สวัสดีคะ นี่เป็นกระทู้แรกที่เราตั้งกระทู้นะคะ หลักจากติดตามมานานกับเรื่องผีๆ ของชาวพันทิป วันนี้ว่างจากงานมาก เลยอยากจะขอเล่าเป็นเรื่องๆนะคะ  ขอเริ่นก่อนนะคะ ว่าญาติพี่น้องเราเยอะมากๆ  เรื่องเล่าแบบผีผีเยอะพอสมควร  แต่ขอคัดเรื่องเด็ดๆมาเล่าละกันนะคะ...เพิ่งตั้งครั้งแรก หากผิดพลาดบ้างขออภัยด้วยนะคะ ( ต้องขอบอกก่อนะคะว่าเราก็พอมีเซ้นเล็กๆน้อยๆคะ ไม่ได้มีมากหรือเห็นเป็นตัวตน  ส่วนใหญ่จะสัมผัสได้เป็น เสียง มากกว่าคะ

เรื่องที่ 1 >> ตามกลับมาบ้าน

     เรื่องนี้เกิดขึ้นตอนเรียนมหาลัยแห่งหนึ่งในโคราชคะ ที่มหาลัยจัดกิจกรรมไปปฏิบัติธรรมที่วัด 7 คืน 8 วัน...ความรู้สึกในบางครั้ง เวลากำลังปฏิบัติธรรมอยู่ในห้องโถงใหญ่ ความรู้สึกเหมือนไม่ได้มีแค่คนที่มาปฏิบัติธรรมด้วยหน่ะซิ!!!  เหมือนมีแขกรับเชิญที่ไม่ได้อยากให้เจอมาร่วมด้วย  แถมความรู้สึกเหมือนมากกว่า 10 คนนะคะ  เหมือนเค้านั่งล้อมวงพวกเราตามมุมไรงี้  ยิ่งเพื่อนเราเซ้นแรงมาก  มันบอกว่า...ไม่ได้คิดไปเองคนเดียวหรอก  มันมีจริงๆ เค้านั่งล้อมเราอยู่ แต่เค้าเหมือนเรานะ นุ่งขาวห่มขาว เค้าดูดีกว่าพวกเราเยอะ!!!  (ตอนนั้นคิดในใจว่าดีนะว่าเราไม่เจอเหมือนเพื่อนเรา มันยังบอกอีกว่า ดีนะว่าเจอในสภาพดีเหมือนคน บางเคสนางเจอแบบเละเลยก็มี)  

     หลังจากนั้นก็แยกย้ายพักผ่อนตามอัธยาศัยคะ  ต้องบอกก่อนนะคะว่าที่นี่เคร่งครัดหลายเรื่องคะ  อาหารห้ามเนื้อ  โทรศัพท์ห้ามติดต่อภายนอก  ห้ามพูดคุยกัน ห้ามเสียงดัง  แต่ก็เหมือนห้ามยากนะคะเรื่องแบบนี้ เราคนนึงละ โทรหาแฟนจ้าาาา 5 ทุ่มเกือบ 6 ทุ่ม  เคลิ้มจะหลับ..แต่ต้องสะดุ้งคะ เพราะมีคนมากระซิบเบาๆว่าาาาาาา.....ทำตามกฏหน่อยซิ!!!!!!!!   เรานี่สะดุ้งเลย  หันไปมองเพื่อนข้างๆ อ้าววว..มันก็นอนหลับสนิทนี่นา  แล้วใครละที่พูด?  เพราะเรานอนติดหน้าต่างเลยไง ความหลอนก็บังเกิด แถมยังx2 อีก เมื่อเสียงนั้นมารอบ 2 (เรายังไม่วางสายนะ แต่ก็ไม่ได้บอกแฟน) รอบ 2 ก็ได้ยินว่า...ยังไม่วางสายอีกเหรอ!!!!!   ได้ยินขนาดนี้รออะไรละคะ ก็รีบวางหน่ะซิ  (ในใจคิดนี่ขนาดคืนแรกนะเนี่ย)  แต่ก็ยังไม่กล้าเล่าให้ใครฟังคะ กลัวที่จะเล่าในตอนนั้นเพราะเรายังอยู่ในสถานที่นั้น กลัวเพื่อนกลัวด้วย  แต่หลังจากคืนแรกที่เจอจนคืนสุดท้าย ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นนะคะ...แต่!!  วันสุดท้ายพวกเราตื่นเช้ากว่าปกติ ทุกทีจะตื่นตี 5 ครึ่ง  วันสุดท้ายนี่ ด้วยความอยากกลับบ้านไว เลยรีบทำความสะอาด เก็บของเครื่องใช้คะ ตื่นตั้งแต่ตี 5 เลยจ้า เพื่อนเราที่เซ้นแรงๆนี่ตื่นแต่ตี 4 (มันบอกว่า ตื่นมาอี้ จะนอนต่อก็ไม่หลับเลยไม่นอน 555)  ข้ามมาตอนถึงบ้านแล้วนะคะ

      ด้วยความที่เพลียมาก เลยนอนตอน 4 โมงเย็นถึง1 ทุ่มเลยคะ (หลับเป็นตาย)  พอตื่นมาก็เอาเสื้อผ้ามาแช่ไว้เพื่อซักตอนเช้าคะ  ซึ่งเรามีกระเป๋า 2 ใบ ใบแรกเป็นพวกเสื้อชิ้นเล็กๆ เสื้อยืด กางเกง ชุดชั้นในไรงี้  อีกใบจะใส่พวกผ้าห่มนวม ผ้าขนหนู  เราเลยเอาใบเล็กออกมาแช่ก่อน  เก็บใบใหญ่ไว้ในห้องเหมือนเดิม...เหตุการณ์เกิดก็เพราะอีใบใหญ่นี่แหละคะ  ตอนนั้นปวดฉี่เลยลุกมาฉี่กลางดึกเลยคะประมาณ ตี 2 ซึ่งเราก็ไม่เคยลุกกลางดึกแบบนี้นะคะ ก่อนนอนจะเข้าห้องน้ำใหเรียบร้อยทุกครั้ง  แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรคะ หลังจากเข้าห้องนอนเสร็จก็กลับมานอนปกติ  แต่!!!  ตายังไม่ทันจะปิดเลยคะ  เสียงมาอีกแล้ว แต่รอบบนี้ฟังไม่รู้เรื่องเลยคะว่าพูดอะไร เหมือนบ่นๆอะไรซักอย่างแต่ฟังไม่รู้เรื่องเลยคะ  รู้แค่เป็นเสียงผู้หญิง  (ตอนนั้นหลอนมากกกกกกกกกก)  นอนคุมโปง สวดมนต์ เหงื่อแตก  แต่เสียงเค้ายังอยู่คะ  เลยนึกถึงเจ้าที่เจ้าทางที่บ้านและพ่อแม่คะ  เสียงนั้นเลยหายไป ... ตอนนั้นยอมรับว่ากลัวมากๆๆๆ  แต่ก็ใจดีสู้เสือ ข่มตานอน ร้อนก็ร้อน ทั้งที่หนาวจะตายอยู่แล้วคะ

       พอตอนเช้า ก็มาเล่าให้แม่ฟัง แม่บอกว่า หูฝาด เพี้ยนไปหรือเปล่า เราก็เถียงแม่ขาดใจเลยคะ ว่าไม่ฝาด และไม่ได้ฝันด้วย...แม่บอกเราไปปฏิบัติธรรมมาเค้าเลยมาขอส่วนบุญมั้ง  ตอนนั้นเราก็เลยพยายามไม่คิดอะไรละ  จนตอนเย็นของวันนั้นเราเลยจะแช่ผ้าต่อคะ  เลยเอาอีกระเป๋าใหญ่ออกมาดู  โป๊ะเชะเลยยยยยยยย....มีผ้าห่มของวัดติดมาด้วยะคะ!!!!!!!!  (พอดีวันกลับคงคิดถึงบ้านมากไป  เลยพับทบๆกันไว้แล้วใส่กระเป๋าจนลืมดูว่ามีของวัดติดมา)  เลยเอามาให้แม่ให้พ่อให้ตาให้ยายดูหมดบ้านคะ ยายเลยบอกว่า  งั้นเสียงที่ได้ยิน คงเป็นเสียงเจ้าของผ้ามั้ง (คือว่าเวลาเราเอาอะไรไปถวายวัดแล้วอุทิศให้คนที่ล่วงลับไปแล้วเค้าบอกจะเป็นของเค้าอะคะ)  ยายเลยเอาผ้ามาวางไว้นอกบ้าน  แล้วพูดว่า...อยู๋ข้างนอกนะ  อย่าเข้าไปรบกวนคนในบ้านให้เค้ากลัวเลย พรุ่งนี้จะพาไปส่งนะ แล้วยายก็จุดธูปบอกเจ้าที่เจ้าทางให้  คืนนั้นนอนแทบไม่หลับ กลัวว่าเค้าจะมาอีกคะ

       และเค้าก็มาจริงๆ!!!  มาบอกว่า ขอบคุณนะ! แค่ 3 คำนี้จริงๆคะ  แล้วหายไปเลย  เราก็กลัวนะแต่ต้องข่มตานอนให้ได้ คิดในใจว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็เช้า.....พอตอนเช้าแม่ไปทำงานเลยเอาพาไปคืนให้เพราะอยู่ใกล้ที่ทำงานแม่  แม่คนขับรถ  มีน้องคนนึงนั่งหลังไปเป็นเพื่อน และถือถุงผ้าไว้  ถึงวัดแล้วแม่ก็รีบเอาไปให้พระเลยคะแล้วเล่าให้ท่านฟัง ท่านก็ไม่พูดอะไร ท่านก็ให้พรแล้วก็กลับ  พอมาถึงที่ทำงาน น้องที่ไปกับแม่เลยพูดคะว่า...พี่....ตอนเราขึ้นรถจะเอาผ้าไปคืนอ่ะ  หนูได้กลิ่นสาปคนแรงมากเลยนะ  ไม่ใช่กลิ่นตัวคนด้วย  คนไม่น่ากลิ่นแรงขนาดนี้  ตอนแรกว่าจะถามพี่ละว่ามีอะไรตายในรถหรือเปล่า  แม่เลยถามว่าได้กลิ่นตอนไหนขาไปหรือกลับ  น้องคนนั้นบอกแม่ว่า ขาไปอย่างเดียว ขากลับไม่ได้กลิ่นแล้ว  (ซึ่งบอกก่อนนะคะว่าน้องคนนั้นเค้าไม่รู้เรื่องนี้คะ  รู้พร้อมพระตอนที่แม่เล่าคะ)  หลังจากนั้นวันต่อมาก็เลยชวนกันไปทำบุญคะ อุทิศให้คนนั้นด้วย  ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่เจออะไรแล้วคะ

    จบเรื่องนึงแล้ว ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ  ต่อไปว่างๆจะมาเล่าต่อนะคะ(ไม่นานคะ)  
    พอดีญาติเยอะคะสนิทๆกันทั้งนั้นที่เจอ แถมพวกลุงๆป้าๆ เซ้นแรงมาก ขอเก็บของก่อนนะคะ จะเลิกงานแว้วววววววววว  ^_^