สปอยของตอน18-20แล้ว
http://ppantip.com/topic/33638189
http://ppantip.com/topic/33670585
http://ppantip.com/topic/33700798

ขอโทษที่ให้รอนานค่า ตอนนี้สั้นลงแล้วค่ะ
ยังตามอ่านกันอยู่ไหมเอ่ย แสดงตัวตนให้กำลังใจกันหน่อยนะคะ

ความเดิมจากตอนที่แล้ว…
-แลนเซอร์กับคิเรย์ลาสบอส ภาคที่แล้วจากไปตั้งแต่5 นาทีแรก(นับเพลงเปิด)
ก่อนลากับแลนเซอร์
-รินเผยความจริงที่ว่า ตัวเองตัดสินใจเป็นมาสเตอร์ที่ทำในสิ่งที่ตัวเองตัดสินใจทำแล้วให้ถึงที่สุด(เช่นช่วยชินจิ)
เพื่อต้องการให้อาเชอร์ได้เห็นและภูมิใจในสิ่งที่ตัวเองทำบ้าง
-ในขณะเดียวกันนั้น เอมิยะ ชิโร่ ทั้งสองคนก็ยังตีกันไม่เลิก….

เปิดตอนมาที่ อาเชอร์กำลังรับดาบชิโร่ได้เหมือนเคย แต่ก็เริ่มต้องออกแรงปัดดาบบ้าง
อาเชอร์ยัวะกับคำตอบของชิโร่  
“รู้ขนาดนั้นทำไมยังมองไม่เห็นว่าตัวเองผิดอีก”
อาเชอร์ยังคงเชือมั่นว่าท้ายที่สุดแล้วชิโร่จะรู้ตัวว่าตัวเองคิดผิดในภายหลังแบบตน
ในขณะเดียวกันเซเบอร์ที่สังเกตุการณ์อยู่ก็รู้สึกว่า ฝีมือชิโร่เริ่มเข้าใกล้อาเชอร์เข้าทุกที อย่าลืมคำว่าสิ 1/10เซเบอร์
//ตัดเข้าOP

อีกฟากหนึ่งรินที่ช่วงนี้บทน้อยกำลังมุ่งหน้ามายังที่ๆพวกเซเบอร์อยู่ แอบสงสัยว่ามี”ใคร”ตามมาจากข้างหลังเล็กน้อยก่อนเดินต่อ

กลับมาที่ฝั่งเซเบอร์
อาเชอร์ก่นด่าตัวเองที่สู้แบบแฟร์ๆไม่ถอยออกมาตั้งหลัก ทั้งที่ทำแบบนั้นก็ชนะแล้ว เพียงเพราะรู้สึกว่า
ถ้าตัวเองเป็นฝ่ายถอยก่อน เหมือนกับว่าความเชื่อ ความมุ่งของตัวเองเป็นฝ่ายแพ้
ว่าแล้วก็เลยเตะชิโร่ให้เป็นฝ่ายถอยออกไปแทน  เท่านี้ก็จบแล้ว ชิโร่ไม่มีทางเหลือแรงลุกขึ้นมาอีก…

ไม่.. เอมิยะ ชิโร่ จะไม่ล้มลง
อาเชอร์รู้จักเอมิยะ ชิโร่ ดีเกินไป

เด็กหนุ่มใช้ร่างกายเกินขีดจำกัดของตัวเองไปนานแล้ว  

สิ่งที่เอมิยะ ชิโร่สู้อยู่ตอนนี้เลิกเป็น”ตัวเขา”มานานแล้ว…



อาเชอร์รู้จักแววตา และท่าทางที่ตะเกียก ตะกาย  ไม่ยอมแพ้  พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เป็น “มิตรแห่งความเที่ยงธรรม”นั่นได้ดี  
ชายหนุ่มจำตัวเองที่เคยมีชีวิตน่ารังเกียจไล่ตามอุดมคติแบบนั้นได้อย่างดี

อีกหากหนึ่งเซเบอร์ที่เฝ้าดูเหตุการณ์อยู่ก็คิดตาม
ชิโร่ยังคงสู้ต่อเพราะต้องการสู้เพื่อสิ่งที่ตัวเองเชื่อและจะยึดมั่นต่อไป
ในขณะที่อาเชอร์ยังคงสู้ต่อ เพราะต้องการปลดปล่อยตัวเอง ลบล้างความผิดพลาด ความพินาศที่จะเกิดขึ้นกับอนาคต
แล้วจึงย้อนมองมาที่ตัวเอง
อาเธอเรียที่เป็นสาวน้อยธรรมดา กับ คิง อาเธอเรีย เพนดราก้อน



“ไม่ว่าฝั่งไหนก็เป็นฝ่ายถูกทั้งนั้น”
เธอกล่าวราวกับจะสรุปเรื่องราวของทั้งตัวเธอและอดีตมาสเตอร์ของเธอ
“หากแต่ว่า ผลลัพธ์มันไม่ได้เป็นไปตามที่ข้าหวังไว้ก็เท่านั้น”
ท่ามกลางการต่อสู้ที่ยังคงดำเนินต่อไป อาเธอเรียค้นพบคำตอบสำหรับตัวเองแล้ว  [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แปลว่าจะไม่ทำรูท เฟทแล้ว
-------
สิ่งที่อยู่ตรงหน้าของเขาคือ ชายหนุ่มที่ถึงแม้จะสู้ไม่ได้ ถึงแม้สิ่งที่ทำจะไม่มีค่าอะไร ก็จะยังคงสู้ต่อไปเช่นเดิม…

แบบเดียวกับที่เขาเคยเป็น แต่ทำไม…_{ถึงรู้สึกว่า เอมิยะ ชิโร่คนนี้จะไม่มีจุดจบเดียวกับเรา}

“ไม่…เดี๋ยวนายก็ต้องได้พบกับความสิ้นหวังแบบเดียวกับชั้น!!”

ชิโร่ปัดดาบที่อาเชอร์ยิงมาแล้วถึงกับลงไปนั่ง พลังเวทย์อันน้อยนิดของเขา หมดก่อนพลังใจไปซะแล้ว
ในขณะที่อาเชอร์เตรียมที่จะปิดฉาก ชิโร่กลับพูดปล่อยบอมส์ครั้งสุดท้าย โดยการยอมรับว่า
เป็นไปไม่ได้ที่คนเราเห็นค่าชีวิตคนอื่นมากกว่าตัวเอง
แต่ชีวิตแบบนั้นมันเป็นเรื่องสวยงามจะตายไป ความปรารถนาเพื่อคนอื่นน่ะเป็นสิ่งสวยงามอยู่เสมอนั่นแหล่ะ
เพราะงั้นไม่ว่ายังไงก็จะไม่เปลี่ยนการใช้ชีวิต ถึง ชีวิตแบบนั้นจะถูกหาว่าเป็นของปลอมก็ตาม….  

“ถึงอย่างนั้นความฝันนี้ก็ไม่มีทางเป็นเรื่องผิดไปได้หรอก!!!!” _{ถึงชั้นอยากจะมีชีวิตแบบนี้มันก็ไม่ใช่เรื่องผิดหรอก!!}
insert//Emiya theme//



ท้องฟ้าของUnlimited blade works เปลี่ยนสี ราวกับพระเอกเข้าดาร์คไซด์จิตใจสั่นคลอน
ชิโร่มุ่งหน้าเขาหา วีรชน เอมิยะ ใช้ดาบคันฉะเบียคุยะ ข้างเดียวที่จะหักแหล่ไม่หักแหล่ พยายามปัดดาบที่พุ่งมาให้พ้นทาง
พร้อมกับออกแรงเทรสดาบอีกข้างหยาบๆครั้งสุดท้าย เพื่อพอให้หลบดาบใหญ่พ้น

ชิโร่วิ่งขึ้นเนินเข้าประชิดอาเชอร์ด้วยดาบร้าวๆที่แทบจะแตกหายไป
อะไรเป็นสิ่งที่ทำให้วีรชน เอมิยะ เกิดลังเลกับภาพตรงหน้า?
มือของอัศวินชุดแดงเงื้อขึ้น....

ศัตรูเป็นฝ่ายเข้าหาเขา เขาเล็งกะจังหวะโจมตีได้ก่อนอยู่แล้ว
ชัยภูมิของเขาสูงกว่า ดาบในมือของเขามารถทิ่มหัวชิโร่ได้ก่อนดาบนั่นจะมาถึงตัวเขาด้วยซ้ำ



ทว่า…อาเชอร์กลับรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังส่องกระจกเห็นตัวเองในอดีตอยู่

มือของอาเชอร์ปล่อยดาบลงข้างๆตัว พร้อมๆกับดาบของชิโร่แทงเข้าที่ท้องอาเชอร์

“ชั้นชนะแล้วล่ะ อาเชอร์”
“อา ..ชั้นเป็นฝ่ายแพ้แล้ว”

ในขณะที่ฝ่ายชนะล่วงไปนั่งลงกับพื้น และฝ่ายแพ้ยืนเฉย ปล่อยให้เลือดไหล นางเอกของเรื่องก็เข้ามา Screentime น้อยกว่าเซเบอร์อีกล่ะที่รักริน
“อาเชอร์? ไปทำยังไงให้ได้แผลล่ะเนี่ย!?”
คำพูดไม่ให้เครดิตทำร้ายจิตใจเจ้าขาวโดยไม่รู้ตัว

“ให้ตายสิ ใจอ่อนเกินไปจริงๆ ถ้าเธอเป็นมาสเตอร์โหดร้ายอีกสักหน่อย ชั้นคงไม่กลับไปเป็นคนเก่าหรอก”
พูดจาโบ้ยคนอื่นเสร็จ อาเชอร์ก็เตรียมลาโลกนี้ไปอย่างเก๊กขรึมซึนโดยไม่คิดจะขอโทษหรือบอกลาริน จนกระทั่ง…



จู่ๆก็มีดาบสามเล่มพุ่งปักจากข้างหลังแทงทะลุหน้า
“สนุกใช้ได้เลยล่ะ การต่อสู้ของพวกของปลอม”
ก้าง เอ๊ย กิลกาเมซ เข้ามาทักทายทุกคนพร้อมกับจึงเริ่มถากถางในฐานะที่เป็น”ผู้สะสมของจริง” ทันทีว่า
สุดท้ายของปลอมก็เป็นของปลอม ว่าแล้วก็เปิดเกทออฟบาบีโลน ยิงธนูเป็นครั้งแรกตั้งแต่อยู่ในคลาสนี้ออกไปอย่างรวดเร็ว



เซเบอร์อยู่ห่างไป มากันให้ไม่ทัน อาเชอร์จึงตัดสินใจผลัก ชิโร่ บอกให้ชิโร่โค่นกิลซะ แล้วก็รับธนูเข้าไปคนเดียวเต็มๆ
ด้วยความที่พลังเวทย์น้อยอยู่แล้ว เบื้องหลังควันจากการโจมตีของกิล จึงเหลือเพียงเศษผ้าแดงที่ค่อยๆหายไปเท่านั้น
เหมือนหมดประโยชน์แล้ว ไล่ออกโรงกันเลยนะ

“ใครอนุญาตให้แตะต้องอาเชอร์ของชั้น!!!” My SHIP iS REAL!!
รินที่ปกติเยือกเย็นในสถานการณ์แบบนี้หลุดทำสิ่งที่ไม่ควรทำ
ป๋ากิลที่โดยยิงกระสุน กรัน เด ใส่(ไม่สะเทือน) ถึงกับเปลี่ยนเป้าหมายจะฆ่าริน แทนชิโร่
จนเซเบอร์ต้องรีบเข้ามาห้ามทัพชวนคุย activate สกิลประมาท3000%ของป๋า

ป๋ากิลเล่าเรื่องที่ตัวเองได้กายเนื้อจากการทำลายจอกใหญ่ครั้งที่แล้ว ซึ่งนั่นทำให้ป๋ารู้ตัวตนที่แท้จริงของจอก



โดยอธิบายได้คร่าวๆว่า สงครามจอกเมืองนี้เป็นแค่ฉากบังหน้าที่จัดขึ้นเพื่อให้ได้มาซึ่งพลังเวทย์บริสุทธิ์มหาศาลจากเซอร์แวนท์ที่ตาย
โดยเนียนล่อลวงเหล่าวีรชนด้วงแรงจูงใจว่า ตัวเซอแวนท์ก็มีสิทธิ์ขอพรเหมือนกัน
ทั้งที่ความจริง จอกนั้นจะสมบูรณ์ก็ต่อเมื่อ เซอร์แวนท์ตายครบทั้ง7 ตน
ดังนั้นคนที่มีสิทธิ์ขอพรจากจอกที่มีพลังสมบูรณ์ก็คือ มาสเตอร์เท่านั้น



สิ่งที่กิลกาเมซต้องการคือจอกใหญ่ในฐานะ”อาวุธ” สำหรับฆ่ามนุษย์ที่มีจำนวนเยอะเกินไปทิ้ง
พวกที่เหลือรอดได้คือผู้ที่ควรค่าแก่การมีชีวิตอยู่ เพราะฉะนั้น ป๋ากิลจึงไม่ได้สนใจให้จอกสมบูรณ์(เหลือเซเบอร์ทิ้งไว้ก็ได้)
สนใจแต่จอกเล็กในฐานะเป็นกุญแจสำหรับเปิด”รู”เข้าไปหาโคลนในจอกใหญ่เท่านั้น
“คนที่รอดพ้นจากวิกฤติครั้งนี้ต่างหาก ถึงคู่ควรแก่การทุกปกครอง”

กิลกาเมซพูดจบก็พร้อมจะสานต่อศึกเมื่อ10 ปีที่แล้วเปิด เกทออฟบาบิโลนเป็นสิบ
ทำเอาเจ้าขาวนึกในใจว่าอาเชอร์ ตูจะไปชนะมันยังไงฟะเนี่ย
ก่อนที่ทุกคนจะต้องรับศึกหนัก ไฟจากห้องของแลนเซอร์ก็ลามมาถึง เพดานหล่นลงแถวนั้นพอดี
ขี้เถ้าฟุ้งรอบบริเวณ ป๋ากิลที่รักเสื้อตัวนี้มากขนาดที่ไม่เปลี่ยนมาตั้งแต่ต้นเรื่องกลัวเสื้อเลอะขี้เถ้า
จึงเลิกความตั้งใจ เสี้ยนหนามก็ฆ่าแล้ว กลับบ้านดีกว่า
ยังไม่วายทิ้งท้ายว่า จะไปเร่งสร้างจอกเล็กละนะ

ภาพตัดมาที่ กิลเดินมาเจอชินจิพอดี
ชินจิรีบโวยวายความซวยเพราะกิลไม่อยู่ด้วย (หน้าตอนรู้ว่า คิเรย์ตายแล้วนี่นิ่งชะมัดเลยนะป๋า)
พร้อมกับบ่นว่าไม่ได้ตัวโทซากะมาจะสร้างจอกได้ยังไง



“เป็นอะไรไป บอกว่าอยากได้จอกนักไม่ใช่รึไง”
ภาชนะของจอกขอแค่มี วงจรเวทย์ก็พอแล้ว ชินจิแม้จะใช้เวทย์ไม่ได้แต่ก็เป็นคนตระกูลจอมเวทย์ที่มีประวัติยาวนาน
ย่อมมีวงจรเวทย์ไม่สมบูรณ์ที่ใช้การไม่ได้เหลืออยู่แน่
จอกที่ไร้ซึ่งความสมบูรณ์รูปก้อนเนื้อขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ…..
เค้าท์ดาวนับถอยหลังฆ่าล้างเหล่ามนุษย์ที่ไม่คู่ควร?
///EPisode.21 END

ภาพที่อยากแปะแต่ไม่รู้จะแปะตรงไหนค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

อันนี้ภาพแฟนอาร์ทอาเชอร์ กับรินดูอนิเมะสดอยู่ที่บ้านค่ะ  Ship ส่วนตัว55555

" 'ของชั้น'เหรอ?"

ส่วนภาพนี้สปอยตอนจบ Fate extra CCC ค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เหมือนเป๊ะเลยใช่ม้าา เป็นอีกครั้งที่Ufotable ใส่ภาพออริเข้าไปเพื่อเชื่อมกับซี่รี่ย์Fate extraค่ะ

"...."
เกลียดป๋ากิลแล้วค่ะ สั้นๆง่ายๆได้ใจความ ถึงจะรู้อยู่แล้วแต่พอเห็นเป็นอนิเมแล้วมันช่างตัวร้าย ไม่ลำเอียงเลย
ตอนเล่น Fate extra CCC รักนะแต่รูทนี้..ฮึ่ย

สุดท้ายอาเชอร์ก็ใจอ่อน....
เดาไว้แล้วว่าตอนนี้จะไม่พีคเท่าตอนที่แล้วค่ะ แต่ก็ถือว่าทำได้ดีในระดับนึง จขกท.สงสารอาเชอร์
คิดเห็นกันยังไง งงตรงไหน ชวนคุยมานะคะ
ส่วนถ้าใครจะถามว่าทำไมกิลถึงฆ่าอีเลีย รู้สึกว่าจะมีคำตอบให้ในตอนหน้าค่ะ

อ้อ !! คอมเม้น ระวังสปอยคนพึ่งดูหน่อยนะคะ