นี่เป็นแฟนหรือเป็นเจ้าชีวิต? ผมผิดเองที่เลือกเดินทางสายนี้ จะมีใครเข้าใจคนเลวๆ อย่างผมบ้างมั้ย?

ผม อายุ 19 ปี เป็นเกย์นะคับ / ปัญหามีอยู่ว่ามีพี่คนนึงเขามาจีบ อายุก็ 27 แล้วแหละ แต่ก็กำลังดีมั้งเราเป็นคนชอบผู้ใหญ่อยู่แล้ว เราคุยกันพักนึงก็ตกลงคบเป็นแฟนคับ  ผมก็ไม่ได้หน้าตาดีอะไรมากมาย(พอไปวัดไปวาได้) บ้านจนด้วย แต่เค้าเหมือนรักเรามากแลบังเอิญพี่คนนั้นเขามีตังด้วย เขาจะช่วยเหลือบ้างเวลาจำเป็น ผมอยากได้โทรสับรุ่นนึงที่ราคาค่อนข้างแพงแต่ผมก็ทำงานคับพยายามเก็บตัง พอพี่เขารู้เขาก็บอกจะซื้อให้ แล้วเขาก็ซื้อให้จริงๆ หลังจากนั้นเหมือนเขาเปลี่ยนเป็นคนละคน เขาบังคับผมมากขึ้น ต้องโทรหา ต้องทักเฟส ต้องมีเวลาให้ ทุกอย่างทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยเป็นขนาดนี้ ผมก็พยายามทำให้เขาทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ ก็เขามีบุญคุณกะเราหนิ (จริงมั้ย) แต่ไม่เคยโดนใจเขาสักอย่าง เวลาทะเลาะกันเขาก็เอาของที่เขาให้มาอ้างตลอด จากคำว่ารักที่ผมเคยมีให้ มันชักจะกลายเป็นคำว่าบุญคุณแล้วสิ  คงคิดว่าผมคบกะเค้าเพื่อเงินใช่มั้ยคับ ผมก็เคยคิดนะ หรือจะเป็นแบบนั้นจริงๆ ตอนนี้ผมอยากเลิกอยากเป็นอิสระ จึงพยายามทำงานช่วงปิดเทอมเก็บตังเพื่อจะเอาค่าโทรสับไปคืนเค้าซะ เราจะหลุดพ้นจากการโดนบังคับแบบนี้สะที เรื่องนี้มันทำให้ผมรู้ว่า การที่เราทำทุกอย่างด้วยตัวเอง พึ่งพาตัวเอง อาจจะไม่เลิศไม่หรูเหมือนคนอื่นแต่มันก็ทำให้เราภูมิใจสบายใจ  ตอนนี้เมือนตกนรกทั้งเป็น คงต้องจำใจยอมไปก่อนหาเงินใช้หนี้แฟน (อยากใช้คำว่าแฟนเก่าจัง) ภาวนาให้ตังพอเร็วๆทีเถ้อะจะได้เรียกว่าแฟนเก่าแบบเต็มปากเต็มคำ อยากหลุดพ้นเหลือเกิน!
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่