สมัยก่อนกองหน้าพอถูไถ ไวใจ้ได้เป็นคนๆ
กองกลางม้วนวน
กองหลัง พอโดนสวน รวนทุกที
ยุคนี้...
กองหลังไว้ใจได่เลย เข้าบอลฉลาด แข็งแกร็ง
กองกลางกับหน้า แฟนบอลรอจนเหงือแห้งกว่าจะยิงสักเม็ด ปั้นกันอยู่นั้น
นัดเจอเวียดนาม ผมว่ายังไงเราก็เสียประตูยาก แต่จะยิงเขาได้รึป่าว ยากยิงกว่า ปั้นแล้วปั้นอีก เคาะแล้วเคาะอีก ใจเย็นดุจมหาสมุทรแอนตาดกะติก