ชีวิตเปลี่ยวนี้ผ่านพ้นแล้วสิบแปดฝน เริ่มหิวและโหยหาความรักแท้  อยากหมั่นคอยดูแลและรักษาเยื่อใยอีกครั้ง ในรักใหม่
     อยากจะสร้างรังใหม่รักใหม่ อยากถนุถนอมถ่อมตน   ยอมพลีทุกแรงกายใจ  เพื่อเธอ คนใหม่ เพื่อคนเก่าที่เคยเจ็บและผิดพลาด
     นกที่บินสวนลิ่วลมเป็นคู่ๆที่ปลายฟ้า  ช่างอิจฉาในอิสรภาพรักของมัน ไร้อาภัพขาดใจในรักแท้
     รอยยิ้มบาดใจในอดีต  กรีดหัวใจในตอนนี้ ให้กดตัวเองทรมาน รอสมานแผลใจด้วยรักเดิมที่แสนจะไกลแสนไกล
     นกน้อยนางนวลผู้บริสุทธิ์ในรักและอิสรภาพ จงดูแลตัวเจ้าให้เป็นอย่างเจ้า  ให้ได้ถูกเชยชม ถูกรักจากความบริสุทธิ์ของเจ้า
     นานจนกว่าจะหาไม่

             ถ้าเจ้าโบยบิน ไร้คู่ ไร้รัง เพราะความโลดแล่นโลดโผน และเพลิดเพลินกับท้องฟ้าอันกว้างใหญ่
     จงลดปีกที่เจ้ากระพือให้ต่ำลงเท่าตัวของข้าที่ขาดรัก และอิสรภาพรัก  จงอย่าปล่อยความสวยสง่าให้เกิดเภตุภัยแก่ตัวเจ้า
     ไม่มีสิ่งใด  จะเข้าใจเท่ากับความบริสุทธิ์ของการโหยหาซึ่งกันและกัน    ที่คอยคาดหวังให้ได้พบเจอในความพอดีและลงตัว
     ความสวย เลิศเล่อ บริสุทธิ์ อยู่ ณ แห่งใด  จงดลบันดาลให้เกิด รอด ปลอดภัยจากมารร้ายซาตานที่คอยจะกัดกินเนื้อดิบ และหลอกล่อให้ข้า
     ต้องเจ็บแปลบ อีกครั้ง.....ขออย่าได้เกิดอีกครั้ง  ความรักสีดำ ที่ไม่เคยฟื้นอีกเลย