เราไม่ได้จะมาบ่นเรื่องเหงาโสดหรืออะไรค่ะ แต่เราเหงาจากการอาศัยอยู่ในครอบครัวเดิมกับบ้านหลังเดิม ที่มันไม่เหมือนเดิม

เราเพิ่งเสียแม่ไปไม่นานมานี้ค่ะ และ ครอบครัวเรามี พ่อ แม่ พี่ชาย น้องชาย และ เรา
คงเข้าใจแล้วใช่ไหมคะ ในครอบครัวมีเราเป็นผู้หญิงกับแม่สองคน พอเสียแม่ไป เรากลายเป็นผู้หญิงคนเดียว
ถามว่าทำไมถึงเหงา บ้านเราเขาจะ treat กับลูกแบบจีนแท้ค่ะ คือ พ่อจะอะไรๆก็ลูกชายหมด
ลูกสาวไม่ค่อยมีหน้าที่อะไร

สมัยตอนที่แม่ยังอยู่ เวลาไปไหน แขกมาบ้าน หรือ มี event อะไร แม่จะคอยบอกเรา ชวนเรา
ตามประสาแม่กับลูกสาว ถึงแม้ว่าเราจะไม่ค่อยสนิทกับแม่ก็ตาม เพราะเราจะออกนิสัยทอมๆ
แต่เป็นหญิงแท้ๆ นะคะ

พอไม่มีแม่ อะไรๆก็เปลี่ยน เราอาศัยอยู่บ้านเหมือนเป็นคนล่องหน เขาจะไปไหน ไปทำอะไร
แขกจะมาบ้าน หรือ จะไปทำธุระ อะไร เรากลายเป็นไม่เคยรู้เรื่องเลย ถ้าไม่อยู่ตอนเขาจะไป
หรือไม่ถามว่าไปไหนไหม ก็ไม่มีใครบอกอะไรเลย พ่อก็ไม่ค่อยมาคุยอะรมาก มาคุยก็
เดิมๆ กินข้าวยัง เอาอะไรไหม แล้วก็ปรึกษา เรื่องน้องชายบ้าง หรือมาระบายความเครียด
ที่ทำงานบ้าง

เราเหงามาก แต่ไม่รู้จะทำยังไง ไม่มีใครไห้ปรึกษา ไม่มีใครไห้คุยเล่นด้วยเหมือนสมัยก่อน
ไม่มีใครคอยอธิบายเวลาเราไม่เข้าใจอะไร ไม่มีใครคอยชี้แนะว่าเราควรเดินยังไงต่อ

ถ้าถามว่าพ่อเราทำไม่ได้หรอ พ่อเราเป็นคนไม่ยุ่งเรื่องลูกค่ะ เป็นคนปล่อย แต่แม่เราจะเจ้า
บงการนิดหน่อย ซึ่งเราชินแบบนั้นมาตลอด แต่ตอนนี้ไม่มีท่านแล้ว.....

ปล. แฟนเรามีค่ะ แต่ทำงานทุกวัน ไม่ค่อยได้เจอ ไม่ค่อยได้คุย คุยกันทีทเลาะตลอดเลยไม่ค่อยได้ช่วยอะไรมาก
แถมเป็นผ฿้ชายสไตลความคิดเดียวกับพ่อเราด้วยเลยไม่ค่อยเข้าใจความ sensitive ของผู้หญิงเลย