คือเป็นคนที่ไม่ได้หน้าตาดีไรนะคะ แต่ก็ต้องมีคนที่แอบชอบหรือแอบรักบ้างเป็นธรรมดา คือคนที่ชอบอะเป็นรุ่นพี่ค่ะ ชอบมาได้2ปีละ เราก็พยายามทำทุกอย่างนะตอนแรกคือแอดFacebookไปค่ะแอดไปปุ๊ปก็บอกเลยค่ะว่าเอ่อชอบนะอะไรยัไงก็บอกไปค่ะคือเป็นคนที่ชอบพูดตรงๆอยู่แล้วค่ะพอเจอก็เก็บไม่อยู่อึดอัด พอพี่เขารู้ตอนแรกก็บอกเรานะว่าดูใจกันไปก่อน พอคุยกันได้สักพักไม่รู้ทำไมทุกอย่างมันเริ่มแย่ลง เขาไม่เคยแคร์ความรู้สึกเราเลย แล้วพี่เขาก็บอกเลยค่ะว่า "เลิกชอบเหอะ พี่ไม่ได้ดีอย่างที่น้องคิด" แล้วเราก็ทำอะไรไม่ถูกเลยค่ะพยายามถามว่าทำไรผิด ร้องไห้หนักมาก วันต่อมาไปเรียนตาบวมมากเลยค่ะ เดินผ่านพี่เขา พี่เขาก็มองหน้าแต่ไม่ถามอะไรคือบอกได้เลยว่าสีหน้าเขาแสดงอาการว่าแบบ รู้สึกเฉยถึงเฉยมาก แฝงด้วยความเกลียดอะรประมานั้น แต่เค้าก็คอยทักมาตลอด ในใจก็คิดว่าทำไม? จะตัดใจได้อยู่แล้วเชียว
แล้วพอปีนี้ เราก็ต้องเจอกันอีกปีสุดท้าย คำถามในใจยังเก็บไว้ว่าทำไรผิด ไม่เคยรู้สึกไรเลย? แล้วก็อื่นๆอีกเยอะ แต่ก็ต้องเรียนหนักด้วย เลยคิดว่าเค้าน่าจะช่วยเรื่องเรียนได้ เลยกลั้นใจถามว่า ช่วยเรื่องเรียนให้หน่อยได้ไหม เค้าก็บอกได้ดิ พอบอกเรา เราก็ตั้งใจติวมากๆๆ แต่คือเค้าเปลี่ยนไปค่ะ มาคอยหยอด มาคอยเทคแคร์ มันทำให้เรากลับตัดใจไม่ได้ แต่เราก็ไม่กล้าบอกเค้าว่า ตัดใจยังไม่ได้นะ กลัวเราจะไม่ได้เจออีก กลัวจะห่างเหิน กลัวจะต้องเสียเขาไป ช่วยบอกหน่อยค่ะควรทำไงดี อยากให้มันพอดี ไม่อยากคิดหนักค่ะ แต่ก็ห้ามให้มันคิดไม่ได้ค่ะ
*ฝากด้วยนะคะ