เราคบกับแฟนมาเกือบ1ปีแล้วค่ะ ช่วงแรกๆที่คบกันมามีความสุขมากเขาตามใจเราเราตามใจเขา หวานกุ๊งกิ๊งเหมือนคู่รักทั่วไป ครอบครัวเขาน่ารักกับเรามากเลยค่ะ เริ่มทะเรราะกันก็ช่วงคบกันมา4เดือนกว่าๆ เขาจะเป้นคนขี้ใจร้อนมากๆพูดอะไรไม่คิดซึ่งนั่นทำให้เราบางครั้งเสียใจกับคำพูดเขา เราก้ทนเพราะว่ารัก เราจะเปนฝ่ายง้อเขา อ้อน ง้อ ตลอดซึ่งเขาไม่เคยจะทำแบบนี้เลย จะชอบอ่านกาตูนสนใจเกม  บางครั้งเราก้น้อยใจนะ ที่ไม่ค่อยจะสนใจเราเลย พอเขารู้ว่าเราน้อยใจเขาก้จะหาว่าเรางี่เง่าไร้สาระ หลังๆมาเวลาทะเราะกันเขาจะคิดแต่ว่าเราทำตัวเป้นเด้ก จะไม่ค่อยจะฟังเหตุผลเรา เพราะคิดว่าตัวเองอายุเยอะ (เราอายุ18ค่ะ เขา21)
กว่า เอะอะก้ว่าเราเด้กว่าเราไม่มีเหตุผล เราก้ทนยอมๆเขาไป ทะเราะกันทุกเดือนและเราจะเปนคนไปตามตลอด ตามง้อตามอ้อนตลอด หลังๆมาเขาจะชอบบอกเลิกเวลาทะเราะกัน บอกว่าเบื่อ บอกว่าลำคาน เราก้ตามง้อค่ะ เพราะคิดว่านั่นเปนแค่อารมชั่ววูบ ง้อตอนไหนก้ดีกันตอนนั้นค่ะ แต่ในใจเราก้เหนื่อยที่ต้องตามตลอดเลย บางครั้งเราร้องไห้เขาก้จะพูดว่าร้องไห้ทำ ค*ยไร ร้องไห้หาพ่องหรอ ประมานนี้ เราก้ออกจากเขาไม่ได้เพราะว่ารัก เล่าให้ใครฟังเขาก้บอกว่าให้ออกมาจากจุดๆนั้น แต่เราก้รักของเรา จนลาสุด ทะเราะกันอีกเขาบอกเลิกเราเพราะเพียงแค่ว่าเราไม่ฟังเหตุผลเขา เพียงแค่ว่าเขาคิดว่าตัวเองถูกไปหมด เขาบอกเลิกอีก เราก้โทรไปตามง้อ บอกไม่เลิกนะ น้องรักพี่ เขาก้บอกว่าเบื้อลำคาน จนมาถึงจุดที่เราได้นั่งคิดว่าจะออกมาดีไหม เขาบอกในแชทว่าจะเลิก จบเพียงเท่านี้ เราเลยบอกว่างั้นจะเคารพการตัดสินของพี่ แล้วก้ไม่ได้ทักไปอีกจากที่เปนคนที่ชอบตามตื้อตามง้อ อยู่ๆเขาก้ทักมาบอก ไม่เลิกแล้วตัดใจไม้ได้ ส่วนเราก้ได้แต่เงียบ ยังไม่อยากคุยอะไรเพราะที่ผ่านมาก้โดนทำร้านความรุสึกจนเริ่มชาแล้ว อยากตัดใจแต่ใจไม่แข้งพอ เพราะเราเนคนใจอ่อน เสีบดายเวลาเสียดายความสุขที่มีรว่มมกันมา ตอนนี้เราพยายามจะอยู่เงียบๆ แต่ไม่รู้ว่าฐานะตัวเองคืออะไรตอนนี้ เขาทำยังกับว่าเราไม่มีคสามรู้สึก เดี้ยวก้เลิกเดี้ยวก้ไม่เลิก ควรออกมาหรือไปต่อดีค่ะ  (แล้วก้แฟนเก่าๆก่อนน่านี้ เขาก้บอกชอบเลิกเราค่ะ เราก้ตามง้อ เราเปนคนใจอ่อน เปนคนที่ตัดอะไรไม่ขาดสักที เราเคนตามไปง้อถึงบ้านเขาก้ไม่เอาค่ะเพราะมีคนใหม่ สุดท้ายพอเลิกกับเเฟนใหม่พอเราตัดใจได้ เขาก้กลับมาง้อเราค่ะ โดนแบบนี้มา3คนแล้ว)