บ้านผมอยู่เป็น กงสี เมียผมมีเรื่องวุ่นวายไม่สบายใจตลอด ผมยอมรับครับว่าพ่อเเม่ผมเรื่องมาก เเต่จะทำไงได้เค้าคือพ่อเเม่ ผมลูกคนเเรกด้วยเเละมีหลานคนเเรกด้วยหน้าตาดีเเละพูดเก่งพ่อเเม่ผมห่วงหลานมาก ผมกับเมียทำอะไรไม่ถูกใจไม่ได้เลย พี่น้องคนอื่นก็ยังโสด เลยโดนเเพ่งเล็งเป็นพิเศษ เค้าก็ทนไม่ไหวเเล้วเลย พาลูกหนีไปเลี่ยงที่บ้าน เรา 2 คนไม่มีปัณหาอะไรกันครับยังเข้าใจกันดี
ปัญหาคือ เรา สองคนอยู่ห่างกันไกลกันมาก 1500 กิโล ไปหาลูกก็ลำบาก นั่งรถทัวร์หรือขับไปเองก็ 1 คืน กับอีก 1 วัน ถ้าเครื่องบิน ก็ต้องต่อเครื่อง 2 ครั่ง
เเค่เดินทางไปกลับก็เยอะนะครับ ไปบ่อยไม่ได้ ผมก็ชวนเค้ากลับมาบอก ไปทำงานนอกส่วนตัวได้เลยไม่ต้องมาทำกงสีเเล้ว ไปเช่าบ้านอยู่กันข้างนอกก็ได้จะได้อยู่ครบพ่อเเม่ลูก เค้าก็ยังไม่ค่อยอยากจะกลับมาเลยคงกลัวพ่อเเม่ผมไปวุ่นวายอีกมั้ง   สงสารลูกด้วยครับบ้านเค้ากันดารถนนเป็นหลุมเป็นบ่อเเละไม่ค่อยมีสิ่งอำนวยความสะดวก เรื่องเงินไม่มีปัญหาครับ ฝ่ายเมียก็มีฐานะไม่ลำบาก ตอนนี้ลูกขึ้นเตรียมอนุบาล ต้องนั้งรถตู้โรงเรียนใปตัวอำเถอ เป็น 15 กิโล 15 กิโลจริงเเต่ขับนานเพราะถนนไม่ดี ส่วนถ้ามาอยู่บ้านผมโรงเรียนก็ใกล้เดินก็ถึง สิ่งอำนวยความสะดวกก็พร้อม สงสารลูกจังครับ ไม่ควรลำบากเลย
ผมอยากจะถามคนในห้องนี้ว่า ถ้าเค้ายังไม่ยอมกลับมา นานๆ พอลูกโตลูกจะยังรักเราไม่ครับ ผมก็ยัง ส่งของเล่นเสื้อผ้าไปให้เรื่อยๆ โทรไลย์วีดีโอคอล เค้าจะได้ไม่ลืมหน้าผม วันก่อนเมียเล่าให้ฟังว่า จะไปอยู่กับพ่อไหม บ้านพ่อมีทุกอย่าง มีของเล่นมีห้างเยอะเเยะ เค้าตอบว่าจะอยู่กับเเม่กับยายทีนี้ ผมนีน้ำตาตกในเลย