สายสวาท ขาดแล้ว แก้วตาเอ๋ย

อันโซ่สร้อย เคยร้อยรัด มัดใจเจ้า
เมื่อสิ้นเงา เยาวนุช  สุดถนอม
ก็ไร้ค่า พาขื่นขม ใจตรมตรอม
พี่จึงยอม ทิ้งสายสร้อย เคยร้อยใจ

สร้อยไม่อาจ มัดใจ ไว้อีกแล้ว
เจ้าดวงแก้ว ลี้ลับ ราวดับหาย
สายรักขาด ไม่อาจฝืน คืนดังใจ
แต่นี้ไป ไม่อาจทวน หวนดังเดิม



[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
.
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่