ฉากพระนาง ข้าบดินทร์เมื่อคืน มันช่างอบอุ่น ละมุนละไม ในหัวใจยิ่งนัก   
ค่อยๆซึมซับ    อารมณ์กรุ่นๆ  ดูไปอมยิ้มไปด้วย        

จนเพลานี้ให้คิดถึงฉากหนึ่งในหนังสือ   
ตอนที่พ่อเสดียงมองจ้องแม่ลำดวล ถ้ามีในละครคงจะฟินหนักกว่าเดิม        
ขออนุญาติเอารูปจากแถวนี้มาประกอบ


มองอันใดเล่า ไม่เคยเห็นนางละครหรือกระไร

ทีแรกมองเพราะคิดว่าเห็นนางฟ้า ต่อเมื่อได้ยินเสียงเจรจา       จึงรู้ว่าสองเท้าข้ายังอยู่บนพื้นดิน


พ่อเสดียง        พ่อช่างปากหวานเสียนี่กระไร
จนต้องแก้กรรมเลยกันเชียว