คือชั้นเป็นคนอ่อนไหวง่าย มักจะหวั่นไหวเรื่องความรักแต่แล้ว ความรักก็รุมรังแกชั้น ชั้นเลิกกันแฟนคนสุดท้ายที่คบกันมาสองปีกว่า สมัยตอนขึ้นปีหนึ่งใหม่ๆ
เพราะเราห่างกันเพราะ เราได้ที่เรียนคนละมหาวิทยาลัยกัน หลังจากนั้น ชั้นก็ไม่เคยที่จะพบกับคนที่จิงจังและจิงใจกับฉันเลย ถึงแม้ว่าชั้นจะให้ความจริงใจไปแต่สิ่งที่ได้กลับมาคือ ความเสียใจทุกครั้งที่ฉันเสียใจ ไม่มีครั้งไหนเลยที่ชั้นไม่สียใจ ทุกครั้งก็เหนื่อยและท้อ พอคิดว่าจะพักเรื่องความรักไว้ ก็มีคนเข้ามาเห้ยไม่ใช่ไม่เลือกนะ เลือกเฉพาะคนที่ชอบนี่แหละ แต่สุดท้ายก้อเสียใจกลับต้องมาถูกทิ้งทุกทีๆ จนเบื่อ จนชั้นตัดสินใจที่จะอยู่คนเดียว ยอมรับตอนนั้นเหงามากกินข้าวคนเดียวมา สามเดือนก็นั้นแหละค่ะความเหงามันก็มากขึ้นๆ เรื่อยๆ จนสุดท้ายก็มีคนเข้ามาหาอีกอยู่ดี นี่แหละค่ะคือเรื่องที่จะเล่า
วันนั้นเป็นวันที่ชั้นนัดเพื่อนไปร้านเหล้าร้านนั่งชิวที่หนึ่งที่ชั้นชอบไปเป็นประจำ ด้วยความที่เพื่อนให้ชั้นเดินเข้าไปจองโต๊ะก่อน ชั้นไปถึงก่อนคนแรก เหตุการณ์ในร้านก้อปกติ แต่สิ่งที่ไม่ปกติชั้นเจอกับผู้ชายคนหนึ่ง ชั้นสปาคกับเขาไปครึ่งวินาที ไช่เหมือนชั้นจะรู้จักเขาแต่เราก็ไม่ได้ทักกันนะ เขาก็มองหน้าชั้นอยู่นานสองนาน โต๊ะของผู้ชายก้อนั่งหลังของชั้นนี่แหละ แต่ชั้นรู้ว่าผู้ชายคนนี้ชื่ออะไรแต่ไม่กล้าทัก คือชั้นก็คิดอยู่นานสองนาน คือมันต้องไช่แน่ๆ
ย้อนกลับมาเรื่องผู้ชายคนนี้ชั้นเคยรู้จักเขาในตอยสมัยติว เข้าปี 1 มอหกล่ะแหละ แค่รู้จักกันแค่ผิวเผินและที่รู้จักเขาก้อเพราะเขาเปนแฟนคนอื่นในตอนนั้นด้วย
พอหลังจากร้านเหล้าวันนั้นชั้นก็ไม่ได้สนใจอะไร มียุวันนึงชั้นเลยตัดสินใจทักเฟสบุคเขาไป อ่อลืมบอกไปชั้นเฟสเขานะเลยทักไป เขาก้อตอบกลับมาไช่แล้วเราเจอกันที่ร้านวันนั้น แต่จำชื่อชั้นไม่ได้เลยไม่ทัก นั่นไงตอนที่ชั้นทักไปก็ไม่ได้คิดจะจีบอะไรแค่ถามเฉยๆ แต่แล้วเขาก็เป็นฝ่ายทักมาก่อนเราก็คุยกันมาเรื่อย เขาขอคุยกับฉันขอคุยกันดูใจไปเรื่อย ๆ ตอนแรกชั้นก็คิดว่าคงเหมือนกับที่ผ่านแหละ เดี่ยวกก้อเสียใจ พอคุยกันได้สักพัก ชั้นก้อเล่าเรื่องความรักของชั้นให้เขาฟัง แต่เขาก้อบอกกับชั้นว่า เขาจะไม่ทำให้ชั้นเสียใจ คือเราก้อไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่ จนเขาเริ่มทำอะไรให้อย่างที่ชั้นไม่เคยเจอ มาก่อนชั้นก้อเริ่มรู้สึกดีขึ้นเรื่อย จนทุกอย่างมันดูเหมือนโอเคไปทุกอย่าง พอครบ สามเดือน ก่อนหน้าหนึ่งวันเขากับชั้นก้อไปดูหนังกินข้าวตามปกติ แต่สิ่งที่ชั้นเจอคือ ความเงียบ ไป ชั้นถามว่าเปนอะไรเขาก้อว่าเบื่อ ไม่รู้ว่าเปนอะไร เพราะก่อนหน้านี้เขาบอกชั้นว่า แฟนเก่าทักมาชวนไปกินข้าว ชั้นก้อไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น แต่สุดท้ายชั้นอึดอัดมาก เลยถามไปตรงๆ เขาบอกกับชั้นว่า อยุ่ๆ ดีเขาก้อรู้สึกว่า ชั้นไม่ไช่สำหรับเขาเราเข้ากันไม่ได้ ชั้นช๊อคมาก นี่เราคุยโทรสับกันนะ
ไม่ได้ยุด้วยกัน แต่สุดท้ายเขาบอกลา ก้อมาจบลงตรงข้อความในไลน์ เขาบอกกับชั้นว่า ถึงเราคบกันไปเขาก่อมีคนอื่นอยู่ดี เพราะชั้นไม่สามารถทำให้เขามีชั้นคนเดียวได้ คือชั้นยังไม่ใช่แค่นั้น ชั้นอึ้งครั้งนี้เป็นครั้งที่ชั้นคุบกับคนนี้นานที่สุด รู้สึกดีมาก กำลังจะเริ่มรักเขา แต่สุดท้ายมันพัง จนชั้นไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเหตถผลที่เขาบอกเลิกคืออะไร คือตอนนี้ชั้นรู้สึกแย่มากเลยย เห้อออ
คบดูใจกันมาจะสามเดือนแล้ว..อยู่ๆเขาก็บอกว่าเราไม่ใช่สำหรับเขา มีความคิดเห็นยังไงบ้างค่ะ ?
เพราะเราห่างกันเพราะ เราได้ที่เรียนคนละมหาวิทยาลัยกัน หลังจากนั้น ชั้นก็ไม่เคยที่จะพบกับคนที่จิงจังและจิงใจกับฉันเลย ถึงแม้ว่าชั้นจะให้ความจริงใจไปแต่สิ่งที่ได้กลับมาคือ ความเสียใจทุกครั้งที่ฉันเสียใจ ไม่มีครั้งไหนเลยที่ชั้นไม่สียใจ ทุกครั้งก็เหนื่อยและท้อ พอคิดว่าจะพักเรื่องความรักไว้ ก็มีคนเข้ามาเห้ยไม่ใช่ไม่เลือกนะ เลือกเฉพาะคนที่ชอบนี่แหละ แต่สุดท้ายก้อเสียใจกลับต้องมาถูกทิ้งทุกทีๆ จนเบื่อ จนชั้นตัดสินใจที่จะอยู่คนเดียว ยอมรับตอนนั้นเหงามากกินข้าวคนเดียวมา สามเดือนก็นั้นแหละค่ะความเหงามันก็มากขึ้นๆ เรื่อยๆ จนสุดท้ายก็มีคนเข้ามาหาอีกอยู่ดี นี่แหละค่ะคือเรื่องที่จะเล่า
วันนั้นเป็นวันที่ชั้นนัดเพื่อนไปร้านเหล้าร้านนั่งชิวที่หนึ่งที่ชั้นชอบไปเป็นประจำ ด้วยความที่เพื่อนให้ชั้นเดินเข้าไปจองโต๊ะก่อน ชั้นไปถึงก่อนคนแรก เหตุการณ์ในร้านก้อปกติ แต่สิ่งที่ไม่ปกติชั้นเจอกับผู้ชายคนหนึ่ง ชั้นสปาคกับเขาไปครึ่งวินาที ไช่เหมือนชั้นจะรู้จักเขาแต่เราก็ไม่ได้ทักกันนะ เขาก็มองหน้าชั้นอยู่นานสองนาน โต๊ะของผู้ชายก้อนั่งหลังของชั้นนี่แหละ แต่ชั้นรู้ว่าผู้ชายคนนี้ชื่ออะไรแต่ไม่กล้าทัก คือชั้นก็คิดอยู่นานสองนาน คือมันต้องไช่แน่ๆ
ย้อนกลับมาเรื่องผู้ชายคนนี้ชั้นเคยรู้จักเขาในตอยสมัยติว เข้าปี 1 มอหกล่ะแหละ แค่รู้จักกันแค่ผิวเผินและที่รู้จักเขาก้อเพราะเขาเปนแฟนคนอื่นในตอนนั้นด้วย
พอหลังจากร้านเหล้าวันนั้นชั้นก็ไม่ได้สนใจอะไร มียุวันนึงชั้นเลยตัดสินใจทักเฟสบุคเขาไป อ่อลืมบอกไปชั้นเฟสเขานะเลยทักไป เขาก้อตอบกลับมาไช่แล้วเราเจอกันที่ร้านวันนั้น แต่จำชื่อชั้นไม่ได้เลยไม่ทัก นั่นไงตอนที่ชั้นทักไปก็ไม่ได้คิดจะจีบอะไรแค่ถามเฉยๆ แต่แล้วเขาก็เป็นฝ่ายทักมาก่อนเราก็คุยกันมาเรื่อย เขาขอคุยกับฉันขอคุยกันดูใจไปเรื่อย ๆ ตอนแรกชั้นก็คิดว่าคงเหมือนกับที่ผ่านแหละ เดี่ยวกก้อเสียใจ พอคุยกันได้สักพัก ชั้นก้อเล่าเรื่องความรักของชั้นให้เขาฟัง แต่เขาก้อบอกกับชั้นว่า เขาจะไม่ทำให้ชั้นเสียใจ คือเราก้อไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่ จนเขาเริ่มทำอะไรให้อย่างที่ชั้นไม่เคยเจอ มาก่อนชั้นก้อเริ่มรู้สึกดีขึ้นเรื่อย จนทุกอย่างมันดูเหมือนโอเคไปทุกอย่าง พอครบ สามเดือน ก่อนหน้าหนึ่งวันเขากับชั้นก้อไปดูหนังกินข้าวตามปกติ แต่สิ่งที่ชั้นเจอคือ ความเงียบ ไป ชั้นถามว่าเปนอะไรเขาก้อว่าเบื่อ ไม่รู้ว่าเปนอะไร เพราะก่อนหน้านี้เขาบอกชั้นว่า แฟนเก่าทักมาชวนไปกินข้าว ชั้นก้อไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น แต่สุดท้ายชั้นอึดอัดมาก เลยถามไปตรงๆ เขาบอกกับชั้นว่า อยุ่ๆ ดีเขาก้อรู้สึกว่า ชั้นไม่ไช่สำหรับเขาเราเข้ากันไม่ได้ ชั้นช๊อคมาก นี่เราคุยโทรสับกันนะ
ไม่ได้ยุด้วยกัน แต่สุดท้ายเขาบอกลา ก้อมาจบลงตรงข้อความในไลน์ เขาบอกกับชั้นว่า ถึงเราคบกันไปเขาก่อมีคนอื่นอยู่ดี เพราะชั้นไม่สามารถทำให้เขามีชั้นคนเดียวได้ คือชั้นยังไม่ใช่แค่นั้น ชั้นอึ้งครั้งนี้เป็นครั้งที่ชั้นคุบกับคนนี้นานที่สุด รู้สึกดีมาก กำลังจะเริ่มรักเขา แต่สุดท้ายมันพัง จนชั้นไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเหตถผลที่เขาบอกเลิกคืออะไร คือตอนนี้ชั้นรู้สึกแย่มากเลยย เห้อออ