คือเราอายุ 20 แล้วนะคะ คือรับรู้ปัญหาเกี่ยวกับที่บ้านมาตลอด ว่าแบบ พ่อกับแม่เขาแบบไม่ค่อยลงกันเท่าไหร่ มีทะเลาะบ้างน้อยใจกันบ้าง แต่ที่คิดมาตลอดคือ มันก้ตามภาษาชีวิตแต่งงาน ชีวิตคู่ แต่ลึกๆก้นึกอยู่ตลอด ว่าไม่มีทางหรอก ที่พ่อกับแม่จะไม่รักกันจริงๆ ถ้าไม่รักกันจริงจะแต่งงานสร้างครอบครัวกันได้ไง
แต่พอ ณ จุดๆนี้ ก้เริ่มไม่แน่ใจนะคะ ความคิดเขาขัดแย้งกันบ่อยมาก อย่างแบบพ่อไม่เคยเอาใจแม่ วันดีคืนดีเกิดอยากจะเอาใจก้ทำเซอร์ไพร แม่ก้แบบไม่รับทำนิ่งๆ ละก้สงสัยแบบจะทำเพื่อ
แต่แม่ก้ชอบพูดเหมือนแบบ ทำอะไรให้ ไม่เคยสนใจ
ไม่เคยเข้าใจ หลายๆอย่าง เมื่อคืนเขาก้ทะเลาะกันนะคะ
มันหนักนะ เพราะพ่อพูดอะไรหลายๆอย่างเกี่ยวกับครอบครัวทางแม่ สิ่งที่ช่วยเหลือมาตลอดก้ไม่อยากจะทำแล้ว ถ้าให้ทำแบบนี้ต่อไปตายพอดี อะไรประมานนี้ ละเมื่อคืนก้เป็นวันเกิดยาย ละยายก้นั่งอยุด้วย ซึ่งทำให้เรารุสึกไม่ดี ทำไมต้องพูด
แม่ก้มาบอกกับเราว่า ถ้าไปไม่ไหวก้ต้องจบ เริ่มพูดเรื่องแบ่งทรัพย์สินอะไรดูแบบเปนเรื่องเปนราว
คือเราไม่อยากฟังอ่ะ ไม่อยากจะรับรู้ถ้าเขาต้องแยกกันจริงๆ
บางคนคิดว่าโตพอที่จะเข้าใจอะไรแล้ว เวลาอะไรจะเกิด ก้จะได้รับมือง่ายๆ คือมันไม่ใช่
การที่เรามีครอบครัวที่สมบูรแบบ มาตั้งแต่เด็กละวันนึง
ใครคนนึงแยกออกไป เราก้คงทำใจยาก
นี่ก้ไม่รุจะทำยังไง บอกตรงๆว่าคิดมากๆๆๆ
คนอื่นอาจจะมองว่าเรื่องเล็กนะ แต่สำหรับเรามันไม่เล็กเลย
ไม่อยากให้เขาเป็นแบบนี้
ต้องทำยังไงดี ช่วบแนะนำหน่อยนะคะ