สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเราเลยค่ะ หากผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยด้วยนะคะ
.
.
.
ก่อนอื่นต้องบอกก่อนนะคะว่าเราเป็นผู้หญิง100%ค่ะ ส่วนตัวคือชอบผู้ชายค่ะ555555 แต่นิสัยส่วนตัวของเราคือค่อนข้างลุยๆ แมนๆค่ะ
คนส่วนใหญ่รวมถึงคนในครอบครัวเราคิดว่าเราเป็นทอมค่ะ เราค่อนข้างเฮฮาค่ะ กวนๆหน่อย นั่นแหละค่ะคือจุดเริ่มต้นของเรื่อง
ตอนนั้นค่ะเราอยู่ม3และเป็นช่วงปิดเทอม1ค่ะ รร.เราได้เป็นรร.ดีประจำตำบลเลยต้องมีกิจกรรมการแสดงเพื่อเข้าโชว์ที่เมืองทองค่ะ รร.เราเลยขอให้เด็กๆมาช่วยงานค่ะแต่ตอนนั้นเราก็ไม่รู้ค่ะว่าเป็นงานอะไรเพราะอาจารย์โทรมาหาเพื่อนเราอีกทีค่ะว่าขอแรงไปช่วยหน่อยแต่เพื่อนเราช่วงนั้นติดธุระตอนปิดเทอมค่ะเลยบอกกับครูไปว่าจะให้เราไปแทน เราก็ไปค่ะพอไปถึงก็เจอรุ่นน้องรุ่นพี่เยอะแยะเลยค่ะเราก็ไม่ได้สนใจงานกิจกรรมเท่าไหร่หรอกค่ะเพราะเจอเพื่อนที่ไปร่วมกิจกรรมพอดีเลยเข้ากลุ่มกันเลย5555555 การแสดงที่เราจะต้องทำคือร้องเพลงประสานเสียงค่ะ และเราแน่นอนที่ต้องขึ้นไปร้องด้วยเพราะอาสามาแล้วยังไงก็ต้องทำค่ะ ก็จำใจฝึกร้องไปค่ะ555555 เราก็ฝึกอย่างนี้ทุกวันค่ะ เบื่อบ้างแต่ยังดีที่มีเพื่อนมีรุ่นพี่ที่สนิทๆเลยโอเคขึ้นมาหน่อยไม่เหงาและแถมเล่นกันสนุกไม่สนใจกิจกรรมเลยค่ะ วันนึงค่ะครูฝึกเขามาช้าค่ะเขามาบอกกระทันหันค่ะว่าติดธุระ ทำไงล่ะคะทีนี้อาจารย์ที่คอยดูแลพวกเราที่มาทำกิจกรรมนี้ก็เลยเรียกให้เรามารวมให้เรามาอยู่ที่โรงอาหาร แล้วก็เรียกชื่อเพื่อดูว่ามีใครมาบ้างค่ะ อาจารย์ก็เรียกชื่อไปเริ่มตั้งแต่เด็กม1เลยค่ะ จนเรามาสะดุดชื่อน้องคนนึงค่ะชื่อน้องผญคนนี้แปลกมากเราไม่ค่อยได้ยินชื่อนี้สักเท่าไหร่แต่ก็ไม่ได้อะไรมากค่ะ จนกระทั่งครูฝึกร้องเพลงมาสอนค่ะและทุกครั้งที่สอนจะมีน้องคนนึงโดนครูฝึกติเสมอเลยค่ะ เราก็อยากรู้ค่ะว่าคนไหนเพราะเราก็อยากรู้ค่ะว่าทำไมอีนี้โดนติบ่อยจัง55555 วันนึงค่ะครูเขาก็ให้เราห้อยป้ายชื่อคล้องคอค่ะเพื่อดูว่าใครชื่ออะไรบ้าง แล้วครูก็เช็คชื่อคนมาตามปกติค่ะ
พอครูเรียกชื่อมาถึงน้องคนที่เราสะดุดใจตั้งแต่ตอนแรกอะค่ะคุณครูก็เรียกน้องเขาค่ะแล้วก็แซวว่าชื่อน้องเขาเรียกยากไรประมานนี้ ตอนนั้นแหละค่ะเราก็ได้เห็นหน้าน้องเขา น้องเขาดูเงียบๆเรียบร้อยๆค่ะ หุ่นอวบๆหน่อยแต่งตัวธรรมดาไม่มีอะไรโดดเด่นเลย เราก็มองที่ป้ายชื่อเล่นค่ะและนั่นคือชื่อที่ครูฝึกติบ่อยๆเราก็ไม่มั่นใจค่ะว่าใช่คนนี้รึป่าวเพราะว่าชื่อนี้มี2คน (ขอสมมติว่าชื่อแป้งนะคะ)
เราก็ฝึกร้องฝึกทำกิจกรรมไปอะค่ะ จนวันนึงเราต้องมาฝึกร้องกัน ณ เวทีจริงนั่นก็คือที่เมืองทองค่ะ เราก็อยู่พวกเพื่อนเราค่ะคือกลุ่มเราค่อนข้างใหญ่แล้วเสียงดังค่ะ5555555 พวกเราก็ฝึกก็ซ้อมกันเสร็จจนถึงเวลาพักค่ะก็มานั่งเล่นกันตรงที่เขาจัดเก้าอี้ไว้ให้นั่ง เราก็อยู่กับเพื่อนค่ะนั่งเม้ากันสนุกเลย ด้วยความที่เราเฮฮาอะค่ะ ก็เล่าอะไรไปเด็กๆรุ่นน้องที่อยู่ใกล้ก็เข้ามานั่งเล่นนั่งหัวเราะด้วย เราก็รู้จักกับน้องคนนึงค่ะอยู่ม1ชื่อนุ้ก น้องเขาหันมาคุยกับเราค่ะสนุกสนานเลย แล้วสักพักก็หันไปหาเพื่อนข้างๆแล้วบอกว่า 'ๆพี่เขาตลกดีนะเว้ย' เพื่อนเขาก็หันมาค่ะนั่นคือน้องแป้งน้องที่เราสะดุดกับชื่อจริงของเขา น้องเขายิ้มให้เราค่ะน้องเขายิ้มน่ารักมากกกกก ยิ้มแบบเราใจละลายไปเลย ด้วยความที่เราชอบคนยิ้มสวยค่ะ+กับน้องเขามีลักยิ้ม 555555555เท่านั้นล่ะค่ะเรารู้สึกว่าชอบน้องคนนี้เป็นพิเศษค่ะ อยากรู้จักอยากคุยแต่ไม่รู้จะคุยอะไร ตั้งแต่วันซ้อมจนถึงวันแสดงจริงค่ะตลอดกิจกรรมนั้นเราแอบมองน้องเขาตลอด น้องเขายิ้มได้กระชากใจมากค่ะ เวลาน้องเขาไปทางไหนเราก็อยากเดินไปเฉียดใกล้ๆค่ะ คือเป็นผญคนแรกค่ะที่เรารู้สึกฟินกับรอยยิ้มเขามาก พอกิจกรรมจบค่ะไม่เกินสองอาทิตย์ก็จะเปิดเทอมแล้ว เรายอมรับค่ะว่าคิดถึงน้องเขา5555555คืออยากเจอค่ะ อยากคุยด้วยอยากได้hi5 (ยุคนั้นมันยุคhi5กำลังมาแรงค่ะ555555)
พอถึงวันเปิดเทอมค่ะ เรามารู้ว่าน้องแป้งอยู่ม1/1 บางวันก็เนียนๆไปทักบ้าง บางวันก็เนียนๆไปนั่งด้วยบ้างค่ะ พอเราเริ่มคุยเริ่มทักไปเรื่อยจนกลายมาเริ่มสนิทค่ะ เราเพิ่งรู้ค่ะว่าน้องก็นิสัยคล้ายๆเราคือเฮฮาค่ะ กวนๆ เลยไปกันได้เลยพอสนิทกันก็ขอhi5 ค่ะ ตอนนั้นก็เม้นหน้าวอล์คุยกันบ้าง แต่ก็น้อยค่ะที่ได้เม้นคุยกัน คือเราอยากได้แบบคุยโทรสับอะค่ะ5555555 วันรุ่งขึ้นค่ะไปเรียนเราก็เดินไปคุยไปทักกันปกติค่ะ เราก็เนียนๆขอเบอค่ะ555555 น้องเขาก็ให้นะคะ เราก็โทรหาค่ะทุกเย็นเลยว่างก็คุยกัน5555555 เราสบายใจมากเลยค่ะเวลาได้คุยกับน้องเขาเรามีความสุขและเขินมากที่ได้คุยกัน คุยกันตลอดเลยค่ะ เวลาอยู่ที่ห้องเรัยนเราก็โทรหากันบ้าง จนเพื่อนของน้องเขาคิดว่าเราคบกันซะงั้น55555 แต่น้องเขาใช้คนละเครือข่ายกับเราอะค่ะตอนนั้นเวลาโทรหากันเลยเสียตังเยอะ เราคุยกันไปเรื่อยๆค่ะนานพอสมควร เราเลยซื้อเบอใหม่ให้น้องเขาเป็นเบอที่อยู่เครือข่ายเดียวกับเรา ตั้งแต่วันนั้นค่ะเราคุยกันนานขึ้นๆ กดโปรโทรฟรี24ชม.คุยกันทุกวันเลยค่ะ มีทะเลาะมีงอนมีง้อมีร้องไห้เหมือนแฟนกันเลยค่ะ ถ้าเวลาไหนโทรหากันไม่ได้ก็ส่งข้อความคุยกันค่ะ(ตอนนั้นมีโปร100ขค.10บาท/วัน มั้งจำไม่ค่อยได้55555555) เราสองคนคุยกันจนถึงเราขึ้นม4เลยค่ะ (เราต่อที่รร.เดิม) เท่ากะบว่าเราคุยกับน้องเขารู้สึกกับน้องมาเป็นปีเลยค่ะ
ตลอดเวลาที่ผ่านมาคือเราชอบน้องเขาค่ะ เรารู้หัวใจตัวเองเลยว่ารู้สึกชอบนะแต่เราไม่บอกค่ะ น้องแป้งก็ดูไม่ออกค่ะ ว่าเราคิดยังไง ><
จนคืนนึงค่ะ เราเลยตัดสินใจบอกค่ะ เราบอกว่า  'แป้ง เป็นแฟนกับพี่มั้ย><' น้องเขาเงียบสักพักนึงค่ะ เราก็คะยั้นคะยอน้องเขา และน้องเขาก็ตอบตกลงค่ะ เราถามความรู้น้องเขาค่ะว่าคิดยังไงกับเรา น้องเขาก็ตอบว่าไม่รู้ค่ะ แล้วก็ถามเรากลับ เราก็ปากแข็งค่ะบอกไปว่าไม่รู้เหมือนกัน เราก็เริ่มคุยกันไม่ติดละค่ะว่าจะเอาไงต่อ ดราเลยบอกไปค่ะว่าคบ(ใจเราอยากคบจะแย่แล้วววววว) ตั้งแต่วันนั้นแหละค่ะเราก็ได้คบกันแบบไม่มีใครรู้ ช่วงสองเดือนแรกเป็นอะไรที่เขินมากค่ะเดินสวนกันก็ยิ้มให้กันค่ะไม่ค่อยทักกันเลย  ต่างคนต่างเขินจริงๆค่ะแต่ตอนกลางคืนก็โทรคุยกันเหมือนปกติค่ะ หลังจากสองเดือนนั้นแหละค่ะก็มีปัญหาสำหรับเราสองคนแล้วค่ะ



..ต่อพรุ่งนี้นะคะง่วงแล้ว
ขอบคุณนะคะที่อ่าน ผิดพลาดอะไรต้องขอโทษนะคะพิมในโทรสับ^^