สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ เรื่องต่อไปนี้ที่ฉันจะเล่าเป้นเรื่องจิงซึ้งบางคนอาจคิดว่าเหมือนในละครหรือนิยายเลยก้ได้ เพาะฉันก้คิดเหมือนกันว่าชีวิตฉันโคตรนิยายเลย...
ขออนุญาติใช้นามสมมุตินะค่ะ(เนม) ฉันชื่อเนมค่ะ เป้นนักศึกษาปี3 มหาลัยเอกชนชื่อดังแห่งนึง ตอนเขาปี1 เนมมีแฟนค่ะ คบกัน8เดือนและก้เลิกรากันไป ส่วนสาเหตุที่เลิกเพาะอี ผช เกาะ-ค่ะ นี่ก้เป้นควายให้มันหลอกมา8เดือน เนมก้ไม่ได้เสียใจมากมาย เพาะเราไม่ได้รักเขาเท่าไหร่ แค่ความอยากมีแฟนและเหงาเลยคบๆไป พอหลังจากเลิกกับเขาเนมก้ไปกินเหล้าค่ะ และก้มี ผช มาขอline เราก้คุยกับเขาค่ะ  คุยกันมาอาทิตนึง เราก้มีไรกันค่ะ คือเนมก้ไม่ได้ซีเรียสหรือจะให้เขามาเป้นเเฟนกับเรา เนมก้พูดกับเขาค่ะ ว่าจะone night ก้ได้ เพาะเนมก้ยังไม่คิดจะมีแฟน แต่เขาก้ไม่ได้หายไปนะค่ะช่วงนั่น ก้มาหาที่หอทุกคืน หลังจากที่กินเหล้าเสด บางทีเนมก้ไปกินกับเขาและเพื่อนเขา เราก้มีไรกันมาตลอด ไปกินข้าว ดูหนังบ้าง ตามปะสาคนจีบกัน แต่สถานะก้ไม่ได้ชัดเจน เพาะเนมก้คุยกับ ผช คนอื่นด้วย แต่เนมไม่รุ้หรอกค่ะว่าเขามีรึป่าว เราก้เป้นแบบนี้มาตลอดจนถึง4เดือน สถานะแบบแค่ bed friend เพื่อนบนเตียงแค่นั้นอ่ะค่ะ และเขาก้หายๆไปช่วงเดือนที่5 เนมก้ไม่อะไรค่ะ ไม่ลายหา ไม่โทร เพาะเนมก้ไม่ไรยุ่แล้ว ช่วงนั้นเนมก้เที่ยวตลอดๆ ตกกลางคืนทีไรเนมก้ชวนเพื่อนออกล่ะ เรียกได้ว่าเมากลับมาทุกคืน และยุ่ๆเขาก้โทรมา บอกจะมาหา เขาก้มาก้เหมือนเดิมมีไรกัน แค่นั้น แต่พอช่วงหลังๆเนมรุ้สึกว่าตัวเองอ้วนขึ้น พุงป่องๆ ก้ไม่ได้คิดไร เพาะช่วงนั้นก้กินเยอะยุ่ ไม่ได้คิดว่าท้องหรืออะไร เพาะประจำเดือนก้ยังมาแต่ก้ไม่มาก เราปล่อยมาเรื่อยๆบนกับเพื่อนว่าอ้วนขึ้น เพื่อนก้บอกว่าอ้วนเกินไปล่ะ เนมเลยสั่งยาลดความอ้วนมากินค่ะ ก้ไม่ลดก้เลิกกินไป และวันนั้นก้กลับบ้านเพาะพ่อแม่ไปทุระต่างจังหวัดเลยกลับมายุ่บ้านกับพี่สาว เนมก้บ่นกับพี่สาวว่าจุกๆท้อง ถ่ายไม่ออก พี่สาวเลยมาจับท้องดู และนางก้โวยวาย ถาม"ท้องป่ะเนี่ย"ทำไมท้องเเข้ง นางเลยไปซื้อที่ตรวจครรถ์มาให้ เราก้เริ่มกลัวๆร่ะค่ะตอนนั้น ก้บอกพี่เราไปว่า ประจำเดือนก้มายุ่นะ พี่ก้บอกว่าให้ลองตรวจดู สรุป2ขีดจ่ะ เนมนี่ช๊อคเลยค่ะ ไม่รุ้ตัวเลยว่าท้อง เพาะมันไมมีอาการไรเลย ทีนี้ก้ร้องไห้อย่างหนักเลยค่ะ พี่สาวก้ถามว่า ผชเป้นคัย เนมก้เล่าให้พี่สาวฟัง เนมมันใจว่าเป้นมัน เพาะเนมมีไรกับมันไม่ค่อยใส่ถุง เพาะมันก้ปล่อยนอก บางทีปล่อยในเนมก้กินยาคุมฉุกเฉินเอา วันรุ้งขึ้นพี่เลยพาเนมไปตรวจที่โรงบาลเลยเพื่อความมั่นใจอีกรอบ ทีนี้เข้าห้องตรวจ หมอก้จับตรวจ จับกดท้อง หมอบอกน่าจะ7เดือนแล้ว ห่ะ!!! เนมตกใจสุดตีนเลยค่ะ เขายุ่ในท้องเรามา7เดือนโดยที่เราไม่รุ้ตัวเลย และหมอก้อัลเตอซาว เราเห้นเขาในจอเป้นร่างเด็กเลยค่ะ เนมช๊อคมากพูดไม่ออกเลยค่ะ น้ำตานี่ไหลพราก ทีนี้เนมก้คุยกับพี่สาว ก้ตกลงจะบอกพ่อกับแม่ ตอนนั้นพูดตรงๆว่ากลัวมาก พี่สาวก้บอกว่าใจเย็นๆเขาก้ถามเราว่าเราจะบอกมันมัย จะให้รับผิดชอบมัย เนมเลยบอกไม่ต้อง เพาะเนมคิดว่าเนมไม่ได้รักมัน และมันก้ไม่ได้รักเนมด้วย เพาะถ้ามันคิดจะคบเป้นจิงเป้นจังมันขอเนมคบไปตั้งนานล่ะ และที่เนมมั่นใจว่าเป้นมัน เพาะนับเดือนดูแล้ว เนมมีไรกับมันครั้งสุดท้าวก้เดือน เม.ษ พอดี เนมเลยมั่นใจ และเนมก้บอกพ่อแม่ค่ะ เขา2คนเสียใจมาก ซึ้งเนมรุ้สึกผิด มันเป้นเรื่องใหญ่มากเพาะขึ้นชื่อว่า"ท้องไม่มีพ่อ"เลย แม่ก้ถามจะให้มันมารับผิดชอบรึป่าว เนมก้บอกไม่อย่างเดียว เพาะมันคือความผิดพลาดมากกว่า เนมมาคิดดูเเล้วเราไม่ได้รักกันเลย เเม่ก้ยอมรับในการตัดสินใจของเรา  เนมเลยไปยุ่บ้านพี่สาว เพาะยุ่บ้านพ่อแม่ชาวบ้านต้องรุ้แน่ๆ(คนแถวบ้านขี้มาก) พี่เขยเขาก้ดีค่ะ เข้าใจเราให้กำลังใจเรา ช่วงนั้นเราก้ห่ดหู่ค่ะ ต้องดรอปเรียนไว้ก่อน พี่สาวก้ค่อยให้กำลังใจตลอดเพื่อไม่ให้เราเครียด เขาบอกว่าตอนนี้ทำงัยก้ได้ให้น้องออกมาแข้งแรงที่สุด และตอนน้องออกมาเขาจะดูแลเอง เนมก้เลยต้องเข้มแข็งเพื่อลูก และมาวันนึงไอนั้นก้ทักลายมา เขาทักมาว่า"หายไปเลยนะ มี_ัวใหม่ละดิ" เนมนี่ขึ้นเลยค่ะ ตอนแรกว่าจะไม่บอกมันนะ เนมเลยบอกมันว่าท้องกับมัน จะตรวจdnaก้ได้นะ แต่ไม่ต้องมารับผิดชอบไรหรอก เพาะก้ไม่ได้ผิดฝ่ายเดียว กุก้ผิดด้วยที่ไม่ป้องกันให้ดี. มันตอบกับมางัยรุ้มัยค่ะ มันบอกว่า"ขอบคุนเนทมากนะที่ไม่เอาเรื่อง" โคตรไร้สามัญสำนึกเลยค่ะ เเละคนอย่างงี้หรอจะเอามาสามีเป้นพ่อของลูก เนมยอมเลี้ยงลูกคนเดียวดีกว่าค่ะ และก้ถึงวันคลอด น้องเป้น ผชค่ะ และพี่สาวเนมเขาบอกจะเลี้ยงดูให้เอง แต่ก้จะบอกว่าเนมเป้นเเม่ คือพี่เขยกับพี่สาวจะเอาน้องเขาเป้นลูกอ่ะค่ะ เนมก้ไม่ขัดข้องอะไร เพาะเนมก้สงสารลูกที่เกิดมาไม่มีพ่อ อีกอย่างคนที่เรายกให้เขาก้เป้นพี่สาวแท้ๆของเรา เนมก้เลยกลับมาเรียนค่ะ และเนมก้เจอไอเวรนั้น มันตกใจมากค่ะที่เจอเนม เนมก้เดินผ่านมันไปเหมือนไม่มีตัวตน และคืนนั้นมันก้โทรหาเนมค่ะ ถามว่าโอเคมัย และน้องเขาเป้นไงบ้าง เนมก้ด่ามันค่ะ ว่าจะมาสนใจไรตอนนี้ เนมไม่อยากให้มันมารับรุ้เรื่องของเนมอีกแล้วค่ะ คือต่างคนต่างยุ่เถอะ จะมาสำนึกไรตอนนี้ และมันก้หายไปเลยค่ะ เนมก้ไม่อยากอโหสิหรอก เนมก้คิดขอให้ครอบครัวมันเจออย่างเนมบ้าง ตอนนี้เนมก้โอเคร้ะค่ะ ถือว่ามันเป้นบทเรียนราคาแพงมาก ตอนนี้เนมใช้ชีวิตอย่างรังวังมากที่สุด เพาะเราเคยพลาดในชีวิตครั้งนั้นมาเเล้ว. เนมจะไม่ให้มันพลาดครั้งที่2แน่นอน
ที่เนมเอาเรื่องนี้มาเล่าในนี้ แค่อยากให้เพิ่อนๆน้องๆทุกคนใช้ชีวิตอย่างระวัง เราป้องกันดีแค่ไหน อะไรๆมันก้พลาดได้เสมอ ฝากไว้เป้นอุทาหรนะค้ะ