บัดเดี่ยวดังเหง่งหง่างวังเวงแว่ว  สะดุ้งแล้วเหลียวแลชะแง้หา
เห็นโยคีขี่รุ้งพุ่งออกมา    ประคองพาขึ้นไปจนบรรบต
แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์   มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด
ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด   ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจตน
มนุษย์นี้ที่รักอยู่สองสถาน   บิดามารดารักมักเป็นผล
ที่พึ่งหนึ่งพึ่งได้แต่กายตน     เกิดเป็นคนคิดเห็นจึงเจรจา
แม้นใครรักรักมั่นชังชังตอบ   ให้รอบคอบคิดอ่านนะหลานหนา
รู้สิ่งใดไม่สู้รู้วิชา   รู้รักษาคัวรอดเป็นยอดดี
จงคิดตามไปเอาไม้เท้าเถิด   จะประเสริฐสมรักเป็นศักดิ์ศรี
พอสำเร็จคำสำแดงแจ้งคดี   รูปโยคีหายวัยไปกับตา
___________________________________________________

ฝันดีราตรีสวัสดิ์ทุกคนนะเจ้าคะ