ไม่เคยตั้งกระทู้มาก่อนแต่ตอนนี้รู้สึกสับสนมากเรื่องงานที่ทำอยู่ แค่อยากระบายค่ะ
ฉันทำงานที่บริษัทนี้มา3ปีกว่าตั้งแต่บริษัทเพิ่งเปิดได้ใหม่ๆ จำได้ว่ายังช่วยเค้าแกะพลาสติกเก้าอี้ที่ซื้อมาใหม่อยู่เลย เริ่มทำงานตั้งแต่มีพนักงาน4-5คน (ตอนนี้ก้อมีพนักงานงานประมาณ20กว่าคน) เจ้าของบริษัทก็ไม่เคยทำกิจการแนวนี้มาก่อน แต่เจ้าของมีเพื่อนซึ่งมีความชำนาญในงานนี้ก้อมาเป็นผู้จัดการฝ่ายขายให้ ฉันกับพี่อีกคนตอนนนั้นเราเพิ่งเริ่มจับงานทางนี้ไม่เคยทำมาก่อน ต้องลองผิด ลองถูกมามากมาย ทำหลายตำแหน่งเพราะมีadminแค่เรา2คนเท่านั้น จำได้ว่าช่วงแรกๆกลับบ้าน5ทุ่มเที่ยงคืน2-3เดือนเหมือนกันเพราะต้องทำใบสรุปต่างๆ แต่พองานเริ่มเป็นรูปเป็นร่างมากขึ้นในช่วง5-6เดือน ก้อมีพนักงานใหม่ๆทยอยมาทำ แต่หลักๆก้อยังเป็นฉันกับพี่คนเดิมที่ยังต้องจับงานเยอะเหมือนเดิม ทั้งงานจิปาถะ แม้กระทั้งเสริฟน้ำให้แขก กวาดบริษัทบ้างเป็นบางครั้ง ทำให้ฉันรักที่นี้เหมือนบ้านอีกหลังนึง ตัวฉันเองก้อยอมรับว่าทำงานพลาดไปหลายครั้งและส่วนตัวก็เป็นคนที่เถียงกับเจ้านายแต่ฉันก้อพยายามใช้เหตุผลแต่ก็ดูเป็นการเถียงเค้าซะมากกว่าเพราะส่วนตัวเจ้านายก็ไม่ชอบคนที่เถียงเค้า ทางที่ดีคือการเงียบ ยอมรับ จะดีที่สุด ที่จริงเรื่องของฉันมันอีกยาวมากค่ะ ตอนนี้ทุกอย่างดูมีระบบมากกว่าแต่ก่อนมาก แต่ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้การยอมรับจากเจ้านายสักเท่าไรเลย บริษัทได้แบ่งฝ่ายการทำงานระหว่าง2ฝ่ายคือ ฝ่ายขายกับฝ่ายบริการ ช่วงแรกฉันทำฝ่ายบริการค่ะ แต่ไม่นานเจ้านายก็ให้ย้ายไปทำฝ่ายขาย โดยที่ยังไม่ได้บอกบางอย่างกับฉัน.. 1ปีสิ่งที่พนักงานทั้วๆไปต้องการมาตลอดทั้งปีคือโบนัส ปกติฉันก้อไม่ค่อยใส่ใจมากเพราะโบที่ได้จากที่นี้เต็มที่ก้อแค่1เดือน แต่พอฉันโดนย้า่ยมาทำอีกฝ่าย เจ้านายบอกฉันว่า ที่จริงฝ่ายที่ฉันทำอยู่นี้ไม่มีโบนัสนะ เพราะโบนัสมาจากผลประกอบการของอีกฝ่าย ฉันเพิ่งรู้เมื่อเค้าให้เข้าไปหาเรื่องโบนั้สเพราะทุกคนได้หมดแล้ว แต่เค้าบอกฉันว่า ปกติฝ่ายนี้เค้าไม่มีโบนัสนะแต่ผมให้คุณครึ่งนึงก้อแล้วกัน(แต่จริงๆไม่ถึง)เพราะงานบางส่วนฉันยังทำให้อีกฝ่ายอยู่บ้าง ฉันกำลังเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า ฉันอยู่ฝ่ายขายเพราะเค้าดึงมาให้อยู่เองโดยไม่ได้บอกเรื่องโบนัสกับฉันเลย แต่ฉันทำงานเอกสารไม่ใช่งานขายอย่างเซลล์ทำหน้าที่SUPPORTเอกสารให้เซล การแจ้งประกันรถใหม่ รวมทั้งงานจดทะเบียนป้ายดำ ตามซัพพลายเออร์ติดของ แต่ฉันไม่ได้โบนัสเพราะอยู่ฝ่ายขาย แถมเงินเดือนที่ทุกคนในบริษัทได้ขึ้นกันแต่ฉันไม่ ฉันต้องพิจารณาตัวเองอยู่หลายครั้งว่าฉันทำอะไรผิดมากมาย ในห้องทำงานฉันเค้าก้อไม่ให้เปิดแอร์ บอกอยากประหยัดไฟ ฉันก้อไม่ว่า แต่ ณ ตอนนี้ไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไรก้อแล้วแต่ที่ทั้งฉันหรือเค้าคิด ใครผิดใครถูกคงไม่ใช่ประเด็นหลักอีกแล้ว ฉันแค่อยากบอกว่าฉันรักที่นี้ ที่ที่ฉันเคยใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่กับมัน ฉันภูมิใจนะที่มันก้าวหน้ามาถึงตอนนี้ได้ และฉันก้อภูมิใจตัวเอง ฉันตอบตัวเองอย่างเต็มปากในตอนที่ทำงานเป็นพนักงานที่นี่ ฉันซื่อสัตย์และรับผิดชอบงานของตัวเองได้
รักและตั้งใจกับมัน ทั้งที่หลายครั้งจะผิดพลาด ฉันก้อพยายามแก้ปัญหาด้วยตัวเองก่อนเสมอ มีน้องๆเซลล์ที่น่ารักเข้าใจเรา แต่เมื่อวันนึงที่เรารู้สึกว่า บางคนเค้าไม่เห็นค่าในตัวเรา เราก็ควรออกไปเริ่มต้นที่ใหม่ มันอาจดีหรือไม่ดีก้อแล้วแต่ แต่อย่างน้อยให้ฉันได้รู้สึกว่าตัวเองยังมีค่าในงานที่ตัวเองทำบ้าง ถึงตอนนี้ฉันจะอายุ35แล้ว แต่ฉันก้อจะสู้ค่ะ
รักงานที่เก่าแต่เจ้านายไม่เห็นค่า
ฉันทำงานที่บริษัทนี้มา3ปีกว่าตั้งแต่บริษัทเพิ่งเปิดได้ใหม่ๆ จำได้ว่ายังช่วยเค้าแกะพลาสติกเก้าอี้ที่ซื้อมาใหม่อยู่เลย เริ่มทำงานตั้งแต่มีพนักงาน4-5คน (ตอนนี้ก้อมีพนักงานงานประมาณ20กว่าคน) เจ้าของบริษัทก็ไม่เคยทำกิจการแนวนี้มาก่อน แต่เจ้าของมีเพื่อนซึ่งมีความชำนาญในงานนี้ก้อมาเป็นผู้จัดการฝ่ายขายให้ ฉันกับพี่อีกคนตอนนนั้นเราเพิ่งเริ่มจับงานทางนี้ไม่เคยทำมาก่อน ต้องลองผิด ลองถูกมามากมาย ทำหลายตำแหน่งเพราะมีadminแค่เรา2คนเท่านั้น จำได้ว่าช่วงแรกๆกลับบ้าน5ทุ่มเที่ยงคืน2-3เดือนเหมือนกันเพราะต้องทำใบสรุปต่างๆ แต่พองานเริ่มเป็นรูปเป็นร่างมากขึ้นในช่วง5-6เดือน ก้อมีพนักงานใหม่ๆทยอยมาทำ แต่หลักๆก้อยังเป็นฉันกับพี่คนเดิมที่ยังต้องจับงานเยอะเหมือนเดิม ทั้งงานจิปาถะ แม้กระทั้งเสริฟน้ำให้แขก กวาดบริษัทบ้างเป็นบางครั้ง ทำให้ฉันรักที่นี้เหมือนบ้านอีกหลังนึง ตัวฉันเองก้อยอมรับว่าทำงานพลาดไปหลายครั้งและส่วนตัวก็เป็นคนที่เถียงกับเจ้านายแต่ฉันก้อพยายามใช้เหตุผลแต่ก็ดูเป็นการเถียงเค้าซะมากกว่าเพราะส่วนตัวเจ้านายก็ไม่ชอบคนที่เถียงเค้า ทางที่ดีคือการเงียบ ยอมรับ จะดีที่สุด ที่จริงเรื่องของฉันมันอีกยาวมากค่ะ ตอนนี้ทุกอย่างดูมีระบบมากกว่าแต่ก่อนมาก แต่ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้การยอมรับจากเจ้านายสักเท่าไรเลย บริษัทได้แบ่งฝ่ายการทำงานระหว่าง2ฝ่ายคือ ฝ่ายขายกับฝ่ายบริการ ช่วงแรกฉันทำฝ่ายบริการค่ะ แต่ไม่นานเจ้านายก็ให้ย้ายไปทำฝ่ายขาย โดยที่ยังไม่ได้บอกบางอย่างกับฉัน.. 1ปีสิ่งที่พนักงานทั้วๆไปต้องการมาตลอดทั้งปีคือโบนัส ปกติฉันก้อไม่ค่อยใส่ใจมากเพราะโบที่ได้จากที่นี้เต็มที่ก้อแค่1เดือน แต่พอฉันโดนย้า่ยมาทำอีกฝ่าย เจ้านายบอกฉันว่า ที่จริงฝ่ายที่ฉันทำอยู่นี้ไม่มีโบนัสนะ เพราะโบนัสมาจากผลประกอบการของอีกฝ่าย ฉันเพิ่งรู้เมื่อเค้าให้เข้าไปหาเรื่องโบนั้สเพราะทุกคนได้หมดแล้ว แต่เค้าบอกฉันว่า ปกติฝ่ายนี้เค้าไม่มีโบนัสนะแต่ผมให้คุณครึ่งนึงก้อแล้วกัน(แต่จริงๆไม่ถึง)เพราะงานบางส่วนฉันยังทำให้อีกฝ่ายอยู่บ้าง ฉันกำลังเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า ฉันอยู่ฝ่ายขายเพราะเค้าดึงมาให้อยู่เองโดยไม่ได้บอกเรื่องโบนัสกับฉันเลย แต่ฉันทำงานเอกสารไม่ใช่งานขายอย่างเซลล์ทำหน้าที่SUPPORTเอกสารให้เซล การแจ้งประกันรถใหม่ รวมทั้งงานจดทะเบียนป้ายดำ ตามซัพพลายเออร์ติดของ แต่ฉันไม่ได้โบนัสเพราะอยู่ฝ่ายขาย แถมเงินเดือนที่ทุกคนในบริษัทได้ขึ้นกันแต่ฉันไม่ ฉันต้องพิจารณาตัวเองอยู่หลายครั้งว่าฉันทำอะไรผิดมากมาย ในห้องทำงานฉันเค้าก้อไม่ให้เปิดแอร์ บอกอยากประหยัดไฟ ฉันก้อไม่ว่า แต่ ณ ตอนนี้ไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไรก้อแล้วแต่ที่ทั้งฉันหรือเค้าคิด ใครผิดใครถูกคงไม่ใช่ประเด็นหลักอีกแล้ว ฉันแค่อยากบอกว่าฉันรักที่นี้ ที่ที่ฉันเคยใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่กับมัน ฉันภูมิใจนะที่มันก้าวหน้ามาถึงตอนนี้ได้ และฉันก้อภูมิใจตัวเอง ฉันตอบตัวเองอย่างเต็มปากในตอนที่ทำงานเป็นพนักงานที่นี่ ฉันซื่อสัตย์และรับผิดชอบงานของตัวเองได้
รักและตั้งใจกับมัน ทั้งที่หลายครั้งจะผิดพลาด ฉันก้อพยายามแก้ปัญหาด้วยตัวเองก่อนเสมอ มีน้องๆเซลล์ที่น่ารักเข้าใจเรา แต่เมื่อวันนึงที่เรารู้สึกว่า บางคนเค้าไม่เห็นค่าในตัวเรา เราก็ควรออกไปเริ่มต้นที่ใหม่ มันอาจดีหรือไม่ดีก้อแล้วแต่ แต่อย่างน้อยให้ฉันได้รู้สึกว่าตัวเองยังมีค่าในงานที่ตัวเองทำบ้าง ถึงตอนนี้ฉันจะอายุ35แล้ว แต่ฉันก้อจะสู้ค่ะ