เป็นลูกมาก่อนเป็นแม่

๏แม่ให้กำเนิดลูกน้อย.....................กลอยใจ
ตัวลูกเล็กด้วยวัย..........................อุแว้
เป็นหญิงผ่องผุดใส......................จ้ำม่ำ
ผุดลุกผุดนั่งแล้...........................กว่าพ้นวัยเยาว์๚

๏เมื่อเติบใหญ่ได้เล่า.....................เรียนเขียน
กล้าเก่งทั้งการเรียน....................อยู่เหย้า
จบการศึกษาเวียน......................เบญจเพศ
ไปต่างประเทศเฝ้า.....................นับถ้อยคิดถึง๚

๏ จากสาวน้อยที่ไร้......................เดียงสา
ฝึกหัดเปล่งภาษา......................ดอกไม้
ค่าแรงไม่ธรรมดา......................ขอบอก
วีซ่าออกทำให้.........................อยู่ย้วยยืนยาว๚

๏เป็นนักศึกษาแต่ต้อง.................ในนาม
เด็กฝึกงานต้องตาม..................กฎเข้ม
เวลาผ่านกาลฤกษ์ยาม..............กำหนด
พบเพื่อนเพื่อนกลับเม้ม..............ยึดยื้อเป็นแฟน๚

๏วันหนึ่งซึ่งต้องกลับ..................เมืองไทย
ผันสู่ทำงานใน........................ถิ่นย้อน
พรรคพวกจดเจ้านาย.................รับกลับ
ชีวิตสลับเย็นร้อน.....................ก่อนก้าวกลางคน๚

๏มีลูกเมื่อรู้ว่า...........................ตั้งครรภ์
ถนอมกล่อมเลี้ยงผูกพัน..............ทุกผู้
จากทารกจบปริญญากัน..............สำเร็จ
ลูกบวชพระเพราะรู้.....................แม่คว้าผ้าเหลือง๚


๏กาลเวลาเลยล่วงพ้น..................ยาวนาน
แม่แก่ชราทุกวัน........................ยากห้าม
อยากให้ลูกเกษมสันติ์................ดังแม่
รักลูกแท้แม้ข้าม.......................สู่ห้วงสุขาวดี ๚ะ๛

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้วุ่นกับการจะอุปการะเด็กเกเรและยากจน เด็กไม่ร่วมมือด้วย เลยหันมานึกถึงลูกตนเองและตัวเอง นึกไปมากลายเป็นโคลงค่ะ