เห็นคนแถวนี้บ่นๆ กันเรื่องหลายๆ สมาคม ผลงานเข้าขั้นแย่ เพราะแม้แต่ซีเกมส์ก็ยังไม่มีเหรียญติดมือ
แต่ทีนี้ เหมือนผมเคยอ่านเจอ ( รวมถึงคนรู้จักกันก็บ่นๆ ) ว่ากีฬาบางประเภทคนเล่นน้อยลง เช่น ยิมนาสติกกับว่ายน้ำ เพราะเป็นกีฬาที่ "ฝึกหนัก" แต่ "ผลตอบแทนน้อย" กว่ากีฬาอีกหลายประเภท
อย่างฟุตบอลนี่ไม่ต้องพูดถึงเลย ตั้งแต่มีลีกอาชีพนี่ค่าแรงนักเตะไทยอยู่ที่หลักหลายหมื่นไปถึงหลายแสนต่อเดือน แถมถ้าเก่งมากๆ มีโอกาสไปเล่นลีกใหญ่ๆ ในต่างแดนอีกต่างหาก ( ยุคซิโก้และดรีมทีม ตอนนั้นผู้ใหญ่บ้านเรายังส่ายหัวอยู่เลย ถ้าลูกหลานบอกว่าอยากเป็นนักฟุตบอลอาชีพ ผ่านไปเกือบ 20 ปี วันนี้มันเป็นจริงแล้ว )
วอลเลย์บอลก็เหมือนกัน มีลีกอาชีพทั้งในและต่างชาติไม่ต่างจากฟุตบอล
เทควันโด ที่มีคนเล่นเยอะ อันนี้ต้องยอมรับว่าเขาโปรโมทไว้ดีมากในยุคแรกๆ ( ย้อนไปสัก 10 กว่าปีก่อน เคยมีดรามา เพราะมีคนบอกว่าชุดเทควันโดออกแบบมาเท่กว่ามวยไทย บวกกับฝึกในยิมติดแอร์ คนเลยไปเรียนกันเยอะ ) พอคนเล่นกันเยอะ เป็นจังหวะพอดีกับที่โค้ชเชเข้ามาปั้นนักกีฬาไทยออกไปล่าเหรียญรางวัลได้เป็นว่าเล่น ก็ยิ่งเสริมให้ได้รับความนิยมมากขึ้นไปอีก
ที่น่าสนใจคือ "กอล์ฟ" จากเดิมที่คนไทยชอบพูดกันว่าเป็นกีฬาคนรวย เข้าถึงยาก แต่เดี๋ยวนี้เริ่มมีชนชั้นกลางหันมาสนใจมากขึ้น ทั้งเล่นเองและส่งลูกหลานไปฝึก คาดว่าเพราะมองแล้วคุ้ม เพราะมีแข่งอาชีพทั้งปี แถมข้อได้เปรียบคือเล่นได้ยันอายุมากๆ เมื่อเทียบกับกีฬาอื่นๆ ที่ 30 กว่าๆ ก็ต้องเลิกแล้ว
จะเห็นว่ากีฬาพวกนี้คนกล้าลงทุนส่งลูกหลานมาซ้อมกันมากๆ เพราะเขามองว่าลงทุนแล้วคุ้ม พอมีคนเล่นเยอะๆ ทีมชาติก็มีตัวเลือกเยอะไปด้วย แต่กีฬาไหนคนเล่นน้อยๆ จะหาตัวเลือกที่ดีมากๆ มันก็ยาก
เกี่ยวกันไหมครับ?
ปล.แต่สงสัยอย่างนึง ทำไมเทนนิสที่มีแข่งอาชีพตลอดปีไม่ต่างจากกอล์ฟ ถึงไม่ค่อยได้รับความนิยมเท่าไรในบ้านเรา ( หมดยุคภราดรก็เงียบละ )
กีฬาบางประเภทคนเล่นน้อยลงหรือเปล่าครับ? ถึงทำให้ไม่ได้เหรียญเท่ายุคก่อนๆ
แต่ทีนี้ เหมือนผมเคยอ่านเจอ ( รวมถึงคนรู้จักกันก็บ่นๆ ) ว่ากีฬาบางประเภทคนเล่นน้อยลง เช่น ยิมนาสติกกับว่ายน้ำ เพราะเป็นกีฬาที่ "ฝึกหนัก" แต่ "ผลตอบแทนน้อย" กว่ากีฬาอีกหลายประเภท
อย่างฟุตบอลนี่ไม่ต้องพูดถึงเลย ตั้งแต่มีลีกอาชีพนี่ค่าแรงนักเตะไทยอยู่ที่หลักหลายหมื่นไปถึงหลายแสนต่อเดือน แถมถ้าเก่งมากๆ มีโอกาสไปเล่นลีกใหญ่ๆ ในต่างแดนอีกต่างหาก ( ยุคซิโก้และดรีมทีม ตอนนั้นผู้ใหญ่บ้านเรายังส่ายหัวอยู่เลย ถ้าลูกหลานบอกว่าอยากเป็นนักฟุตบอลอาชีพ ผ่านไปเกือบ 20 ปี วันนี้มันเป็นจริงแล้ว )
วอลเลย์บอลก็เหมือนกัน มีลีกอาชีพทั้งในและต่างชาติไม่ต่างจากฟุตบอล
เทควันโด ที่มีคนเล่นเยอะ อันนี้ต้องยอมรับว่าเขาโปรโมทไว้ดีมากในยุคแรกๆ ( ย้อนไปสัก 10 กว่าปีก่อน เคยมีดรามา เพราะมีคนบอกว่าชุดเทควันโดออกแบบมาเท่กว่ามวยไทย บวกกับฝึกในยิมติดแอร์ คนเลยไปเรียนกันเยอะ ) พอคนเล่นกันเยอะ เป็นจังหวะพอดีกับที่โค้ชเชเข้ามาปั้นนักกีฬาไทยออกไปล่าเหรียญรางวัลได้เป็นว่าเล่น ก็ยิ่งเสริมให้ได้รับความนิยมมากขึ้นไปอีก
ที่น่าสนใจคือ "กอล์ฟ" จากเดิมที่คนไทยชอบพูดกันว่าเป็นกีฬาคนรวย เข้าถึงยาก แต่เดี๋ยวนี้เริ่มมีชนชั้นกลางหันมาสนใจมากขึ้น ทั้งเล่นเองและส่งลูกหลานไปฝึก คาดว่าเพราะมองแล้วคุ้ม เพราะมีแข่งอาชีพทั้งปี แถมข้อได้เปรียบคือเล่นได้ยันอายุมากๆ เมื่อเทียบกับกีฬาอื่นๆ ที่ 30 กว่าๆ ก็ต้องเลิกแล้ว
จะเห็นว่ากีฬาพวกนี้คนกล้าลงทุนส่งลูกหลานมาซ้อมกันมากๆ เพราะเขามองว่าลงทุนแล้วคุ้ม พอมีคนเล่นเยอะๆ ทีมชาติก็มีตัวเลือกเยอะไปด้วย แต่กีฬาไหนคนเล่นน้อยๆ จะหาตัวเลือกที่ดีมากๆ มันก็ยาก
เกี่ยวกันไหมครับ?
ปล.แต่สงสัยอย่างนึง ทำไมเทนนิสที่มีแข่งอาชีพตลอดปีไม่ต่างจากกอล์ฟ ถึงไม่ค่อยได้รับความนิยมเท่าไรในบ้านเรา ( หมดยุคภราดรก็เงียบละ )