คือ ผมกับเธอรักกันมาก อยู่ๆเมื่อวานเธอก็บอกผม ว่าเธอไปคบคนอื่นได้3-4อาทิตย์แล้ว ในขณะที่ช่วงเวลานั้น เรารักกันมาก?
ผมร้องไม่ออก  น้ำตาตกใน ช็อคกับทุกสิ่ง มือไม้สั่นตัวสั่น เหมือนหัวใจจะวายตาย ณ ขณะนั้น ผมทำอะไรไม่ถูก
สุดท้ายผมก็เลือกที่จะคุยกับเธอดีๆ เธอบอกว่าเธอรักตัวเอง อยู่กับผมต่อไปก็ไม่มีอนาคต ในขณะที่อีกคนมีทุกสิ่ง หล่อกว่า รวยกว่า ทุกอย่าง
ผมนั่งคุยกับเธอ ในขณะที่ต้องปั้นหน้ายิ้ม บอกเธอว่าผมไม่เป็นไร และบอกเธอว่าไปเถอะ ไปหาเค้าเถอะ ที่เธอยอมบอกเพราะฝั่งนู้นเค้าจับได้ว่าเธอมีแฟน
เลยงอลเธอ ผมเลยต้องไปคุยกับผู้ชายคนนั้นให้ ว่าผมกะเธอเลิกกันแล้ว ?? ได้โปรดดูแลเธอที ได้โปรดรักเธอที ผมพิมบอกเค้าในเฟซไป น้ำตาจะไหลไป
แต่ก็ต้องฝืนยิ้ม และลูบหัวเธอ ว่าเธอไม่ผิด แต่ผิดที่ผมกอดเธอไว้ไม่แน่นพอเอง ผมนอนไม่หลับทั้งคืน เอาแต่เปิดเพลงกรอกหูไป
เช้านี้ผมมาทำงาน ก็แทบจะยืนไม่ไหว แถมต้องไปรับเธอมาทำงาน และปลอบเธอว่าเดี๋ยวพี่เค้าก็คุยกับเธอเอง ใจเย็นๆสู้ๆ
ผมอยากจะพูดไปว่าได้โปรดเลิกคุยกับเค้า แล้วกลับมารักกันเหมือนเดิมเถอะ แต่คงไม่ทันแล้ว ทั้งตัวและใจเธอมอบให้เค้าหมดแล้ว ที่เจ็บกว่าคือผม
ยอมที่จะให้ตัวเองเป็นของตาย เพียงเธอบอกว่า ถ้าไปกะพี่เค้าละมันไม่เวิร์ค เธอจะกลับมาหาผมได้เหมือนเดิม ผมดูโง่มั้ยครับ?
และเมื่อกี้นั่งกินข้าวกับเธอ พี่คนนั้นก็เฟซไทม์มาหาเธอ หน้าเธอดูมีความสุขมากเลยครับ ผมนี่แทบจะตาย แต่ก็ต้องนั่งยิ้มให้
ผมคิดว่าเราสองคนเป็นเนื้อคู่กัน เพราะเราเกิดวันเดียวกัน เดือนเดียวกัน ปีเดียวกัน กรุ้ปเลือดเดียวกัน ชื่อเล่น น เหมือนกัน
แต่สุดท้ายมันก็ไม่ใช่เสมอไป  เพราะสุดท้ายเนื้อคู่เราคือคนที่นิสัยเข้ากันได้ดีต่างหาก...