สวัสดีครับ  วันนี้ผมอยากจะมาเล่าเรื่องหนึ่งครับ ซึ่งมันเป็นเรื่องที่มีทั้งความสุข และความเศร้าครับ
เรื่องมีอยู่ว่า วันนั้น เป้นวันที่ผมได้ไปเรียนวิชาหนึ่งเป้นครั้งแรก แล้วผมก้ได้พบกับเทอคนนั้น ผมมีความรุ้สึกที่อยากจะจีบเทอมาก แต่ผมไม่กล้า เพราะเทอน่ารักมาก ผมก้ได้แต่พูดเล่นกับเพื่อนๆว่าผมจองของผม ผมอยากจะขอเฟสเทอมาก จนวันหนึ่ง เพื่อนผมคนหนึ่ง ก้ได้ส่งเฟสของเทอมาให้ผม ผมดีใจมาก แต่ก้ยังไม่กล้าแอดเทอไปอยู่ดีแหละ ตอนอยู่ในห้องเรียน ผมก็ได้แต่แอบมองดูเทอ เทอน่ารักจริงๆ จนวันหนึ่งผมตัดสินใจแอดเทอไป พอเทอรับ ผมก็ทักไปหาเทอ เทอนิสัยดีมาก น่ารัก แต่รุ้อีกที่เทอก้มีแฟนแล้ว ผมก้จุกสิครับ แต่ผมก้คิดว่าสักวันคงมีหวัง และผมก้รุ้ว่ามันผิดกับการที่ผมคุยกับเทอคนนั้นอยุ่ ยิ่งนานวันผมยิ่งรุ้สึกดีมากขึ้น ติดที่ว่าผมเจอเทอช้าไป ผมคิดถึงเทอเสมอ อยากเจอเทอทุกวัน มีครั้งหนึ่งผมประทับใจมากและจะไม่มีวันลืม  ผมได้ไปที่โรงอาหารเพื่อที่อยากเจอเทอ พอผมได้เจอเทอ เทอก้ได้เดินมาหาผมด้วย ผมดีใจมาก  ตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้ผมก้ยังคิดถึงเทอเสมอ
แต่รุ้ว่าเทอมีความสุขผมก้ดีใจ แต่ถ้าเทอมีความทุกข์ก้อยากให้นึกถึงผมคแรกเลย ผมอยากเป้นคนข้างๆเทอ ไม่ทิ้งเทอไปไหน
ความรู้สึกที่ผมมีให้เทอผมได้บอกเทอไปหมดแล้ว ผมก้ดีใจนะที่ได้บอกเทอไป ผมคิดว่า ผมก้อยากจะรอเทอไปเรื่อยจนไม่มีหวังแล้วจริงๆแหละ
มันอาจจะสั้นไปนิด แต่ที่จริงแล้วมันเยอะกว่านี้กว่า มากจนพิมพ์เป้นคำพูดไม่ถูก
ขอบคุณที่อ่านนะครับ