไร
แต่พอคิดว่าคนที่เค้ากอด คนที่เค้าอ้อน คนที่เค้ารัก
คนนั้นไม่ใช่เราอีกแล้ว
มันเจ็บนะ
จะร้องยังร้องไม่ออกเลย
เราไม่รุ้จะทำยังไงจริงๆ
เราโกรธจนอยากจะวีนจะเหวี่ยง
ก็ได้แต่เก็บมันไว้
ไม่อยากทำร้ายเค้า
ไม่เป็นไรถ้าทำให้เค้ามีความสุข
ทุกอย่างจะไม่เป็นไร
เราบอกกับตัวเองแบบนั้น