ฉากเรียกน้ำตา 

ขอยกให้ฉากชื่อเจี๋ยเจียงเยี่ยนหลีใส่ชุดแต่งงานมาให้อาเชี่ยนดู เป็นฉากที่ไม่มีใครตาย แต่ว่าพาลทำน้ำตาไหลพราก ๆ ทุกครั้ง เพราะความรักระหว่างสามพี่น้องในระดับที่สละตนเองเพื่อกันและกันมาในทุกวิกฤตของชีวิต เป็นช่วงเวลาอบอุ่นที่ไม่มีการตัดสินทางเลือกของใคร เว่ยอู๋เชี่ยนย่อมไม่หันหลังให้กับเส้นทางคุ้มครองผู้อ่อนแอไร้เรื่องละอายใจ แต่เศร้าใจที่สุดก็คือไม่ได้ไปงานแต่งชื่อเจี๋ย 



ฉากบอกรัก 

ยกให้เจียงหนี กับซื่อจื่อเป่ยเหลียง เป็นการบอกรักที่ไม่มีคำว่ารักแม้แต่คำเดียว
ตลอดชีวิตและการเดินทาง เป็นความรักปากแข็งแต่ทุกการกระทำคือเธอคือคนเดียวในใจ ชอบไดนามิกระหว่างสองคนนี้ตลอดทั้งเรื่อง 



ฉากตึ่งโป๊ะ 

ตึ่งโป๊ะ นี่ขอยกให้ ฟางตัวปิ้ง แห่งหอดอกบัวลายมงคล

ตึ่งโป๊ะ 1 โมเมว่าหลี่เซี่ยงอี๋เป็นอาจารย์ของตัวเอง ต่อหน้าหลี่เหลียนฮวา (ซึ่งก็คือหลี่เซี่ยงอี๋) ที่มาของประโยคที่ว่า "ข้าว่าแม้แต่เจ้าตัวเองก็ไม่รู้ว่าเคยรับเจ้าเป็นศิษย์" (ปลาย ep 2) 
ตึ่งโป๊ะ 2 หนีคู่หมั้นมาท่องยุทธภพ สุดท้ายมาช่วยคู่หมั้นไขคดี ก็มารู้เอาภายหลังแบบหลังสุด ๆ น่าอับอายจริง ๆ 


ฉากวรยุทธ์ 

จริง ๆ ชอบหลายเรื่องแต่ขอยกการใช้ความเร็วมาเพิ่มความหลากหลายให้วรยุทธ์จีนของเผ่าหมาป่า ใน Warm on a cold night