เห็นเค้าเล่าเรื่องผีกันเลยอยากเอาประสบการณ์ที่ได้เจอเองมา
เล่าบ้างงงงง
เรื่องมีอยู่ว่า ................
ย้อนไปเมื่อ ประมาณ 4 ปีที่แล้ว วันนั้นเป็นวันอะไรก็ไม่รู้ค่ะ
จำไม่ได้ว่าเป็นวันจันทร์อังคารพุธหรือพฤหัสศุกร์เสาร์อาทิตย์
แต่เหตุการณ์ ณ วันนั้น คือ น้าของเรา ซึ่งนับถือกันเหมือนญาติ
แต่ไม่ได้มีความสัมพันธ์กันทางสายเลือดแม้แต่อย่างใด น้าเป็นผู้หญิงนะค่ะ วันนั้นน้าเรามาหาที่บ้านปกติ ก็นั่งเล่นนั่งคุยกันตามภาษา ปกติเหมือนกับทุกๆครั้งที่น้ามาหาที่บ้าน เราก็ไปนั่งกินข้าวกินปลากัน จากนั้นก็มานั่งกันกลางบ้านดูทีวี เราก็นั่งเล่นไม่มีอะไรทำก็เลยหยิบเอาถุงกรรไกรตัดเล็บ มานั่งตัดเล็บ น้าเราก็นั่งอยู่ด้วยที่โต๊ะกลางบ้าน บ้านเราจะมีหน้าต่างตรงห้องนั่งเล่น ซึ่งมันยังไม่มืดประมาณ สัก 4-5โมงเย็นเท่านั้น เราก็ยังไม่ปิดหน้าต่าง หน้าต่างก็เปิดไว้ตามปกติ แต่ทันใดนั้น น้าเราก็บอกให้เราไปเอาแก้วใส่น้ำให้กินหน่อย แต่ด้วยความที่เรากำลังตัดเล็บอยู่เราก็เลยบอกไปว่าเดียวก่อนดิ น้าเราก็เลยเดินไปเอาเองที่ห้องครัว จากนั้นพอน้ากลับมาที่ห้องนั่งเล่น ได้สักแปปนึ่ง เราก็คุยเล่นกันเรื่องนู้นเรื่องนี้ต่างๆนานา จังหวะนั้น เรานั่งตัดเล็บไปเรื่อย น้าเราก็ลุกขึ้นไปยืนที่หน้าต่าง แล้วก็พูดว่า มาหาใครค่ะ เราก็เลยถามว่า ใครมาอ่ะ แต่น้าเราก็ยังไม่หันมาหาเรา ก็ยังพูดต่อไปอีกนะว่า อ่อ มาหาเฮียหรอ เฮียไม่อยู่ รอแปปนะค่ะ เดียวถามลูกสาวเฮียเค้าก่อน แล้วน้าก็หันมาหาเรา ถามเราว่า พ่อแกไปไหน ?? มีคนเค้ามาหาพ่อแก เราก็เลยตอบกับไปทันที่ว่า พ่อออกไปข้างนอก เดียวคงกลับมาให้โทรตามป่าวละ เดียวโทรให้ จากนั้นเราก็หยิบโทรสัพ กดโทรหาพ่อ ระหว่างนั้นน้าเราก็รออยู่ตรงหน้าต่างนั้นแหละ และก็ถามคนที่น้าคุยด้วยว่าเข้ามารอในบ้านก่อนไหม ? เสียงรอสาย ตุ๊ด ตุ๊ด ทันใดนั้นพ่อก็รับสาย เราก็ถามพ่อว่า พ่ออยู่ไหนอ่ะ มีคนมาหาแหละ อีกนานไหมกว่าจะกลับ จะให้เค้ารอหรือป่าว ? พ่อเราก็บอกว่า กำลังจะกลับให้รอก็ได้ หรือถามไว้ก็ได้ว่าใครมาหา ? ระหว่างที่เราโทรสัพหาพ่อ น้าเราก็ถามคนที่คุยด้วยว่าเข้ามารอในบ้านก่อนไหม ? คือเค้าตอบกับน้าว่าไม่เป็นไร แต่เราไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้นนอกจากน้าคุยกับเรา น้าเราพูดสวนตอนระหว่างที่เราคุยกับพ่อเราพอดีว่า ชวนเค้าเข้ามานั่งรอแต่เค้าบอกไม่รอ จากนั้น เราก็หันไปหาน้าเรา แล้วบอกว่า พ่อบอกว่าอีกแปปนึ่งกำลังกลับเข้าบ้านอยู่ เราก็เลยด้วยความที่เดะไม่รู้เรื่องเลยให้น้ายื่นโทรสัพให้น้าคุยกับพ่อเองเลย
พอน้าคุยกับพ่อเรา ก็ถือโทรสัพจะเดินไปบอกคนที่มาหา น้าก็พูดขึ้นว่า อ่าว หายไปไหนแล้ว ให้เราวิ่งออกไปดูว่ายังอยู่ที่หน้าบ้านหรือป่าว ? เราก็วิ่งออกไปหน้าประตูบ้าน ก็ไม่มีคน เราก็เดินกลับมาบอกน้าเราว่า ไม่เห็นมีเลย ไปแล้วมั่ง น้าก็บอกว่า ไปดูอีกที่ดิ ไม่น่าจะเดินไปไหนไกล เราก็วิ่งดูจนรอบบ้านก็ไม่เจอ ดูที่ทางออกบ้านก็ไม่มี เพราะบ้านเราอยู่ในสวนใช่มะ ทางออกจะออกทางคันบ่อ ประมาณ 200-300เมตร ถึงจะถึงถนนหลัก แต่ก็ไม่เห็นมีรถใครออกไป เราก็เลยถามลักษณะจากน้าว่า หน้าตาเป็นไง ไม่มีรถมาสงสัยคนแถวนี้เดินมาอ่าดิ น้าเราก็เลยบอกว่า ใส่กางเกงสีแดงเหมือนกางเกงขาก๊วยแบบคนทำสวนใส่นี่ละ แต่ไม่ใส่เสื้อ ไว้หนวด ตัวใหญ่ดำปรี่เลย เราก็ครุ่นคิด แล้วก็พูดว่า หืมมมม ไม่รู้จักร ใครใส่เกงแดง แถวนี้ไม่เคยเห็น เราก็แซวน้าว่า บ้า ผีหลอกป่าว ผีหลอกแล้วมั่ง แล้วก็ขำ น้าเราก็พูดว่า อย่าพูดดิ ยิ่งกลัวอยู่ ขนลุกเลย แล้วน้าเราก็ถามว่า เราไม่เห็นหรอ ? เราก็บอกน้าไปว่า ไม่เห็นหรอก ยืมตรงไหนอ่ะ หน้าต่างบังมั่ง ไม่เห็นเลย น้าเราก็พูดว่า ไม่เห็นจริงง่ะ เราก็เลยพูดไปตรงๆ จะโกหกไม ก็รู้นิสัยกันอยู่ น้าเราสงสัยเจอผีหลอกแล้วหรือป่าววะ เราก็ผีอะไรจะมา ตอนเย็น เพิ่ง 5โมงกว่าเอง จะบ้าหรอ จากนั้นก็รอจนมืด จนพ่อกับแม่เรากลับเข้าบ้านมา น้าเราก็เล่าให้พ่อกับแม่เราฟัง ว่า มีคนมาหาใส่กางเกงขาก๊วยสีแดงตัวดำมีหนวด มาถามหาเฮีย แล้วก็หายไปไวมาก แต่ที่บ้านเราไม่มีใครสงสัยหรือเอ๊ะใจ เพราะทุกคนลงความเห็นกันว่า เป็น ขโมยแน่นนอนมาไวไปไว สงสัยลองมาดูเชิงไว้ชัวร์ แต่แล้วก็มีเหตุการณ์อีกหลายอย่างที่ทำให้รู้ว่า สิ่งที่เจอไม่ธรรมดาซะแล้ว เด๋วมาเล่าต่อ
เหตุการณ์จริงที่ทำให้เชื่อว่า พญายมพบาลมีจริง
เล่าบ้างงงงง
เรื่องมีอยู่ว่า ................
ย้อนไปเมื่อ ประมาณ 4 ปีที่แล้ว วันนั้นเป็นวันอะไรก็ไม่รู้ค่ะ
จำไม่ได้ว่าเป็นวันจันทร์อังคารพุธหรือพฤหัสศุกร์เสาร์อาทิตย์
แต่เหตุการณ์ ณ วันนั้น คือ น้าของเรา ซึ่งนับถือกันเหมือนญาติ
แต่ไม่ได้มีความสัมพันธ์กันทางสายเลือดแม้แต่อย่างใด น้าเป็นผู้หญิงนะค่ะ วันนั้นน้าเรามาหาที่บ้านปกติ ก็นั่งเล่นนั่งคุยกันตามภาษา ปกติเหมือนกับทุกๆครั้งที่น้ามาหาที่บ้าน เราก็ไปนั่งกินข้าวกินปลากัน จากนั้นก็มานั่งกันกลางบ้านดูทีวี เราก็นั่งเล่นไม่มีอะไรทำก็เลยหยิบเอาถุงกรรไกรตัดเล็บ มานั่งตัดเล็บ น้าเราก็นั่งอยู่ด้วยที่โต๊ะกลางบ้าน บ้านเราจะมีหน้าต่างตรงห้องนั่งเล่น ซึ่งมันยังไม่มืดประมาณ สัก 4-5โมงเย็นเท่านั้น เราก็ยังไม่ปิดหน้าต่าง หน้าต่างก็เปิดไว้ตามปกติ แต่ทันใดนั้น น้าเราก็บอกให้เราไปเอาแก้วใส่น้ำให้กินหน่อย แต่ด้วยความที่เรากำลังตัดเล็บอยู่เราก็เลยบอกไปว่าเดียวก่อนดิ น้าเราก็เลยเดินไปเอาเองที่ห้องครัว จากนั้นพอน้ากลับมาที่ห้องนั่งเล่น ได้สักแปปนึ่ง เราก็คุยเล่นกันเรื่องนู้นเรื่องนี้ต่างๆนานา จังหวะนั้น เรานั่งตัดเล็บไปเรื่อย น้าเราก็ลุกขึ้นไปยืนที่หน้าต่าง แล้วก็พูดว่า มาหาใครค่ะ เราก็เลยถามว่า ใครมาอ่ะ แต่น้าเราก็ยังไม่หันมาหาเรา ก็ยังพูดต่อไปอีกนะว่า อ่อ มาหาเฮียหรอ เฮียไม่อยู่ รอแปปนะค่ะ เดียวถามลูกสาวเฮียเค้าก่อน แล้วน้าก็หันมาหาเรา ถามเราว่า พ่อแกไปไหน ?? มีคนเค้ามาหาพ่อแก เราก็เลยตอบกับไปทันที่ว่า พ่อออกไปข้างนอก เดียวคงกลับมาให้โทรตามป่าวละ เดียวโทรให้ จากนั้นเราก็หยิบโทรสัพ กดโทรหาพ่อ ระหว่างนั้นน้าเราก็รออยู่ตรงหน้าต่างนั้นแหละ และก็ถามคนที่น้าคุยด้วยว่าเข้ามารอในบ้านก่อนไหม ? เสียงรอสาย ตุ๊ด ตุ๊ด ทันใดนั้นพ่อก็รับสาย เราก็ถามพ่อว่า พ่ออยู่ไหนอ่ะ มีคนมาหาแหละ อีกนานไหมกว่าจะกลับ จะให้เค้ารอหรือป่าว ? พ่อเราก็บอกว่า กำลังจะกลับให้รอก็ได้ หรือถามไว้ก็ได้ว่าใครมาหา ? ระหว่างที่เราโทรสัพหาพ่อ น้าเราก็ถามคนที่คุยด้วยว่าเข้ามารอในบ้านก่อนไหม ? คือเค้าตอบกับน้าว่าไม่เป็นไร แต่เราไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้นนอกจากน้าคุยกับเรา น้าเราพูดสวนตอนระหว่างที่เราคุยกับพ่อเราพอดีว่า ชวนเค้าเข้ามานั่งรอแต่เค้าบอกไม่รอ จากนั้น เราก็หันไปหาน้าเรา แล้วบอกว่า พ่อบอกว่าอีกแปปนึ่งกำลังกลับเข้าบ้านอยู่ เราก็เลยด้วยความที่เดะไม่รู้เรื่องเลยให้น้ายื่นโทรสัพให้น้าคุยกับพ่อเองเลย
พอน้าคุยกับพ่อเรา ก็ถือโทรสัพจะเดินไปบอกคนที่มาหา น้าก็พูดขึ้นว่า อ่าว หายไปไหนแล้ว ให้เราวิ่งออกไปดูว่ายังอยู่ที่หน้าบ้านหรือป่าว ? เราก็วิ่งออกไปหน้าประตูบ้าน ก็ไม่มีคน เราก็เดินกลับมาบอกน้าเราว่า ไม่เห็นมีเลย ไปแล้วมั่ง น้าก็บอกว่า ไปดูอีกที่ดิ ไม่น่าจะเดินไปไหนไกล เราก็วิ่งดูจนรอบบ้านก็ไม่เจอ ดูที่ทางออกบ้านก็ไม่มี เพราะบ้านเราอยู่ในสวนใช่มะ ทางออกจะออกทางคันบ่อ ประมาณ 200-300เมตร ถึงจะถึงถนนหลัก แต่ก็ไม่เห็นมีรถใครออกไป เราก็เลยถามลักษณะจากน้าว่า หน้าตาเป็นไง ไม่มีรถมาสงสัยคนแถวนี้เดินมาอ่าดิ น้าเราก็เลยบอกว่า ใส่กางเกงสีแดงเหมือนกางเกงขาก๊วยแบบคนทำสวนใส่นี่ละ แต่ไม่ใส่เสื้อ ไว้หนวด ตัวใหญ่ดำปรี่เลย เราก็ครุ่นคิด แล้วก็พูดว่า หืมมมม ไม่รู้จักร ใครใส่เกงแดง แถวนี้ไม่เคยเห็น เราก็แซวน้าว่า บ้า ผีหลอกป่าว ผีหลอกแล้วมั่ง แล้วก็ขำ น้าเราก็พูดว่า อย่าพูดดิ ยิ่งกลัวอยู่ ขนลุกเลย แล้วน้าเราก็ถามว่า เราไม่เห็นหรอ ? เราก็บอกน้าไปว่า ไม่เห็นหรอก ยืมตรงไหนอ่ะ หน้าต่างบังมั่ง ไม่เห็นเลย น้าเราก็พูดว่า ไม่เห็นจริงง่ะ เราก็เลยพูดไปตรงๆ จะโกหกไม ก็รู้นิสัยกันอยู่ น้าเราสงสัยเจอผีหลอกแล้วหรือป่าววะ เราก็ผีอะไรจะมา ตอนเย็น เพิ่ง 5โมงกว่าเอง จะบ้าหรอ จากนั้นก็รอจนมืด จนพ่อกับแม่เรากลับเข้าบ้านมา น้าเราก็เล่าให้พ่อกับแม่เราฟัง ว่า มีคนมาหาใส่กางเกงขาก๊วยสีแดงตัวดำมีหนวด มาถามหาเฮีย แล้วก็หายไปไวมาก แต่ที่บ้านเราไม่มีใครสงสัยหรือเอ๊ะใจ เพราะทุกคนลงความเห็นกันว่า เป็น ขโมยแน่นนอนมาไวไปไว สงสัยลองมาดูเชิงไว้ชัวร์ แต่แล้วก็มีเหตุการณ์อีกหลายอย่างที่ทำให้รู้ว่า สิ่งที่เจอไม่ธรรมดาซะแล้ว เด๋วมาเล่าต่อ