เพราะใจมันเซ เลยหนีทะเลไปสังขละ ( คนเดียว )

สวัสดีนะ ( เสียงเบบี้มายด์ ) นี่ไม่ใช่กระทู้แรกที่เราเขียน
แต่เป็นกระทู้แรกที่บอกเรื่องราวการไปเที่ยวคนเดียวแบบใจช้ำๆ 55555555 ตลก! -..-
หลายคนชอบพูดว่า " ใจมันเซ ทะเลคือจุดหมาย " ... แต่เราไม่ใช่ เบื่อแล้วทะเล ( เป็นคนระยองฮิ ) เลยอยากหนีไปที่ไหนซักที่
ที่มันไกลๆ ไปแบบอยู่กับตัวเอง ไปคิด ไปทบทวน ไปร้องไห้แล้วลืมเรื่องเห้ๆในชีวิต ... อีนี่ดึงดราม่าตลอดเว!



มันอาจจะเป็นช่วงชีวิตที่โคตรดราม่า แต่มันก็เป็นการเริ่มต้นที่ดีเช่นกัน
เมื่อเราตัดสินใจออกเดินทางคนเดียว แพลนไม่มี ที่นอนไม่รู้ มีแค่จุดหมายและรู้อย่างเดียวคือ " ต้องไปสังขละบุรีให้ได้! "

ภาพทั้งหมดถ่ายโดย Fuji X - M1 / Iphone 5 / ปรับแต่ง VSCO CAM ค่ะ
งบประมาณการไร้สาระครั้งนี้รวม 2535 บาทถ้วนๆ!! เดี๊ยวจะสรุปรายละเอียดให้ดูตอนท้ายอีกรอบเนอะ



ช้าทำไมล่ะ รออะไรคะ สังขละดิ GO!!!!!!!!!!

ดอกไม้ดอกไม้ดอกไม้ดอกไม้ดอกไม้ดอกไม้ดอกไม้



ถ้าอยากดูรูปเพิ่มเติมความไร้สาระเชิญหน้าไอจีเลยค่ะ สาระไม่มีอัพรูปถี่ไปวันๆ 55555



ขอ EDIT ข้อความมาฝากหน้ากระดาษเราซักใบไว้ในอ้อมอกอ้อมใจนะฮ้าาาาา
https://www.facebook.com/WitchuAroundMe

3 วัน 2 คืนที่สังขละ ทริปนี้เกิดขึ้นเพราะน้ำตาล้วนๆ 555555 อีนี่คือดราม่าแท้ๆจ้าาาาา
คิดวันจันทร์ ไปวันเสาร์ ถามว่าเวลาเตรียมตัวก็พอมีนะ แล้วได้แพลนอะไรมั้ย หึ!
นาทีนั้นชีวิตจะคิดอะไรออก แค่หายใจก็เหนื่อยล้าเต็มที ร้องไห้ร้องไห้ร้องไห้  พอคิดได้ว่าจะไปก็ดูข้อมูลคร่าวๆ
ขอแค่ที่นอนแค่นั้นก็พอค่ะ สังขละบุรีจริงๆเราอยากไปที่นี่มานานแล้วนะ เห็นรีวิวผ่านๆตาบ้าง
จุดพีคของการเดินทางมาที่นี่คือ " รถไฟฟรี " แพลนแรกคือนั่งรถไฟฟรีที่สถานีธนบุรี ไปลงสถานีน้ำตก แล้วต่อรถเข้าสังขละค่ะ
เพราะเขาว่ากันว่าเส้นทางรถไฟที่สวยที่สุดในประเทศไทยคือเส้นนี้เลย อยากนั่งมากกก เพราะยังไม่เคยนั่งรถไฟเลยในชีวิต
อยากชิค อยากคูล อยากฮิปต้องนั่งฟังเพลงเศร้าแล้วร้องไห้บนรถไฟงี้ เอออ แม้แต่การร้องไห้ก็ยังครีเอทีฟฟเนอะ -..-





แต่สุดท้ายก็ได้นั่งรถตู้ทั้งไปและกลับค่ะ 555555 เพราะโทรไปถามห้องพักกี่ที่ก็เต็มเมิ๊ดดดดดด
ห้วย!!!!! ตัดสินใจไป Walk in ไม่คิดอะไรแล้วตอนนั้น แต่อีกใจก็ รึจะนอนบนสพานมอญล่ะบักปอบ! -..-
ที่สุดท้ายที่เลือกคือโทรไปถามชื่นใจเฮ้าส์ ก็ไม่รับจองต้องวอคอินอย่างเดียวค่ะ เขาเลยแนะนำว่าต้องมาถึงเร็วๆ ถ้ามารถไฟที่พักไหนก็ไม่ทัน
เพราะเป็นวันหยุดยาว มีสิทธิ์เต็ม แล้วที่เราอ่านรีวิวมาส่วนใหญ่รถที่เขาสังขละจากหน้าน้ำตกจะหมดเร็ว มาช้าด้วย รถไฟออก 7.50 น. ถึง 14.00 น. นี่รวมเวลาเลทแล้วนะ ต้องต่อรถจากหน้าน้ำตกถึงสังขละใช้วลา 4 ชั่วโมง ตายจ้า ถ้าคิดจะมารถไฟก็มี 2 ทาง
คือมีที่พักแล้ว กับไม่สนใจค่ำไหนนอนนั่น 55555 ข้าตัดใจไปชิคบนรถตู้ละกันแกรรรรรรร ยอมรับว่าการเที่ยวคนเดียวครั้งแรก
ถึงจะไปด้วยสติหลุดๆ แต่ก็มีหวั่นๆบ้างแหล่ะ ข้าเป็นผู้หญิงเบาะบางตัวเล็กๆ (หรอวะ ) ตัวคนเดียวนะแกรรรรร สาวแว่น


เอาล่ะ จะไปจริงๆใช่มะ จะไม่เปลี่ยนใจใช่มะ เขียนใบลางาน เกริ่นแล้วก็ขอพ่อ แม่ พี่ ป้า น้า อา เพื่อน เจ้านาย
หูยยยยยย กว่าจะมาได้นะแก ผ่านแปดล้านด่าน คือไม่มีใครเข้าใจข้าอะ แบบอยากไปคนเดียวไรงี้ ทุกคนเป็นห่วงเว่อ!
จะไปพรุ่งนี้เจ้านายยังไม่เซ็นใบลาอะ แล้วคิดว่าชั้นแคร์ป๊ะ หึ! หลิ่วตา สุดท้ายก็ได้มาโดยมีข้อตกลงคือ รายงานทุกชั่วโมงจ้าา


ได้เวลาออกเดินทาง ขึ้นรถตู้จาก ระยอง - อนุเสาวรีย์ตอนตี 3.00 ถึงอนุเสาวรีย์ 5.30 คือนัดกะคิวรถตู้ที่จะไปเข้าตัวเมืองกาญละนะ
ว่ามีรถออกเที่ยวแรก 5.30 มาถึงอีนี่เดินเลยซอยคิวรถจ้า มันอยู่ข้างซูซูกิหลังเซเว่นเซนจูรี่ อีนี่ก็เดินไปโน่นน เกือบถึงเซ็นเตอร์วัน -..-
เลยได้ขึ้นอีกคิว รถออก 6.40 เอาละๆๆๆ การเดินทางเริ่มแล้วเว้ยยย ข้าตื่นเต้นตั้งแต่ก้าวออกจากบ้านละ 5555555





มาถึงกาญจนบุรีประมาณ 9.00 น. รถตู้จะจอดใน บขส. ตัวเมืองกาญเลยค่ะ แล้วเดินไปต่อรถตู้เข้าสังขละอีกที
รถไปสังขละเราได้รอบรถออก 9.30 น. ค่ะ แต่รถออกเร็วกว่ากำหนด 9.10 น. ค่ะ แล้วในรถตู้นี่แหล่ะ ที่ทำให้เราได้เจอเพื่อนร่วมทริป ประหลาดใจ
เราได้ยินเขาคุยกันเรื่องสังขละ แล้วก็มีพี่คนนึงถามผู้หญิงตัวเล็กๆที่นั่งข้างหน้าเราว่ามีที่พักหรือยัง ผู้หญิงคนนั้นบอกว่ายังไม่มี
จะวอคอินหาเอาที่โฮมสเตย์ฝั่งมอญ!!! .... อ้าวเฮ้ย ฝั่งมอญพักได้ด้วยหรอวะ??? หาข้อมูลมามีแต่ที่พักแนะนำฝั่งไทย
ได้ยินแบบนั้นก็สะกิดดิ 555 ก็ข้าอยากนอนฝั่งมอญแบบสัมผัสวิถีชีวิตมอญอะ อย่างงี้ต้องถามค่ะ หัวเราะ

ข้า : เธอๆ ฝั่งมอญมีที่พักด้วยหรอ
ญ : มีๆๆ เธอมากะใคร
ข้า : คนเดียว
ญ : หรอๆๆๆ ไปด้วยกันมั้ย ??
ข้า : ไปดิ ...

ถามว่าใจง่ายมั้ย ชั้นตอบเลยว่ามว๊ากกก ( เพลงพี่เบิร์ดมาดิ ) แล้วเราก็ได้รู้จักกวาง คนที่ชวนและเริ่มต้นบทสนทนาตั้งแต่บนรถ
จนวันสุดท้ายที่วังขละ ยิ้มยิ้มยิ้ม กวางก็เป็นพวกแบกเป้เที่ยวคนเดียวเหมือนกัน นางไปทริปคนเดียวมา 4 ที่ล่ะมั้ง ถ้าข้าจำไม่ผิด
กวางมากับแบงค์ ซึ่งก็แบกเป้เที่ยวคนเดียวเหมือนกัน เขาสองคนไปเจอกันที่ปีนังเมื่อสงกรานต์ที่ผ่านมา เลยนัดมาทริปสังขละด้วยกันครั้งแรก
พอเรารู้ว่าเขาเป็นแบบเดียวกะเรา คือแบบเที่ยวไปเรื่อยๆ ชอบถ่ายรูปนานๆ ก็แบบเฮ้ยยสบายใจว่ะ มันต้องลองไปด้วยกันสินะ ถึงจะรู้
จุดเริ่มต้นอยู่ตรงนี้แหล่ะ นาทีนั้นพอรู้ว่าได้เพื่อนร่วมทางแล้วที่นงที่นอนช่างแม่นางแมวน้ำเลยจ้า กูนอนบนสะพานก็ได้ตอนนี้

อมยิ้ม02อมยิ้ม16อมยิ้ม17





มาถึงก็หาไรกินก่อนเลย อันดับแรกคือหิวโคตร! รถจอดที่หน้าตลาดสังขละนะคะ เดินมานิดเดียวเจอร้านข้าวแกงเลย
แบงค์บอกที่นี่ของขึ้นชื่อคือ ขนมจีนหยวกกล้วย แต่อีนี่ไปถึงสังขละ สั่งกะเพราหมูสับจ้าาาาา สิ้นคิด ... !





นี่ขนมจีนหยวกกล้วย กวางให้ชิม อร่อยดี ดีกว่ากะเพราแน่ๆแหล่ะแกกก
แล้วคือขนมจีนจานละ 10 บาท เฮ้ยยยย กะเพรา 40 .................. อืม! กินจุดดิ -..-





อิ่มแล้วก็เดินต่อค่าา จริงๆตลาดกับสะพานมอญห่างกันไม่มากเท่าไหร่ค่ะ ประมาณ 1 - 2 กิโลได้
แต่แนะนำว่านั่งวินเถอะค่ะ 20 บาท จะได้มาเที่ยวให้สมคำว่าชิวแอนด์ชิคคค ไม่ต้องทรมานร่างแบบเราสามคน
ฮือออออ คือคิดว่าจะเดินชิวชมเมืองไง ใครจะรู้ว่ามันจะเหนื่อยขนาดเน้ๆๆ ร้อนไม่กลัว กลัวเหงื่อไหลเข้าตา
มันแสบนะโว้ยยย เดินมาจนถึงสะพานมอญด้วยความท้อแท้ ซ่ากันทุกคนค่ะ ห้าวมาก พอมาถึงสะพานอะแกรร แบบเฮ้ย
นี่มันฝันที่คิดไว้เลย วันนึงชั้นจะมาอยู่บนสะพานนี้ แล้วก็ได้มาจริงๆ ดีใจกว่าเรียนจบป๊ะ แลดูมหัศจรรย์มากในชีวิตนี้ ประหลาดใจ

ภาพแรกที่สะพานมอญ .. ยิ้ม




ก่อนจะมาเค้าบอกว่าฝนตกทุกวัน ให้เตรียมเสื้อกันฝนมาด้วย แล้วนี่คือล่ะ? ใสๆ แดดสดๆ
เหมาะแก่การแผ่ร่างบนสะพานแล้วนอนให้พี่อาทิตย์เผาเล่นๆ แต่ลืมเรื่องร้อนไปเถอะ ความงามอยู่ตรงหน้าแล้ว
ชะโงกหน้าไปดูใต้สะพาน ชื่นใจกว่าได้กินน้ำทิพฝาเขียวเย็นๆอีก .... น้ำแห้งสึส! -..-  งี้แหล่ะ อกหักช่วงน้ำลด
ไม่มีทางเลือกป๊ะวะอ้วน นี่ถ้าเอาน้ำตาที่เสียไปมาสาดใส่คงช่วยบรรเทาความแห้งแล้ง ณ ที่แห่งนี้ได้บ้างกระมัง ยิ้ม!!


สะพานมอญ คือเอกลักษณ์ของที่นี่ เป็นสะพานไม้ยาว 900 เมตร ( มั้งคะ ถ้าจำไม่ผิด )
ฝั่งที่เราจะไปเป็นหมู่บ้านมอญ นั่นคือจุดหมายที่เราจะไปหาที่นอนกัน คร่อกฟี้ เดินไปเรื่อยๆก็มีเด็กน้อยมาถามว่าจะนั่งเรือมั้ย
ได้ที่พักหรือยัง จริงๆเราก็ไม่ค่อยได้สนใจเท่าไหร่นะ  เพราะไปเที่ยวที่ไหนก็จะเจอเด็กประมาณนี้ มาแนวว่าถ่ายรูปมั้ย 20
ไปนั่นนี่มั้ยจ่ายมาเท่านั้นเท่านี้ แต่!!!! ... คนที่นี่ไม่ใช่แบบนั้นค่ะ ยิ้ม

เขาจะไม่เดินมาเพื่อเรียกเงินจากเราด้วยความสงสาร แต่จะเป็นการทำงานแลกเงินมากกว่า ลืมไปเลยว่าถ่ายรูปแล้วจะเสียตังค์
นอกจากมันจะเป็นสินน้ำใจจากเราเองค่ะ ส่วนใหญ่ก็จะเป็นมัคคุเทศน์น้อย " พี่รู้จักประวัติสะพานไม้รึยังครับ/คะ" , "พี่รู้จักประวัติวัดจมน้ำรึยังครับ/คะ" , "พี่นั่งเรือชมวัดมั้ยคะ/ครับ" .... ได้ยินจนท่องประโยคพวกนี้ได้เลยทีเดียว .... เราเองก็เสียไปเยอะนะกับเด็กที่นี่ 55555
ไม่ได้สงสาร แต่เอ็นดูน้องมากกว่า รอยยิ้มทุกคนดูจริงใจดีจัง ตกหลุมรักคนที่นี่ทันที อมยิ้ม04










น้องคนนึงที่เดินมาถามเรา จะเป็นไกด์น้อยนำเที่ยวและเล่าประวัติสะพานมอญ เราบอกว่ายังไม่ได้ที่พักเลย
ถามน้องว่ามีที่พักถูกๆมั้ย น้องเค้าก็บอกว่าก็มีแพหลังเล็ก 1000 นึง ใหญ่หน่อย 1500 เค้าเองก็ไม่รู้จักที่พักเท่าไหร่
เราบอกจะไปฝั่งมอญ พอจะรู้จักที่พักมั้ย น้องเลยพามาบ้านป้าเขาเลยจ้าา มาถึงเป็นที่พักโฮมสเตย์สะอาดตามาก
มีห้องว่าง ข้างนอกเป็นแบบนอนมุ้งได้ เราเลยเลือกห้องที่ว่าง มีห้องน้ำในตัว บนเตียงนอนได้ 2 คน
ป้าแกเลยจัดที่นอนเสริมให้นอนข้างล่างอีกที่นึงแบบไม่คิดเงินเพิ่ม ตกคืนล่ะ 500 บาทค่ะ เราตกลงเอา 2 คืน 1000/3 = 330 บาทถ้วน!!
คือดีอะแกรรรร ห้องน่านอนสบายใจมาก ถูกที่สุดในสยามราชธานี 55555 คือเค้าไปมีมุ้งแบบเจ้าหญิงกางไสวปลิวไป
นึกว่าตัวเองเป็นเมอเมทอยู่พักนึง 5555 ไม่มีรูปห้องนะคะ ถึงที่นอนก็แผ่ข้าวของแต่ล่ะคนเลยทันที คือเหนื่อยด้วยร้อนด้วย
สภาพห้องหลังจากเราเข้าพักนี่ต่างจากตอนมามาก ที่นี่ชื่อบ้านป้าซำมะโฮมสเตย์ค่ะอมยิ้ม11อมยิ้ม11










เก็บของเสร็จก็เตรียมตัวออกไปท่องจักรวาลจ้า ปกติมาที่นี่เขาจะมีมอเตอร์ไซต์ให้เช่าคันละ 200 แต่ป้าแกใจดีไปอี๊กกก
ให้ยืมขับไปฟรีๆ กลับไม่ถูกโทรมาเดี๊ยวไปรับ โอ๊ยยยซึ้งใจ ง๊ามงามเน่าะป้าาาาา อมยิ้ม02


ที่แรกเลย มาถึงนี่ต้องมามุมมหาชน เจย์ดีพุทธคยา สวยงามตามท้องเรื่องไป แต่ตอนที่ไปกำลังปิดปรับปรุงค่ะ
นี่ก็เลวไปอีก แอบขึ้นไปถ่ายมาแว๊บนึง อุตส่ามานะแกรรร ข้าเสียดาย ขอซัก 5 - 6 ภาพก็ยังดี กิกิ ;)























วัดที่สองเป็นวัดอะไรจำชื่อไม่ได้ ขอโทษจริงๆค่ะ คือชื่อวัดคล้ายๆกัน อีกอย่างชื่อยาวและจำลำบาก -..-










แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่