บทชมโฉม (คราก่อน)
โอ้เชษฐา ชาตรี อกสามศอก
มิลวงหลอก กล้ามฉะมัด ฉลาดเฉลียว
ร่างระหง องค์ลออ พระศอเรียว
หากมาเกี้ยว กรมิปัด มิขัดเลย
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
อกอีแป้น แล่นลึก เข้าตึกแขก
ผู้ดีแตก แต่สาแหรก มิขาดได้
เหตุเพราะว่า ได้สบมาต ปราชญ์เชิงชาย
จะหันซ้าย ร้ายก็ขัด ซัดแกงเกลือ
พ่อคิ้วหนา ตาโต มโหระทึก
พ่อคอลึก ไหล่ผงาด องอาจเหลือ
อกผึ่งผาย กายสมมาตร ปราดดังเสือ
แก้มระเรื่อ ไล่ยิ้ม ให้อิ่มพลัน
พ่อเนื้อแก้ว กล้ามปรก เป็นหกมัด
ขาแข้งชัด กำยำ เหลือล่ำสัน
ท่าทีสะอาด ท่างทางฉลาด เหมือนปราชญ์ปัน
ดูขยัน คมขำ หล่อล้ำใคร
ลองแอบมอง ปองดู มิมีเทียบ
มาดเนี้ยบ เฉียบฉิว ไม่พริ้วไหว
สูงสล้าง พ่อไหล่กว้าง น่าแกว่งไกว
เหมือนเรือใบ ผงาดพัด มิขัดเลย
แต่พ่อองค์ ทรงศอกชอบ หลอกถาม
พอพูดพล้ำ พ่อก็ย้ำ ให้ความเสีย
เดี๋ยวยิ้มเย้ย ยิ้มหยัน อีชั้นเพลีย
เดี๋ยวแม่จับ ทำเมีย เสียนี่กระไร
(วรรคสุดท้าย กลอนพาไปนะเจ้าค่ะ >_< )
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
สวัสดีค่ะ ทุกท่าน
บ่ายสามแล้ววว เขียนกระทู้ตั้งแต่ บ่ายโมง ม่ายยยยยยย
เข้าเรื่องค่ะ กุชอบ บทชมโฉม เพราะ มีศัพท์ ราชศัพท์ คำสุภาพ เหมาะเจาะ เพราะพริ้ง
จึงอยากจะมีบุญ มีโอกาส ได้อ่านบทชมโฉม จากนักปราชญ์ และยอดกวีทุกท่าน
หลายท่าน ชมธรรมชาติ สวยงาม เพราะพริ้ง เห็นภาพ ขอบทชมหนุ่ม ชมสาวกันบ้าง
แต่ก็ร๊อรอ ก็ยังมิ เห็นมีท่านไหน ตั้งกระทู้ชมโฉม ผู้หญิง หรือ ผู้ชาย
กุจึงถือ วิสาสะ แต่งบทชมโฉม มาแลกค่ะ
(กุเอากระเบื้อง มาแลกทอง เจ้าค่ะ)
ปล. รูปประกอบ ไม่เหมาะไม่ควร หรือ คำพูดไม่สุภาพ ตักเตือน กุได้นะคะ ขอบพระคุณค่ะ
ปล. พอจะชมโฉม ทีไร นึกไปถึงบทละคร ระเด่นลันได ทุกทีสิน่า
๏ เมื่อนั้น
พระสุวรรณลันไดเรืองศรี
เหลียวพบสบเนตรนางตานี
ภูมีพิศพักตร์ลักขณา ฯ 2 คำ ฯ
๏ชมโฉม สูงระหงทรงเพรียวเรียวรูด
งามละม้ายคล้ายอูฐกะกลาป๋า
พิศแต่หัวตลอดเท้าขาวแต่ตา
ทั้งสองแก้มกัลยาดังลูกยอ
คิ้วก่งเหมือนกงเขาดีดฝ้าย
จมูกละม้ายคล้ายพร้าขอ
หูกลวงดวงพักตร์หักงอ
ลำคอโตตันสั้นกลม
สองเต้าห้อยตุงดังถุงตะเคียว
โคนเหี่ยวแห้งรวบเหมือนบวบต้ม
เสวยสลายาจุกพระโอษฐ์อม
มันน่าเชยน่าชมนางเทวี ฯ ๖ คำ ฯ
Refer: http://www.arts.chula.ac.th/~complit/etext/raden.htm
อันนี้ชมโฉมสาว ของคุณ nana_tjj เอามาแปะไว้บนนี้ ของดีดี เพราะๆ ต้องวางไว้เด่นๆค่ะ http://ppantip.com/topic/32561422
๏ ชมโฉม ๏ (๑๘+)
โอ้เชษฐา ชาตรี อกสามศอก
มิลวงหลอก กล้ามฉะมัด ฉลาดเฉลียว
ร่างระหง องค์ลออ พระศอเรียว
หากมาเกี้ยว กรมิปัด มิขัดเลย
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
อกอีแป้น แล่นลึก เข้าตึกแขก
ผู้ดีแตก แต่สาแหรก มิขาดได้
เหตุเพราะว่า ได้สบมาต ปราชญ์เชิงชาย
จะหันซ้าย ร้ายก็ขัด ซัดแกงเกลือ
พ่อคิ้วหนา ตาโต มโหระทึก
พ่อคอลึก ไหล่ผงาด องอาจเหลือ
อกผึ่งผาย กายสมมาตร ปราดดังเสือ
แก้มระเรื่อ ไล่ยิ้ม ให้อิ่มพลัน
พ่อเนื้อแก้ว กล้ามปรก เป็นหกมัด
ขาแข้งชัด กำยำ เหลือล่ำสัน
ท่าทีสะอาด ท่างทางฉลาด เหมือนปราชญ์ปัน
ดูขยัน คมขำ หล่อล้ำใคร
ลองแอบมอง ปองดู มิมีเทียบ
มาดเนี้ยบ เฉียบฉิว ไม่พริ้วไหว
สูงสล้าง พ่อไหล่กว้าง น่าแกว่งไกว
เหมือนเรือใบ ผงาดพัด มิขัดเลย
แต่พ่อองค์ ทรงศอกชอบ หลอกถาม
พอพูดพล้ำ พ่อก็ย้ำ ให้ความเสีย
เดี๋ยวยิ้มเย้ย ยิ้มหยัน อีชั้นเพลีย
เดี๋ยวแม่จับ ทำเมีย เสียนี่กระไร
(วรรคสุดท้าย กลอนพาไปนะเจ้าค่ะ >_< )
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้