พึ่งเห็นว่าลืมเปลี่ยนชื่อตอนเป็น24 ค่ะแก้ไม่ได้แล้วด้วย ฮาาาา
สปอยของตอนที่แล้วค่ะ
http://ppantip.com/topic/33790678
ตอนเป็นตอนที่ทำได้ดีมากอีกตอนเลยค่ะ
ไหนๆตอนหน้าก็ไม่น่าจะพีคเท่าตอนนี้ หนนี้เลยอยากให้คนที่ยังตามอยู่"โหวต"กระทู้ละกันนะคะ

สำหรับคนที่อ่านผ่านๆ และไม่เคยเล่นVn จขกท.แนะนำให้ตั้งใจอ่านตอนท้ายๆ จะเข้าใจฉากนั้นมากขึ้นค่ะ
เพราะ เราตั้งใจไปเปิด VN ฉากนั้นอ่านอีกรอบมาสรุปความหมายเพิ่มให้เลยค่ะ  ไม่ได้อวยออกนอกหน้าเลยจริงๆ
เหมือนเดิม [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ คือคอมเม้นเรา แต่ล่างๆหน่อยจะเป็นแปลเกินความจำเป็น

เปิดเรื่องมาที่ป๋ากิลดูถูกตัวตนของชิโร่   ปล่อยชิโร่มันไปเต๊อะ ไปยุ่งกับความความคิดมันจัง  
สำหรับป๋าแล้วมองโลกตามความเป็นจริงที่ว่า
มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่ต้องทำเพื่อตนเอง และทำตามความต้องการของตัวเอง
วาทกรรมนอกเหนือจากนั้นคือพวกที่โลกสวยยอมรับความจริงไม่ได้
คนที่ยืมความต้องการคนอื่นมาแถมยังคิดจะเสียสละตัวเองเพื่อคนอื่นอย่างชิโร่จึงได้แต่ยอมรับทบทวนความคิดตัวเองอีกครั้ง

มันผิดนักหรือที่จะไล่ตามความฝันที่ไม่ใช่ของตัวเอง ความฝันที่เป็นไปไม่ได้  
เอมิยะ ชิโร่ตัดสินใจแล้วว่ายิ่งหนทางข้างหน้าจะทรยศอุดมคติของเขามากเท่าไหร่
เขาก็จะยิ่งไล่ตามหนทางที่จะทำให้ทุกคนมีความสุขมากขึ้นไปอีกเท่านั้น
เพราะแม้แต่หมอนั่นที่บอกว่าชีวิตของเขาเป็นการแสร้งทำในสิ่งที่ตัวเองไม่ได้คิดจริงๆ ก็ยังใช้ชีวิตแบบนั้นจนถึงวาระสุดท้าย

คิดได้แล้วชิโร่ก็ลุกขึ้นมาต่อยกสอง การโจมตีหนนี้ของกิลมีเซเบอร์เข้ามากันไว้ได้
ทว่าเจ้าขาวกลับบอกให้เซเบอร์ไปช่วยรินแทนตนจะปราบกิลกาเมซเอง
ก่อนจะขอโทษเซเบอร์ที่ไม่สามารถช่วยหาจอกให้เซเบอร์ได้
(จอกเมืองนี้แปดเปื้อนไปแล้ว ขอโทษที่เซเบอร์คงต้องไปร่วมสงครามจอกครั้งหน้าแล้วหาจอกใหม่เอง)
คิดดูแล้วตนคงไม่เหมาะเป็นมาสเตอร์ของเซเบอร์จริงๆ
เซเบอร์รับคำสั่งพร้อมกับยืนยันว่าชิโร่คือมาสเตอร์ของตน
“ไว้คุยกันหลังจากนี้เถอะค่ะ” [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ม่ายยยยยยยยยยยย บทพูดมันจะเป๊ะเกินไปละนะ



เซเบอร์มุ่งหน้าต่อไป พร้อมๆกับป๋ากิลที่หัวเราะลั่นให้กับความบ้าของเจ้าขาว ด่าเป็นพวกของปลอมและพวกแสร้งทำ
ชิโร่ที่เข้าใจแล้วว่าความสามารถตัวเองไม่ใช่การสร้างดาบจริงๆ
แต่เป็นการสร้างดาบจากมโนภาพในหัวตัวเองต่างหาก
จึงร่ายเวทย์reality marble ไปพร้อมๆกับrho aias ทันทีจะฉีกเสื้อใหม่ทำหล่อทั้งทีก็อย่าให้เหลือข้อมือทิ้งไว้สิเจ้าขาว

“ร่างกายนี้ถูกสร้างขึ้นจากดาบนับไม่ถ้วน!!”

โลกที่เต็มไปด้วยดาบปรากฏขึ้นตรงหน้า
ป๋าไม่เห็นว่าจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงจึงเปิดGate of Babylon(GoB) ยิงใส่ชิโร่
แต่ก็ต้องพบกับความเร็วอันน่าประหลาดใจ เมื่อดาบของชิโร่เข้ามาสกัดไว้ได้หมด
ดาบในโลกนี้เป็นของปลอมทั้งหมด แต่ไม่มีใครบอกซะหน่อยว่าก้าวข้ามของจริงไม่ได้
“จะเอาละนะ ราชาวีรชน นายมีอาวุธเหลือพอรึเปล่า?”



ฉากตัดไปที่เซเบอร์ซึ่งอยู่หน้าจอก ตะโกนถามหารินซึ่งกำลังเหนื่อยล้า ข้ามโคลนต้องสาปอีกหนไม่ไหว
ก่อนจะวิ่งเข้าไปช่วยแต่ก็ถูกห้ามไว้เพราะโคลนที่ว่าเป็นอันตรายกับคนที่ไม่มีร่างเนื้ออย่างเซเบอร์
รินถึงขนาดใช้เรย์จูไว้กันไม่ให้เซเบอร์ลงโคลนมาช่วยตนเด็ดขาด เพราะเซเบอร์เป็นคนเดียวทำลายจอกได้
ก่อนที่เจ้าตัวจะพยายามหาทางออกจากที่นี้ต่อ
"เฮ้อ ถ้าคืนชินจิให้ จะปล่อยฉันไปไหมนะ " เอาเลยยยย
รินบ่น ไม่ทันไรจอกก็เปลี่ยนรูปทับรินเข้าไปอยู่ลึกออกยากกว่าเดิม
ตัดไปอีกด้านชิโร่กำลังต่อกรป๋ากิลได้อย่างคู่คี่
กิลกาเมซเป็นราชาแต่ไม่ใช่นักรบ ในคลังของป๋าจึงไม่มีอาวุธที่ผ่านศึกร่วมกันมาเลย
ขอแค่มีจำนวนอาวุธและความเร็วที่เร็วกว่าก็ชนะได้ นับว่าUBW เป็น anti-GoBอย่างแท้จริง

ด้าน รินก็ติดอยู่ส่วนลึกของจอกจนไม่รู้ทางออก แถม "เจ้าบ้า"นั่นก็ยังผลาญพลังเวทย์ของเธอซะเกือบเกลี้ยงอีก
เหมือนเห็นว่ากำลังจะโดนจอกกลืนก็ตัดสินใจใช้เรย์จูสั่งเซเบอร์ทำลายจอกไปพร้อมๆกับตน
ทำเอาเจ้าตัวรู้สึกเดจาวูต้องออกแรงยั้งดาบไว้ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เป็นอาเธอเรียต้องอดทน มาสเตอร์จะเอาแต่ใจกี่คนต้องสีทนได้

รินที่เริ่มตาพร่าหมดแรงก็นึกขอโทษเซเบอร์พร้อมกับตัดใจ...

"มาบ่นครวญครางอะไรแบบนี้ ทนฟังไม่ได้เลย"
เสียงคุ้นหูดังขึ้น พร้อมกับห่าฝนดาบที่ตกลงมาทำลายก้อนเนื้อและน้ำโคลนสาป เคลียร์ทางออกให้กับริน
เสียงเร่งรัดนั้นทำให้รินเค้นแรงแบกชินจิออกไปให้พ้นทาง ก่อนที่จะรวบรวมพลังเวทย์ใช้เรย์จูสุดท้ายสั่งเซเบอร์

พลังเวทย์มหาศาลรายล้อมรอบตัวเซเบอร์ เซอร์แวนท์คลาสที่แข็งแกร่งที่สุดปลดปล่อยท่าไม้ตาย

"Ex..Calibur!!!!"

จอกถูกทำลายจนหมดสิ้น พร้อมกับร่างของอาเธอเรียที่เริ่มสลายหายไป
เธออยากจะเฝ้าดูทั้งสองคนนั้นให้ถึงที่สุด และหากออกแรงคงสภาพร่างตัวเองสักหน่อยก็คงทำได้ ทว่า
"ทว่านั่นไม่ใช่หน้าที่ของข้า เพราะชิโร่มีรินอยู่แล้วยังไงล่ะ"
เธอนึกกับตัวเองก่อนจะปล่อยให้สลายไป


[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้......แปลอะไรทำร้ายตัวเองก็เป็นนะเรา

ฉากตัดกลับมาที่ชิโร่ซึ่งเป็นฝ่ายกดดันป๋ากิลได้บ้าง
ดาบของจริงของป๋าถูกของปลอมทำลายไปต่อหน้าต่อตา ทำเอาป๋าเลือดขึ้นหน้า
ประตู GoB เพิ่มมากขึ้นแต่ชิโร่ก็ยังคงรับมือได้อยู่ดี
ชิโร่ที่รู้ว่าถ้าป๋าหัวเย็นลงเมื่อไหร่ตนแพ้แน่ก็เร่งเครื่องเข้าประชิดเต็มที่
ถึงกับกระโดดขึ้นฟ้าดับเครื่องชน



ป๋ากิลที่เห็นชิโร่เข้ามาใกล้ตนเต็มทีก็ตัดสินใจเรียก EA ออกมา
ทว่าการชะงักไปเสี้ยววิ เพราะต้องใช้EAกับมนุษย์ชั้นต่ำนี่ก็ทำให่ป๋าต้องเสียแขนไป ใส่ตู้ทองก็รอดแล้วป๋า
แม้จะเดือดดาลยังแต่วินาทีนั้นป๋าหัวเย็นลงทันที ในที่แห่งนี้หมอนี่แข็งแกร่ง
ทว่านั่นก็ไม่พอให้หลบการโจมตีดาบต่อมาของชิโร่อยู่ดี



"หึ สุดท้ายก็มาแพ้เพราะ พลังเวทย์หมดเรอะ"
กิลอนาถคู่ต่อสู้ตรงหน้า ยอมรับว่าการประทะครั้งนี้ตัวเองเป็นฝ่ายแพ้ ก่อนจะเตรียมยิงดาบเพื่อกำจัดชิโร่ทิ้ง..

จอกที่สูญเสียรูปดิ้นรนครั้งสุดท้ายโดยการจับกิลเป็นภาชนะ ราวกับจะทวงร่างที่เคยให้ไปคืน
การใช้ร่างเซอแวนท์เป็นภาชนะนั้นไม่มีประโยชน์ ทั้งจอกและกิลจะต้องหายไปอย่างแน่นอน
ทว่าป๋ากลับใช้โซ่เอ็นคิดูว์ล็อคแขนชิโร่ไว้เป็นหลักเพื่อจะดึงตัวเองออกไป
ระหว่างที่เจ้าขาวตัดสินใจจะยอมเสียแขนอยู่นั้นเอง
"อยากจะเอาอย่างงั้นก็ได้ แต่หลบไปทางขวาก่อนซะ"
มีดสั้นพุ่งเข้ามาจิ้มกลางหน้าผากกิลกาเมซ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะตกใจหรือช็อค
กิลเผลอคลายโซ่ปล่อยชิโร่ แล้วโดนดูดเข้าไปในหลุมดำ



"หมอนั่นโชว์ออฟ ชะมัด"
พระเอกของเรื่องที่ถูกขโมยซีนบ่นพึมพำ

............
เสียงเรียกอัศวินชุดแดงดังมาแต่ไกล ทั้งเนื้อทั้งตัวของชายหนุ่มสะบักสะบอม ร่างก็ใกล้สลายไปเต็มที

"ถึงจะน่าเสียดาย แต่ตัดใจจากจอกครั้งนี้ซะเถอะนะ"
อาเชอร์พูดเรื่องเรื่อยเปื่อย ราวกลับไม่มีเรื่องสำคัญอะไรจะพูด ทำตัวเหมือนเดิมราวกับไม่ได้กำลังจะหายไป
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้"อาเชอร์.."
เสียงเรียกซ้ำสองดังขึ้น โทซากะ รินมักไม่รู้จะจัดการกับเรื่องใหญ่อย่างไรเช่นนี้เสมอ
เธอนึกไม่ออกว่าเวลาสำคัญอย่างตอนนี้ควรจะต้องพูดอะไร
อาเชอร์ที่รู้จักนิสัยนี้ขอเธอดีจึงหลุดขำออกมาอย่างเอ็นดู ก่อนจะกลบเกลื่อนว่าเป็นเพราะเห็นว่าเราทั้งคู่สภาพดูไม่ได้เลย


โทซากะ รินจึงพูดขอสิ่งที่ไม่ควรพูดออกไปเพราะการทำให้ชายหนุ่มอยู่ในโลกนี้ต่อไปก็ไม่ช่วยปลดปล่อยเขาเช่นกัน

อาเชอร์บอกปฏิเสธ เขาไม่มีเป้าหมาย ไม่คาใจอะไรในโลกนี้ต่อไปแล้ว ทั้งยังรู้สึกว่าตัวเองไม่มีสิทธิ์
“แต่ถ้าเป็นแบบนี้ นายก็จะไม่มีวันที่จะ_{ถูกช่วยได้}”
เสียงที่แปร่งไปเพราะน้ำตาทำเอาอาเชอร์ถึงกับเหวอ

  

“ให้ตายสิ”
ถึงเขาไม่มีอะไรผูกพันกับที่นี่อีกแล้วแต่การให้มาสเตอร์ของเขาต้องมาเสียน้ำตานั้นเป็นอีกเรื่องนึง
จึงพูดฝากฝังขอให้รินอยู่ข้างตัวเขาตัวเองในอดีตทีไม่ได้เรื่องได้ราวนั่น

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้อนาคตอาจจะเปลี่ยนแปลงไป หากเอมิยะชิโร่อยู่กับโทซากะรินล่ะก็ วีรชนเอมิยะคงไม่เกิดขั้นมา
และถึงจะเป็นเช่นนั้นตัวตนของชายหนุ่มที่เกิดขึ้นไปแล้วก็ยังคงต้องเป็นการ์เดี้ยนต่อไป
เด็กหนุ่มและชายหนุ่มไม่ใช่ตัวตนเดียวกัน ไม่มีใครช่วยเขาได้ หากนี้เป็นสิ่งที่ชายหนุ่มร้องขอ...

รินรับปากว่าจะไม่ปล่อยให้ชิโร่มีบุคลิกบิดเบี้ยวแบบอาเชอร์ และจะทำให้หมอนั่นรักตัวเองให้ได้

“เพราะงั้นนายเองก็…."_{ยกโทษให้ตัวเองได้แล้ว}
หญิงสาวยังคงเป็นห่วงเซอร์แวนท์ของตัวเอง
“ชั้นได้คำตอบแล้วล่ะ”
“วางใจเถอะ โทซากะ"
"จากนี้ไปชั้นเองก็จะพยายามให้มากกว่านี้อีก”



หนุ่มในชุดแดงขาดวิ่นกลับไปเรียกชื่อเดิมที่ตนเคยเรียก หญิงสาวที่ชื่อ “โทซากะ ริน” อีกครั้ง
ราวกับจะบอกว่าตัวเองกลับไปเป็นเหมือนเดิมแล้ว ก่อนที่จะฉีกยิ้มกว้างให้รินป็นครั้งสุดท้าย
พร้อมกับสลายหายไปโดยไม่แม้แต่จะรอคำจากลาจากอีกฝ่าย รินเองถึงกับบ่นว่ายังไม่ได้เป็นฝ่ายบ่นบ้างเลย

ฝ่ายเจ้าขาวก็เข้ามาตามรินที่ยิ้มชูนิ้วให้ท่า GJ! ให้แล้วกลับบ้านด้วยกัน



Episode 24 END/// แม่ยกยิ้มแก้มปริ
จบแล้วจ้าาาา ขอบคุณที่ตามอ่านเหมือนเคย ฉากต่อสู้ทำได้ดีกว่าที่คาดไว้เยอะเลย แถมใส่เพลงremix จากVNไปหลายเพลงซะด้วย
อาการตอนดูจบครั้งแรกคือฟินมากค่ะเพราะเข้าใจว่าฉากของอาเชอร์จะอยู่ตอนหน้า
ใครสงสัยอะไรถามได้นะคะ ส่วนที่แปะเพิ่มไม่ได้แปลแบบเป๊ะคำ
อย่าลืมเข้ามาจุดพลุฉลองการกลับมาแบบ Badassของอาเชอร์ด้วยกันนะคะ 5555