สืบเนื่องจากกระทู้ที่แล้ว
http://ppantip.com/topic/33731081
มีคนมาแจมประเด็นดีๆ ได้อีกมากมาย เลยมาชวนกันแจมอีก

1 ความเป็นซีรีส์เกาหลี
บอกตรงๆ เรื่องนี้เป็นพีเรียดไทยที่มีกลิ่นเกาหลีสุดๆ ซึ่งก็คือ การหลุดจากสถานะ ผ่านอุปสรรคด้วยความสามารถ การต่อสู้เพื่อกลับไปจุดที่ควรอยู่ และการสร้างคุณประโยชน์ เช่น แดจังกึม ซอดองโย จูมง ซอนต็อก (เราอยากให้มีพีเรียดไทยแนวนี้มานานแล้ว)

ถ้าจะบอกว่าข้าบดินทร์เหมือนเรื่องไหนมากที่สุดคงเป็นแดจังกึม ซึ่งตัวเอกเก่งและโดดเด่นจนเป็นภัย จะมีศัตรูที่ค่อยขัดแข้งขัดขา เจอใส่ร้ายผสมประเด็นทางการเมืองทำให้ คนของตัวเอกต้องโทษ ในแดจังกึมคือ ฮันซังกุง ส่วนของเหม คือพ่อ ซึ่งเป็นคนที่ถ่ายทอดจิตวิญญาณและความดีงามให้กับตัวเอกทั้งคู่ แต่ตายไปแบบมีมลทิน ข้าบดินทร์อาจจะด้อยกว่าตรง 1 การปูความผูกพันระหว่างตัวละคร อย่างแดจังกึม ปูเรื่องจนคนดูรักฮันซังกุงสุด แต่ข้าบดินทร์ทดแทนได้ตรงที่เป็นพ่อ ยังไงก็เศร้า 2 การผลักให้พ่อและเหมหลุดจากตำแหน่ง ไม่ซับซ้อนและจนมุมแบบแดจังกึม (แต่ทดแทนด้วยอะไร ตามอ่านในประเด็นต่อจากนี้)




ต่อจากนั้นทั้งจังกึม และเหมก็ตกอยู่ในฐานะทาส วิธีที่จะเลื่อนฐานะมีแค่ต้องเรียนรู้งานตามฐานะ อย่างจังกึมเรียนเป็นหมอหญิง ส่วนเหมเรียนเป็นครวญช้างกับขุนสุเชาว์ ซึ่งกลายเป็นคน support เหมอีกคน ในเวลาฐานะตกต่ำจังกึมมีมินจุงโฮคอยดูแล เหมก็มีลำดวนที่เป็นกำลังใจตลอดเช่นกัน


นอกจากนี้ข้าบดินทร์ยังวางตัวคุณหญิงจินตหราได้มีประโยชน์ ด้วยการทำให้เป็นเหตุผลว่าทำไมเหมต้องสู้อีกครั้งเพื่อฐานะที่ดีขึ้น รวมถึงการล้างมลทินให้พ่อด้วย เหมือนการล้างมลทินให้ฮันซังกุงเป็นแรงขับให้จังกึม สุดท้ายทั้งจังกึมและเหมก็ได้ขึ้นมาผงาดและสร้างคุณต่อแผ่นดินมากมาย ตามด้วยตอนจบ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ที่ทั้งคู่ต้องสละฐานะทั้งหมด แต่ก็ไม่หยุดจะทำสิ่งที่ดี

2 สังคมนิยม กับปัจเจกชนนิยม
อันนี้จะพูดประเด็นที่ทำไมพระยาจักกฤษณ์ถึงได้ยอมรับโทษ หลายคนที่ดูอาจจะกัดฟัน และหงุดหงิดว่าทำไมต้องยอม ซึ่งอันนี้มองว่าไม่สมเหตุสมผลก็ไม่ผิดอะไร ด้วยตัวเหตุการณ์ไม่น่าจะต้อนให้ระดับพระยาจนมุมได้ ถ้าเทียบกับแดจังกึม ที่ผู้ต้องสงสัยเป็นซังกุงและนางใน และผู้เสียหายดันเป็นถึงพระราชา ประกอบการตัวร้ายที่จนตรอกจนทำได้ทุกอย่าง ประกอบกับการเล่นเกมการเมือง มีการทดสอบหลายรอบแต่ตัวร้ายทันฉลาดและจัดการได้หมด และสุดท้ายคือการเสียสละของฮันซังกุง ถ้ายื้อไว้ก็ตายทั้งคู่ แต่ถ้ายอมรับจังกึมจะรอด เรียกว่าทำให้ตัวเอกจนตรอกมากๆ

แต่ข้าบดินทร์ไม่ถึงขั้นนั้น แต่สิ่งที่ช่วยให้การยอมรับผิดสมเหตุสมผลมากขึ้นคือ
1 นอกจากลักษณะของตัวละคร ที่เป็นคนทำเพื่อส่วนรวม เพื่อประเทศ
2 แนวคิดแบบสังคมนิยม ไม่ใช่ปัจเจกชนนิยม ก็คือ ให้ความสำคัญกับองค์รวม มากกว่าคนๆ เดียว (ซึ่งก็ไม่ใช่แนวคิดของสมัยนี้หรอกนะ ถ้าจะรู้สึกแย้งก็ไม่ผิดอะไร) พระยาจักรกฤษณ์มองเห็นแล้วว่าเรื่องนี้มีการเมืองมาปนแล้ว ต้องจำไว้กันเลยว่ายุคนั้นอังกฤษหาเรื่องจะงาบประเทศอื่นตลอด เช่นพม่าที่โดนตีเพราะเรื่องชิงบัลลังก์และฆ่าล้างราชวงศ์ พระยาจักรกฤษณ์ก็เลยคิดว่าอาจจะเป็นชนวนให้ประเทศถูกต่างชาติเล่นงานแน่ ถึงตัวเองจะรอดปลอดภัย แต่อยู่ในสังคมแบบถูกตราหน้าด้วย สังคมพังด้วย คนแบบนี้ไม่ยอมไม่ได้แน่

ตรงข้ามกับหลวงเอ็ม และพระยาสันติสุข ที่ปัจเจกชนนิยมมาก เอาแต่ตัวเองไม่เอาสังคมเลย พระยาสันติสุขยังมีจุดที่ไม่อยากทำเลวบ้าง แต่ชนักติดหลังเลยต้องทำผิดเพื่อปกป้องตัวเองไปเรื่อยๆ และก็โดนสนอง [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ที่ไม่เห็นแก่ส่วนรวม นอกจากขนอาวุธให้ศัตรู ยังนำทัพมาช้าอีก ทำให้ส่วนรวมเสียหาย และโดนสำเร็จโทษซะ ส่วนหลวงเอ็มนี่เลวบริสุทธิ์จริงๆ ไม่คิดว่าสิ่งที่ตัวเองทำมันผิดเลย ตูรวยก็พอ



3 หญิงไทย
ตามเรื่อของสตรีนิยม ผู้หญิงจะใช้ชีวิตใต้เงาของ พ่อ สามี และลูก ซึ่งสิ่งพวกนี้สะท้อนผ่านตัวละครผู้หญิงแต่ละตัว ตั้งแต่คุณหญิงจินตหรา ที่เป็นคุณหญิงเพราะสามีเป็นพระยา เป็นต้องโทษก็ต้องโทษเพราะสามี พอจะพ้นโทษก็พ้นได้ด้วยลูก ผู้หญิงสมัยก่อนใช้ชีวิตด้วยคนอื่นมากกว่าจะสร้างด้วยตัวเอง และคุณหญิงจินตหราก็แบบฉบับหญิงไทยที่ดีตลาดอุดมคติ เป็นเมียที่ support สามีตลอด และเป็นแม่ที่ support ลูกตลอด ไม่คิดจะเป็นภาระ และช่วยอะไรได้ก็ช่วยตลอด แม้จะต้องทำงานรับใช้รับจ้างก็เก็บเงินเพื่อลูก
รวมถึงครอบครัวของนางเอก ที่บัวและลำดวนมีศักดิ์เป็นลูกของขุน ถ้าเทียบกับลูกของพระยาถือว่าเป็นรอง การที่จับอัปเกรดชีวิต บัวและลำดวนทำเองไม่ได้ ต้องมีสามีที่ฐานะสูง หรือมีลูกชายที่มีฐานะสูงเท่านั้น นั่นก็ได้ส่งผลต่อบัวที่ตอนนี้เดินตลาดลำบากแล้ว




4 ปมของครอบครัวนางเอก
จะบอกว่าเป็นการแก้ต่างให้บัวก็ไม่ว่าอะไรนะ อย่างที่บอกไปว่าผู้หญิงจะเป็นยังไงก็อยู่ที่พ่อ สามี และลูก ปมของครอบครัวนางเอกเกิดจากพ่อที่คนฐานะต่ำกว่าแม่ ส่วนแม่เป็นลูกเจ้าพระยา แต่เมื่อมีสามีเป็นแค่ขุนก็มีฐานะแค่เมียขุน

บัวที่เติบโตมาด้วยปมที่เห็นว่าความรักอย่างเดียวไม่พอจะอยู่ในสังคมฐานันดรได้ ตามที่นางเล่าว่า ถูกบรรดาฐาติดูแคลน รวมถึงลูกพี่ลูกน้องก็เป็นลูกเจ้าพระยา ส่วนตัวเองเป็นลูกขุน แล้วก็คิดด้วยว่าพ่อแม่เองก็ต้องไม่มีความสุขเพราะเรื่องพวกนี้ ประกอบกับการวางตัวละครขุนดิลก ให้ดูอ่อนแอ ไม่ได้เรื่อง และคุณสาวิตรีที่เป็นนางพญามาก ทำให้บัวอยากหาคู่ที่ดี อย่างน้อยๆ ก็ดีกว่าพ่อ กลายเป็นปมที่ทำให้นางต้องหาสามีที่ดีที่สุดให้ได้ ถ้าไม่ได้เป็นคุณหญิงเมียพระยา ก็ต้องเป็นหม่อม ถ้าผู้ชายตกต่ำนางพร้อมจะถีบส่งได้ตลอด เพื่อหาคนที่ดีกว่า เพราะนางเชื่อว่านางจะมีความสุขได้ถ้ามีคู่ที่ดี

ตรงข้ามกับลำดวนที่อาจจะโตมาคนละช่วงกับบัว เลยทำให้เห็นคู่ของพ่อแม่อีกด้าน คือถึงพ่อไม่มียศศักดิ์แต่ครอบครัวก็มีความสุข พ่อก็ให้เกียรติแม่ แม่ก็อยู่ข้างพ่อตลอด ทำให้ลำดวนเชื่อเรื่องความรักมากกว่าการหาคู่ที่คนอื่นมาชื่นชม รวมถึงลำดวนก็ดูเป็นลูกพ่อมากกว่าลูกแม่ที่สุดแล้ว



5 ทำไมลำดวนถึงต้องเป็นนางเอก
อย่างที่บอกไปว่าเหมได้สืบทอดจิตวิญญาณและความดีงามของพ่อ และพ่อของเหมก็คู่กับแม่ ซึ่งคือคุณหญิงจินตหรา ที่เป็นเมียแบบอยู่เคียงข้างสามีตลอด และตั้งแต่โดนโทษก็ไม่เคยบ่นหรือตำหนิสามีเลย ลำบากไปพร้อมๆ กัน ซึ่งตรงกับคุณสมบัติของลำดวน แม่ว่าเหมจะอยู่ในฐานะไหน ก็จะทำเสียงใสๆ แล้วเรียกว่า "คุณพี่เหมเจ้าคะ" อยู่ตลอด คอยเป็นกำลังใจให้เหมสู้อีกครั้ง รวมถึงเหมก็รักเทิดทูนแม่สุดๆ ด้วย ยังไงก็ต้องรักผู้หญิงแบบลำดวน ตรงข้ามกับบัวที่ไม่มีทางที่เหมจะเลือกเด็ดขาด เพราะบัวพร้อมจะทิ้งทุกคนเพื่อตัวเอง ตอนที่คบกับเหมนางก็แค่รักฐานะของเหม ไม่ได้รักเลย ส่วนเหมก็หลงใหลความสวยงาม พอเห็นธาตุแท้เหมก็ได้เติบโต และเป็นบุญที่นางทิ้งไป

6 พี่หุ่นกับหม่อมเทียนเหมือกันมาก

ตกหล่นประเด็นไหน มาช่วยเพิ่มกันแล้วกันนะ