แก้ไขเพิ่มเติม....   
เห็นว่ามีคนเข้าใจผิดเยอะมาก  ขอขึ้นบรรทัดแรกตรงนี้เลยว่า เจ้าของกระทู้ไม่ได้ท้อง  ไม่ได้จะทำแท้ง  ไม่ได้ตั้งกระทู้นี้เพื่อบอกว่า  อย่ามายุ่งกับการตัดสินใจของเราว่าจะทำแท้งหรือเปล่า  
แต่ตั้งกระทู้เพราะมีข้อข้องใจที่อยากขอแสดงความเห็น
เชิญอ่านต่อ...

เมื่อพูดถึงการทำแท้ง  จะมีกลุ่มที่คัดค้านบางคนที่ออกตัวแรงมาก  แช่งชักหักกระดูกคนที่ทำแท้งมากมาย  บางทีแค่คนที่มีความเห็นสนับสนุนการทำแท้ง (โดยที่เจ้าตัวไม่ได้ทำเอง) ก็โดนประนามและด่าว่าใจร้าย (และกระทู้นี้ก็เตรียมรับคำด่าเต็มที่)   เรามีความคิดว่าจริงอยู่ว่าการทำแท้งเป็นบาปในเมืองพุทธอย่างบ้านเรา  แต่ถ้ามองมุมกว้างออกไป  หลายประเทศก็เปิดเสรีเรื่องการทำแท้งทั้งๆ ที่ก็เป็นประเทศที่มีศาสนา  เราจึงคิดว่าเรื่องการทำแท้งจึงเป็นเรื่องสีเทา  ไม่ได้มีมุมมองที่เป็นไปในทางเดียวกันหมดในสากลโลกเหมือนการฆ่าคนที่ว่า  ถ้าฆ่าคนก็ต้องถูกตัดสินว่าผิดกฎหมายแน่นอนทุกๆ ประเทศ

ในเมื่อคนที่ตัดสินใจจะเก็บเด็กเอาไว้หรือไม่  เป็นคนที่จะต้องรับผิดชอบเลี้ยงดูเด็กในท้องของตน  ทำไมการตัดสินใจจึงเป็นของเขาคนเดียวไม่ได้  ทำไมคนอื่นที่ไม่ได้เกี่ยวข้องจะต้องออกความเห็นในเชิงประนามและต่อต้านมากมาย  ประหนึ่งว่าคนทำแท้งจะเป็นฆาตกรต่อเนื่อง  หากทำแท้งสำเร็จแล้วจะตามมาฆ่าคนอื่นๆ บนโลกนี้อีก  ทั้งๆ ที่ในความเป็นจริง  คนที่ตัดสินใจทำแท้งคงไม่ได้มองว่าการทำแท้งเป็นเรื่องน่าทำ  แค่นึกภาพการขึ้นขาหยั่งแล้วหมอเอาอะไรแหย่เข้าไปในร่างกายเราก็เป็นประสบการณ์ที่ไม่มีใครอยากเจอ  แต่เมื่อเทียบกับสภาพที่จะต้องเลี้ยงดูคนๆ หนึ่งตอนที่ตัวเองไม่พร้อม  มันก็คงเป็นภาวะจำยอมที่ต้องไปยอมเสี่ยงกับประสบการณ์น่าสนองนั้น

คำว่าไม่พร้อมของแต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน  แต่ชอบมีคนเอาระดับความพร้อมของตัวเองไปยัดเยียดให้คนอื่น  เช่นว่า  เขาเองก็เก็บลูกไว้โดยที่ไม่มีสามี  ไม่มีเงิน  ไม่มีบ้าน บลาๆๆๆ  แต่คุณอย่าลืมว่า นอกจากความพร้อมทางวัตถุและทางกายแล้ว  มันยังมีความพร้อมทางด้านจิตใจอีกที่เป็นเรื่องสำคัญ  คนเราแต่ละคนมีความคิด  ความเข้มแข็ง  และจิตสำนึกไม่เท่ากัน  คนที่กล้าตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยวว่าจะเก็บลูกไว้ทั้งๆ ที่อยู่ในสภาพที่ไม่พร้อม  เราขอชื่นชมจากใจจริง  แต่ไม่อยากให้กลายเป็นเคสตัวอย่างที่ว่าในเมื่อก็ไม่พร้อมเหมือนกัน แต่ทำไมเขายังเก็บเด็กไว้ได้  ชีวิตคนเรามันไม่ใช่ว่าคนอื่นทำได้แล้วเราจะต้องทำได้เสมอไป  

สุดท้าย  การทำแท้งจะบาปหนาอย่างไร เราบอกไม่ได้เพราะไม่เคยทำ  แต่อยากจะบอกว่า  ถ้าบาปบุญมีจริง  คนที่รับผลนั้นไปเต็มๆ ก็คือเจ้าตัวไม่ใช่เหรอ    อย่างน้อยเขาก็ต้องเผชิญกับนรกในใจที่คงตามมาหลอกหลอนไปอีกนาน  ฉะนั้นทำไมสังคมไม่ปล่อยให้คนๆ นั้นตัดสินใจเอง  รับผลบุญผลกรรมนั้นเองโดยที่คนรอบข้างไม่ต้องไปยุ่งกับการตัดสินใจของเขา  บางคนอาจค้านว่า ถ้าสังคมไม่ต่อต้าน  ป่านนี้คงยิ่งมีคนออกมาทำแท้งกันมากขึ้น  เราว่ามันไม่จริงหรอก  เพราะอย่างที่บอกไปข้างต้นว่าการทำแท้งไม่ใช่ประสบการณ์ประเภทที่น่าไปทำสักครั้งในชีวิต  ถ้าย้อนเวลาได้เชื่อว่าไม่มีใครอยากไปทำแท้งอีกครั้งหรอก

ที่ตั้งกระทู้นี้ก็เพื่อแสดงความคิดเห็นอีกมุม  เพราะอึดอัดกับความเห็นที่ยัดเยียดความเชื่อของตัวเองให้คนอื่นในกระทู้ทำนองนี้