สวัสดีค่ะ เรื่องนี้ไม่มีผี แต่เป็นเรื่องพิศวง เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นประมาณ5ปีที่แล้วกับตัวเราเอง ขอสาบานว่าทุกอย่างเป็นเรื่องจริงค่ะ มันติดในใจมานานว่าตอนนี้เกิดอะไรขึ้นกันแน่ พอดีวันนี้อ่านเรื่องราวลึกลับของคนอื่นในทวิตมาเลยชวนให้นึกถึงเรื่องนี้ อยากมาเล่าพร้อมอยากฟังความเห็นจากทุกๆคนค่ะว่าคิดว่าเรื่องนี้เป็นแค่เรื่องบังเอิญหรือไม่ ขออนุญาตเข้าเรื่องเลยนะคะ
ย้อนกลับไป5ปีที่แล้ว (ตอนนั้นอยู่ชั้นม.6ค่ะ) ก็ไปติวหนังสือกับพี่จุฬาติวเตอร์เป็นประจำที่ Siam center เพราะโรงเรียนอยู่แถวนั้นค่ะ วันนึงนั่งเรียนอยู่ดีๆ คุณแม่ก็โทรศัพท์เข้ามาแล้วถามว่า "ตอนนี้อยู่ไหน" เราก็ตอบไปว่าเรียนกับพี่.... อยู่ แม่ก็ถามว่า "เรียนที่ไหน" เราก็บอกว่าที่ร้าน.... สยามเซ็นไง ตอนนั้นนึกในใจว่าทำไมแม่ถามแปลกๆ เพราะแม่รู้อยู่แล้วว่ามีเรียน แล้วเราก็เรียนร้านเดิมทุกครั้ง ซึ่งแม่ก็รู้ดี แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร นั่งเรียนต่อ พอเลิกเรียนเสร็จก็ขึ้นBTSกลับบ้านค่ะ แม่ก็มารับที่btsสถานีปลายทาง พอขึ้นรถปุ้ป แม่ถามว่า "ถามจริงๆวันนี้ไปไหนมา" เราก็งง เพราะไปเรียนจริงๆ ไม่ได้ไปไหนเลยนอกจากเรียน แม่ก็เลยเล่าว่า วันนี้น้าแนน (นามสมมุติ) เจอเราเดินอยู่ที่สะพานหัวช้างตรงราชเทวี
ขอเล่าเรื่องของน้าแนนก่อนนะคะ คือน้าแนนเนี่ย เป็นคุณแม่ของเพื่อนคนนึงที่เรียนด้วยกันตั้งแต่อนุบาล ประถม จนถึงมัธยมต้น เพิ่งจะแยกเรียนคนละที่ช่วงมัธยมปลายค่ะ ซึ่งน้าแนนสนิทกับแม่มาก รู้จักกันเพราะไปนั่งรอลูกเลิกเรียนด้วยกัน น้าแนนก็รู้จักเราดีมาก เห็นเรามาตลอดตั้งแต่เด็กจนโต โอกาสที่จะจำหน้าผิดค่อนข้างน้อย
กลับมาต่อค่ะ เราก็งง ห้ะ เห็นได้ไง ไม่ได้ไปเลย หนักกว่านั้น คือตอนน้าแนนโทรหาแม่ แม่เราขับรถอยู่ค่ะ พอจอดรถปุ๊ปก็เลยเปิดโทรศัพท์ดู find my iphone (คือเรากับแม่แชร์โลเคชั่นกันไว้ตลอดค่ะ) ปรากฎโลเคชั่นขึ้นว่า เราอยู่ที่บ้านหลังนึง ซึ่งอยู่แถวสะพานหัวช้าง แล้วแม่ก็แคปหน้าจอนั้นไว้ด้วย แม่ยื่นให้เราดู(ปัจจุบันรูปนั้นหายไปแล้วพร้อมโทรศัพท์เก่า) เราก็งงเลย เพราะไม่ได้ไป บอกแม่แม่ก็ไม่เชื่อ เพราะ2เหตุการณ์เกิดในเวลาเดียวกัน
คืนนั้นเรานอนไม่หลับเลย หลอนว่ามันเกิดอะไรขึ้น เพราะอย่างที่บอกว่าโอกาสที่น้าแนนจะจำหน้าเราผิด ก็น้อยมาก และถึงจำผิดจริง ทำไมในเวลาไล่เลี่ยกัน โลเคชั่นเรายังเพี้ยนไปอยู่แถวนั้นจริงๆอีก ถ้าเราเป็นแม่ เราก็คงไม่เชื่อเหมือนกันว่าลูกไม่ได้ไปทำอะไรแถวนั้นจริงๆ
จบแล้วค่ะ เรื่องอาจจะไม่ได้น่ากลัวอะไร แต่มันแค่งงๆว่าทำไมมันบังเอิญอะไรแบบนี้ เพื่อนๆพี่ๆอ่านแล้วว่ายังไงมาแสดงความเห็นกันได้นะคะ ขอบคุณค่ะ
เรื่องราวปริศนาที่เกิดขึ้นกับตัวเอง จนถีงตอนนี้ก็ยังหาคำตอบให้มันไม่ได้
ย้อนกลับไป5ปีที่แล้ว (ตอนนั้นอยู่ชั้นม.6ค่ะ) ก็ไปติวหนังสือกับพี่จุฬาติวเตอร์เป็นประจำที่ Siam center เพราะโรงเรียนอยู่แถวนั้นค่ะ วันนึงนั่งเรียนอยู่ดีๆ คุณแม่ก็โทรศัพท์เข้ามาแล้วถามว่า "ตอนนี้อยู่ไหน" เราก็ตอบไปว่าเรียนกับพี่.... อยู่ แม่ก็ถามว่า "เรียนที่ไหน" เราก็บอกว่าที่ร้าน.... สยามเซ็นไง ตอนนั้นนึกในใจว่าทำไมแม่ถามแปลกๆ เพราะแม่รู้อยู่แล้วว่ามีเรียน แล้วเราก็เรียนร้านเดิมทุกครั้ง ซึ่งแม่ก็รู้ดี แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร นั่งเรียนต่อ พอเลิกเรียนเสร็จก็ขึ้นBTSกลับบ้านค่ะ แม่ก็มารับที่btsสถานีปลายทาง พอขึ้นรถปุ้ป แม่ถามว่า "ถามจริงๆวันนี้ไปไหนมา" เราก็งง เพราะไปเรียนจริงๆ ไม่ได้ไปไหนเลยนอกจากเรียน แม่ก็เลยเล่าว่า วันนี้น้าแนน (นามสมมุติ) เจอเราเดินอยู่ที่สะพานหัวช้างตรงราชเทวี
ขอเล่าเรื่องของน้าแนนก่อนนะคะ คือน้าแนนเนี่ย เป็นคุณแม่ของเพื่อนคนนึงที่เรียนด้วยกันตั้งแต่อนุบาล ประถม จนถึงมัธยมต้น เพิ่งจะแยกเรียนคนละที่ช่วงมัธยมปลายค่ะ ซึ่งน้าแนนสนิทกับแม่มาก รู้จักกันเพราะไปนั่งรอลูกเลิกเรียนด้วยกัน น้าแนนก็รู้จักเราดีมาก เห็นเรามาตลอดตั้งแต่เด็กจนโต โอกาสที่จะจำหน้าผิดค่อนข้างน้อย
กลับมาต่อค่ะ เราก็งง ห้ะ เห็นได้ไง ไม่ได้ไปเลย หนักกว่านั้น คือตอนน้าแนนโทรหาแม่ แม่เราขับรถอยู่ค่ะ พอจอดรถปุ๊ปก็เลยเปิดโทรศัพท์ดู find my iphone (คือเรากับแม่แชร์โลเคชั่นกันไว้ตลอดค่ะ) ปรากฎโลเคชั่นขึ้นว่า เราอยู่ที่บ้านหลังนึง ซึ่งอยู่แถวสะพานหัวช้าง แล้วแม่ก็แคปหน้าจอนั้นไว้ด้วย แม่ยื่นให้เราดู(ปัจจุบันรูปนั้นหายไปแล้วพร้อมโทรศัพท์เก่า) เราก็งงเลย เพราะไม่ได้ไป บอกแม่แม่ก็ไม่เชื่อ เพราะ2เหตุการณ์เกิดในเวลาเดียวกัน
คืนนั้นเรานอนไม่หลับเลย หลอนว่ามันเกิดอะไรขึ้น เพราะอย่างที่บอกว่าโอกาสที่น้าแนนจะจำหน้าเราผิด ก็น้อยมาก และถึงจำผิดจริง ทำไมในเวลาไล่เลี่ยกัน โลเคชั่นเรายังเพี้ยนไปอยู่แถวนั้นจริงๆอีก ถ้าเราเป็นแม่ เราก็คงไม่เชื่อเหมือนกันว่าลูกไม่ได้ไปทำอะไรแถวนั้นจริงๆ
จบแล้วค่ะ เรื่องอาจจะไม่ได้น่ากลัวอะไร แต่มันแค่งงๆว่าทำไมมันบังเอิญอะไรแบบนี้ เพื่อนๆพี่ๆอ่านแล้วว่ายังไงมาแสดงความเห็นกันได้นะคะ ขอบคุณค่ะ