เรื่องที่จะเล่าเป็นเรื่องของรุ่นพี่ เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อประมาณ 3 ปีกว่ามาแล้ว  มันเริ่มจากที่พี่ของเรา ไปไหว้พระที่วัดแห่งหนึ่งย่านหลักสี่ ซึ่งช่วงอยู่วัดก็คือไหว้พระขอพรธรรมดา ไม่ได้ไปลบหลู่อะไรเลย หลังจากนั้นก็กลับมา ไม่ได้มีอะไรผิดปกติ

จนกระทั่งตกดึกของคืนนั้น พี่เขาก็เข้านอนตามปกติ  แล้วนิสัยพี่เนี่ยคือเวลาจะนอนต้องเปิดทีวีทิ้งไว้  ทีนี้พอกลางดึกน่าจะเวลาสักประมาณตี 3 พี่เขาก็รู้สึกตัวแน่นหน้าอกหายใจไม่ออก ก็พยายามลืมตา แต่มันเปิดตาได้ไม่สุด คือหนักตามาก แล้วเห็นเงาดำๆยืนค้อมตัวเอามือกดไว้ที่หน้าอก พอเริ่มเห็นมันก็เริ่มมีความรู้สึกที่มือกดลงมานั้นปวดแสบปวดร้อน แล้วยังรู้สึกหายใจไม่ออก คือตอนนั้นพี่บอกทรมาณมาก ด้วยความที่แสงจากระเบียงมันสลัว พี่ก็พยายามจะมองมัน ทั้งๆที่ปกติพี่เขาจะเปิดทีวี แต่วันนั้นทีวีมันดันปิด!! ซึ่งไม่รู้ว่า ใครปิด คือนึกภาพตามนะคะ ทีวีจะอยู่ปลายเตียง ส่วนระเบียงจะอยู่ทางขวามือ  ไอเงาดำเนี้ยมันยืนกดที่หน้าอกพี่ยู่ทางระเบียง พี่เขาก็หันไปดูทางทีวีจะอาศัยแสงจากนั้นแต่ก็นั่นแหละมันปิดอยู่ ลักษณะของทีวีจะเป็นทีวีจอแบน แต่ตอนที่พี่หันไปมองทีวีนั้นแหละ เห็นเป็นหน้าผู้หญิงแก่ๆลอยนูนออกมาจากทีวี ตอนนั้นพี่ตกใจมาก ทำอะไรไม่ถูก เลยก็หลับตาตั้งสติ นึกถึงศาลตายายด้านล่างคอนโด อธิษฐานในใจว่า ตาจ๋า ยายจ๋า ช่วยหนูด้วย  

สิ้นสุดความคิดนั้น ก็รู้สึกเหมือนมีอะไรกระชากมือนั้นออกจากอก เลยรีบลืมตา คราวนี้ลืมได้สุดตาแล้วแต่ห้องมันยังสลัวๆอยู่ หันไปเห็นผู้หญิงกับผู้ชายแก่ๆ พอมองออกว่าใส่ชุดพราหมณ์ ลักษณะคือยืนคนละฝั่ง จับไอเงาดำๆนั้นลากออกไปจากห้อง  กว่าที่พี่จะลืมตาเห็นชัด ก็เห็นพวกเขาอยู่กันที่ประตูแล้ว แล้วพอออกไป พี่เขาก็ตื่นเต็มตัวได้สติรีบไปเปิดไฟ แล้วคือด้วยความที่คิดว่าเมื่อกี้นี้ฝันไปรึเปล่า เลยวิ่งเข้าไปดูกระจกในห้องน้ำ เปิดตรงหน้าอกดู เห็นเป็นรอยมือห้านิ้วเลยค่ะ รอยแดงๆไหม้ๆ

พอเช้ามา พี่เขาก็เลยซื้อขนมไปไหว้ที่ศาลตายาย  คือปกติพี่เขาผ่านก็แค่ยกมือไหว้แต่ไม่เคยเอาของเอาอะไรไปไหว้ พอวันนั้นที่เอาของไปไหว้มองเข้าไปในศาลก็เห็นหุ่นตายายใส่ชุดเดียวกับที่พี่เห็นเมื่อคืนเลย (คือไม่รู้ว่าปกติตายายต้องใส่ชุดพราหมณ์เหมือนกันหมดทุกศาลมั้ย)  แต่พี่ไม่ได้ทำบุญให้ผีตนนั้นนะ เพราะพี่บอกว่า ถ้าขอกันดีๆไม่ว่า จะช่วยเหลือเต็มที่ให้ทำอะไรก็บอก แต่มาแบบเนี้ยไม่แช่งไม่ให้ผุดไม่ให้เกิดก็บุญแล้ว

เรื่องราวก็มีแค่นี้ค่ะ