วันนี้ตั้งใจไปปั่นที่สนามเขียวตั้งแต่บ่ายสามเพราะเย็นๆตั้งใจไปเวียนเทียนต่อ มีเพื่อนไปด้วย2คน
ซึ่งปกติกลุ่มพวกผมสู้แดดสู้ลมมากๆแม้ไม่ใช่ขาแรงโหดอะไร แต่ปกติก็ปั่นกลางแดดร้อนได้สบายๆ
แต่วันนี้มีสิ่งนึงในตัวผมที่ไม่ปกติ คือผมดัน"ปวดขรี้"ก่อนปั่น ปวดมากๆข้าศึกบุกอย่างรุนแรง
ก็เลยไปเข้าห้องน้ำที่ตรงทางเข้า พอเข้าไปปิดประตูถอดกางเกงนั่งลงเท่านั้นล่ะ เริ่มรู้สึกไม่ดีแล้วครับ
เพราะในห้องน้ำแมร่งร้อนมากๆ ร้อนสุดๆ แถมอากาศก็ไม่พอจะหายใจ ใครเคยไปเข้าห้องน้ำหน้าสนามเขียว
จะรู้เลยครับว่าไอ้ส้วมน๊อคดาวน์เนียะ มันทั้งเล็กทั้งอับ อากาศไม่ถ่ายเท ยิ่งมาตั้งกลางแดดนี่สุดๆไปเลย
ข้างในแมร่งร้อนเป็นเตาอบดีๆนี่เอง แต่นาทีนั้นไม่มีทางเลือกกลัวปั่นๆไปแล้วขรี้แตกเป็นรายแรกในสนามเขียว
อาจทำให้การท่าและ SCB ต้องประกาศปิดปรับปรุงตั้งแต่วันนี้เลยก็เป็นได้เพราะมีนักปั่นขรี้แตกกลางสนาม
เอ้าไหนๆไม่มีทางเลือกแล้ว ปวดขรี้ก็ขรี้ในนี้ล่ะวะ แต่ขรี้เจ้ากรรมมันก็ดันไม่ออกง่ายๆ ต้องออกแรงเบ่ง
คิดสภาพนะ ร้อนๆอบๆ ต้องมาออกแรงเบ่ง เฮื๊อก~~ เหงื่อแตกพลั่กๆ ยัง ยังไม่จบ
มันมีก๊อกสองและสามตามมาให้ออกแรงต่ออีก ออกแรงสู้กับขรี้มาสามยกในส้วมนรกบอกตรงๆเลย
ผมปั่นหนึ่งรอบใหญ่ยังไม่เหนื่อยขนาดนี้ - -" ตอนนั้นเวลาผ่านไปน่าจะเกินสามนาทีมั้ง
ผมเริ่มรู้สึกไม่ดีแล้วครับหายใจอึดอัดมากๆเหงื่อออกชุ่มเลยแต่ขรี้มันยังไม่สุดนี่แหละปัญหาใหญ่
สัญชาติญาณบอกเลยว่าเฮ้ย เราต้องออกไปจากตรงนี้แล้วนะ แต่ใจมันบอกว่าเดี๋ยวๆมันยังเหลืออีกเฮือก
ตอนนั้นไม่ไหวละครับ ผมตัดสินใจแง้มบานประตูนิดนึงให้อากาศเข้า อายก็ช่างมันวะดีกว่าเป็นลมคาส้วม
มือนึงจับลูกบิดไว้ไม่ให้ลมตีประตูเปิดไปทั้งบาน มือนึงคุมสายฉีด แล้วก็รีบจัดการธุระต่อจนเสร็จ
พอเรียบร้อยผมเดินออกมาจากส้วมในสภาพเสื้อชุ่มไปด้วยเหงื่อ เหงื่อชุ่มทั้งตัวเลยครับ
เพื่อนถามเลยว่าไปทำอะไรมา แต่ตัวผมตอนนั้นเพลียครับ เพลียมากๆ อยากได้น้ำดื่ม
ก็เลยดื่มน้ำจากกระติกติดรถนั่นแหละ ตอนนั้นผมรู้ตัวละครับว่ารอบใหญ่ตอนนี้ไม่ไหวแน่ๆ
ก็เลยบอกเพื่อนว่าให้ไปส่งผมที่รถก่อน ขอพักในรถจิบน้ำหวานเย็นๆตากแอร์สักครึ่งชั่วโมง
แล้วเดี๋ยวรอให้พวกเพื่อนปั่นจบรอบนึงแล้วจะตามไปสมทบรอบที่สอง แต่พอผมปั่นกลับไปที่รถ
ด้วยแดดที่ร้อนผมรู้สึกเลยครับว่าพื้นมันเริ่มหมุน เริ่มคิดถึงเรื่อง"ฮีทสโตรก"ขึ้นมาแล้วครับ
พอคิดได้ปั๊บผมปลดคลีททันทีเพื่อป้องกันวูบกลางอากาศแล้วรถล้ม แล้วผมก็ทิ้งตัวลงนั่งเลยครับ
หลังจากนั้นก็ถอดเสื้อออกแล้วให้เพื่อนช่วยประคองไปที่รถ
พอมาที่รถก็ปฐมพยาบาลทันทีตามที่เคยศึกษามาคือ ลดอุณภูมิในร่างกายลงให้มากที่สุดก่อน
ผมจึงดื่มน้ำเย็นและไบเล่ที่แช่ในกระติกน้ำแข็ง เอาผ้าชุบน้ำเย็นเช็ดตัวและตามซอกต่างๆ
ตอนนั้นรู้สึกดีขึ้นทันทีเลยครับ มั่นใจแล้วล่ะว่าปลอดภัย แต่ยังเพลียก็เลยให้เพื่อนพากลับบ้านเลยครับ
สรุปวันนี้ก็เลยอดปั่น กลับมาทานข้าวที่บ้านแล้วอาบน้ำเปิดแอร์นอน เพิ่งตื่นเมื่อสักครู่นี่เอง ตอนนี้โอเคแล้ว
ก็เลยมาเล่าประสบการ์ณในพันทิปเลยครับ เผื่อคนอื่นจะได้ระวังตัวไว้เวลาออกกำลังกายตอนอากาศร้อนจัดๆ
แชร์ประสบการ์ณ โครตร้อน เป็นลม วูบคาสนามเขียว!!
ซึ่งปกติกลุ่มพวกผมสู้แดดสู้ลมมากๆแม้ไม่ใช่ขาแรงโหดอะไร แต่ปกติก็ปั่นกลางแดดร้อนได้สบายๆ
แต่วันนี้มีสิ่งนึงในตัวผมที่ไม่ปกติ คือผมดัน"ปวดขรี้"ก่อนปั่น ปวดมากๆข้าศึกบุกอย่างรุนแรง
ก็เลยไปเข้าห้องน้ำที่ตรงทางเข้า พอเข้าไปปิดประตูถอดกางเกงนั่งลงเท่านั้นล่ะ เริ่มรู้สึกไม่ดีแล้วครับ
เพราะในห้องน้ำแมร่งร้อนมากๆ ร้อนสุดๆ แถมอากาศก็ไม่พอจะหายใจ ใครเคยไปเข้าห้องน้ำหน้าสนามเขียว
จะรู้เลยครับว่าไอ้ส้วมน๊อคดาวน์เนียะ มันทั้งเล็กทั้งอับ อากาศไม่ถ่ายเท ยิ่งมาตั้งกลางแดดนี่สุดๆไปเลย
ข้างในแมร่งร้อนเป็นเตาอบดีๆนี่เอง แต่นาทีนั้นไม่มีทางเลือกกลัวปั่นๆไปแล้วขรี้แตกเป็นรายแรกในสนามเขียว
อาจทำให้การท่าและ SCB ต้องประกาศปิดปรับปรุงตั้งแต่วันนี้เลยก็เป็นได้เพราะมีนักปั่นขรี้แตกกลางสนาม
เอ้าไหนๆไม่มีทางเลือกแล้ว ปวดขรี้ก็ขรี้ในนี้ล่ะวะ แต่ขรี้เจ้ากรรมมันก็ดันไม่ออกง่ายๆ ต้องออกแรงเบ่ง
คิดสภาพนะ ร้อนๆอบๆ ต้องมาออกแรงเบ่ง เฮื๊อก~~ เหงื่อแตกพลั่กๆ ยัง ยังไม่จบ
มันมีก๊อกสองและสามตามมาให้ออกแรงต่ออีก ออกแรงสู้กับขรี้มาสามยกในส้วมนรกบอกตรงๆเลย
ผมปั่นหนึ่งรอบใหญ่ยังไม่เหนื่อยขนาดนี้ - -" ตอนนั้นเวลาผ่านไปน่าจะเกินสามนาทีมั้ง
ผมเริ่มรู้สึกไม่ดีแล้วครับหายใจอึดอัดมากๆเหงื่อออกชุ่มเลยแต่ขรี้มันยังไม่สุดนี่แหละปัญหาใหญ่
สัญชาติญาณบอกเลยว่าเฮ้ย เราต้องออกไปจากตรงนี้แล้วนะ แต่ใจมันบอกว่าเดี๋ยวๆมันยังเหลืออีกเฮือก
ตอนนั้นไม่ไหวละครับ ผมตัดสินใจแง้มบานประตูนิดนึงให้อากาศเข้า อายก็ช่างมันวะดีกว่าเป็นลมคาส้วม
มือนึงจับลูกบิดไว้ไม่ให้ลมตีประตูเปิดไปทั้งบาน มือนึงคุมสายฉีด แล้วก็รีบจัดการธุระต่อจนเสร็จ
พอเรียบร้อยผมเดินออกมาจากส้วมในสภาพเสื้อชุ่มไปด้วยเหงื่อ เหงื่อชุ่มทั้งตัวเลยครับ
เพื่อนถามเลยว่าไปทำอะไรมา แต่ตัวผมตอนนั้นเพลียครับ เพลียมากๆ อยากได้น้ำดื่ม
ก็เลยดื่มน้ำจากกระติกติดรถนั่นแหละ ตอนนั้นผมรู้ตัวละครับว่ารอบใหญ่ตอนนี้ไม่ไหวแน่ๆ
ก็เลยบอกเพื่อนว่าให้ไปส่งผมที่รถก่อน ขอพักในรถจิบน้ำหวานเย็นๆตากแอร์สักครึ่งชั่วโมง
แล้วเดี๋ยวรอให้พวกเพื่อนปั่นจบรอบนึงแล้วจะตามไปสมทบรอบที่สอง แต่พอผมปั่นกลับไปที่รถ
ด้วยแดดที่ร้อนผมรู้สึกเลยครับว่าพื้นมันเริ่มหมุน เริ่มคิดถึงเรื่อง"ฮีทสโตรก"ขึ้นมาแล้วครับ
พอคิดได้ปั๊บผมปลดคลีททันทีเพื่อป้องกันวูบกลางอากาศแล้วรถล้ม แล้วผมก็ทิ้งตัวลงนั่งเลยครับ
หลังจากนั้นก็ถอดเสื้อออกแล้วให้เพื่อนช่วยประคองไปที่รถ
พอมาที่รถก็ปฐมพยาบาลทันทีตามที่เคยศึกษามาคือ ลดอุณภูมิในร่างกายลงให้มากที่สุดก่อน
ผมจึงดื่มน้ำเย็นและไบเล่ที่แช่ในกระติกน้ำแข็ง เอาผ้าชุบน้ำเย็นเช็ดตัวและตามซอกต่างๆ
ตอนนั้นรู้สึกดีขึ้นทันทีเลยครับ มั่นใจแล้วล่ะว่าปลอดภัย แต่ยังเพลียก็เลยให้เพื่อนพากลับบ้านเลยครับ
สรุปวันนี้ก็เลยอดปั่น กลับมาทานข้าวที่บ้านแล้วอาบน้ำเปิดแอร์นอน เพิ่งตื่นเมื่อสักครู่นี่เอง ตอนนี้โอเคแล้ว
ก็เลยมาเล่าประสบการ์ณในพันทิปเลยครับ เผื่อคนอื่นจะได้ระวังตัวไว้เวลาออกกำลังกายตอนอากาศร้อนจัดๆ