" ปัตตานี เมืองต้องห้าม สำหรับหลาย ๆ คน คำพูดนี้คงไม่เกินไปนัก เพราะหลาย ๆคน ที่ไม่เคยมาเยือนจังหวัดปัตตานีเลย ซึ่งบางคนอาจจะไม่มีธุระที่ต้องมาเลย หรือหลาย ๆ คนที่อาจจะต้องมีธุระที่ต้องเกี่ยวข้องกับจังหวัดปัตตานี แต่โดนคำสั่งต้องห้ามจาก พ่อ แม่ แฟน ลูก ๆ หรือเพื่อนฝูง และคนใกล้ชิด ผมเชื่อว่าหลายคนต้องเคยประสบเช่นนี้ ไม่น้อย เพราะกระแสสื่อหลักที่ประโคมข่าวสถานการณ์ได้ดูทุกวี่วัน
แต่ไม่เป็นไร เราลองมาดูเหรียญอีกด้านของเมืองต้องห้ามแห่งนี้ว่ามีอะไรบ้างมันน่ากลัวอย่างที่เราๆ เข้าใจและปักใจเชื่อเช่นนั้นไหม "
อันนี้เป็นคำกล่าวของกระทู้ที่แล้ว
และต่อไปผมขอใช้หัวกระทู้ว่า " ปัตตานี เมืองต้องห้าม(พลาด) " คงไม่ผิดเกินไป นะครับ
สำหรับกระทู้นี้ ปัตตานี เมืองต้องห้าม(พลาด) ตอน เรือกอและ ราชนีปลายแหลมมลายู วิถีชีวิตที่อยู่คู่ศิลปะ
ชาวปัตตานีส่วนวิถีชีวิตส่วนหนึ่งเป็นวิถีชาวประมง ที่อยู่คู่กับอ่าวไทย มีหลายอำเภอของจังหวัดปัตตานี ที่ ติดอ่าวไทยได้แก่ อ.หนองจิก อ.เมือง อ.ยะหริ่ง อ.สายบุรี อ.ปะนาเระ อ.ไม้แก่น  ที่กล่าวมา ก็ครึ่งหนึ่งของจังหวัดปัตตานีพอดี เพราะปัตตานีมี12อำเภอด้วยกัน
ชาวประมงในจังหวัดปัตตานี ส่วนใหญ่ก็จะใช้เรือ กอและ(หางตัด) ในการออกหาปลา เสน่ของเรือกอและ ที่กล่าวถึง คงหนีไม่พ้น สีสันและลวดลายบนตัวเรือที่มีเอกลักษณ์เฉพาะ ในพื้นที่จังหวัด ปัตตานีและนราธิวาสเท่านั้น